به گزارش مستر90.برای آنهایی که نبرد نفت تهران و تراکتورسازی تبریز را مشاهده می کردند و از نتیجه همزمان سپاهان و سایپا مطلع بودند یک علامت سوال بزرگ و آزاردهنده وجود داشت؛ چرا تراکتورسازی در صورتی که برای قهرمانی حتما محتاج یک گل دیگر بود حمله نمی کرد و عامدانه وقت را هم می کشت؟

کلید حل معما در ده دقیقه پایانی مسابقه است. جایی که سپاهان بازی را با نتیجه 2 بر صفر پیش بود و برای آنهایی که دسترسی به تلویزیون و رادیو داشتند حجت تمام بود که با ادامه تساوی 3 بر 3 تبریز، جام به نصف جهان می رود. اما همه عالم از این حقیقت باخبر بودند جز نیمکت تراکتورسازی، بازیکنان این تیم و متعاقبا هشتاد هزار هواداری که روی سکو بودند.

تبریز تنها محتاج جام بود. نیروهای امنیتی و انتظامی از صبح روز جمعه در حالت اماده باش مطلق بودند. تمام کلانتری ها، پاسگاه ها و پلیس راه بسیج شدند تا مقابل اتفاقات غیر قابل پیش‌بینی مدیریت بحران کنند.

وقتی تراکتورسازی با نتیجه سه بر یک پیش افتاد، آنهایی که دلواپس بودند، خیال شان تا حدودی راحت شد و تنها به فکر برگزاری یک جشن آبرومندانه و کم خطر افتادند. اما آسایش انها 20 دقیقه هم دوام نیاورد و پس از اخراج تیموریان، نفت تهران به راحتی نتیجه را به تساوی کشاند. از اصفهان خبر پیروزی سپاهان مخابره شد و از دقیقه 85 به بعد بود که ناگهان جریان اطلاع رسانی به عمد یا سهو دچار اختلال جدی شد. یکی از خبرنگاران تبریزی حاضر در ورزشگاه یادگار امام به خبرنگار ورزشی شفقنا گفت: "عملا امکان ارتباط با موبایل قطع شده بود و ما تصور می کردیم به علت ازدحام جمعیت این اتفاق افتاده است. اینترنت هم داستانی به همین منوال داشت. اما آنهایی که در ورزشگاه به تلویزیون دسترسی داشتند به وضوح می دیدند که سپاهان نسخه سایپا را با دو گل پیچیده و مساوی تبریز یک معنا بیشتر ندارد؛ وداع با جام."

از اینجا به بعد موتور اتاق مدیریت بحران که فعلا منشا آن نامشخص است به کار افتاد. در ابتدا به نیمکت تراکتورسازی گفتند که نتیجه اصفهان دو بر دو به تساوی رسیده و این یعنی تراکتورسازی تنها باید بازی را مدیریت کند و گل چهارم را نخورد.

خبر که به نیمکت رسید ناگهان بازیکنان درون زمین هم متوجه نتیجه کذایی شدند. بیرون کشیدن آقای گل لیگ چهاردهم، وقت تلف کردن های حامد لک در همین راستا صورت گرفت تا جایی که گزارشگر تبریزی رادیو ورزش که به صورت مستقیم از این شبکه، نبرد را برای همه مردم ایران گزارش می کرد در فاصله سی ثانبه مانده به اتمام پیکار، با گلویی بغض کرده و صدایی که از شادمانی می لرزید اعلام کرد شادمانی هواداران روی سکوها به این معناست که سپاهان امتیاز از دست داده و حالا تراکتورسازی قهرمان شده است. او فعل جمله اش را منعقد نکرده بود که علیرضا فغانی در سوتش دمید و بازیکنان و بعضی از هواداران تراکتورسازی با پرچم این تیم وارد زمین شدند. در همین لحظه گزارشگر رادیو با صدای بلند قهرمانی تراکتور را اعلام کرد و به مردم تبریز این افتخار بزرگ را تبریک گفت، اما ناگهان از مرکز یعنی تهران صدای او را بستند و گزارشگر حاضر در استودیوی شبکه ورزش اعلام کرد متاسفانه در تبریز اطلاع رسانی غلط صورت پذیرفته و تراکتورسازی قهرمان نشده است.

اتاق مدیریت بحران، نگران اتفاقات پس از بازی بود، برای آنها 5 دقیقه زمان کفایت می کرد تا تیم داوری را از میدان مسایقه خارج کنند چرا که طرفداران تبریزی، علیرضا فغانی را پس از اخراج تیموریان بزرگترین مقصر می دانستند. بازیکنان نفت هم از میدان خارج شدند و در صورتی که تراکتوری ها بصورت عجیب 5 دقیقه تمام خوشحالی می کردند و اشک شوق می ریختند متوجه شدند بازی خوردند.

آنها دست کم 7 دقیقه زمان مفید مسابقه را از دست دادند به این امید که با تساوی هم قهرمان می شوند اما اینچنین نشد. حالا بازیکنان، مربیان و مسوولان استانی و کشوری ورزش می گویند منبع انتشار این شایعه دروغ را نمی شناسند. اما نشر دروغ، لاپوشانی حقیقت و مراقبت از پوسته شکننده این دروغ آن هم به مدت نزدیک 8 دقیقه در عصر ارتباطات کار چندان ساده ای نیست. بدون شک نه شوخی پیامکی بوده و نه با مدیریت تنها یک نفر این بزرگترین دروغ تاریخ فوتبال لیگ برتر منتشر شده است.

اینک شاید پیدا کردن منبع این شایعه مانند یافتن نایافت ترین گم شده های دنیا باشد، اما حدس زدن این موضوع که چرا باید به مدت 5 دقیقه یک استادیوم پر از تماشاگر را فریب داد چندان سخت نیست. شاید اتاق مدیریت بحران نگران هجوم سیل جمعیت به درون زمین بودند و خطری که بصورت جدی تیم داوری و شاید بازیکنان حریف را تهدید می کرد. هر چه بود دروغ انها گرفت. شاید مقصر اصلی تراکتورسازی است که بازی اخرش عوض 2000 تماشاگر با استقبال تاریخی مواجه شد و انها باید به یک روش خاص کنترل می شدند و چه روشی ساده تر از فریب! پس زنده باد سکوهای خالی.