این روزها زیاد می‌شنویم که استقلال به خاطر شخص پرستی هوادارانش به این حال و روز دچار شده است. منکر علاقه و توجه بیش از حد عده‌ای از هواداران به تنی چند از ستاره‌ها سابق باشگاه نیستیم که با نگاهی متعصبانه و عشقی کور به اتفاقات اطراف استقلال نگاه می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که شرایط برای کار و حتی نقد منصفانه در استقلال در بستری مناسب و در فضایی عاقلانه پیش رود، اما دادن تمامی مشکلات و چالش‌های پیش در استقلال به این موضوع دادن آدرس غلط به هواداران و رسانه‌هاست. مطمئناً عده‌ای به عمد با این نگاه و رویکرد در صدد ماست مالی کردن بی کفایتی و ندانم کاری برخی از مدیران باشگاه هستند و نمی‌خواهند بپذیرند که راه را اشتباه رفته‌اند و به عمد روی واژه‌ی شخص پرستی مانور می‌دهند.

بی توجهی به اصول حرفه‌ای و مدیریتی

آن‌چه در چند سال اخیر بر استقلال گذشته و این تیم مردمی و محبوب را به تیمی معمولی و بی آزار برای رقبا تبدیل کرده نوع تصمیمات و اقداماتی است که وزارت ورزش به عنوان متولی اصلی اداره‌ی استقلال انجام داده، انتخاب مدیر عامل قبل از انتخاب اعضای هئیت مدیره‌ در واقع یعنی دمیدن در سرنا از سرگشاد آن البته این کار را به ناشی گری ساز زن ربط می‌دهند آیا واقعاً سلطانی‌فر هم از سر ناشی گری روی به این نوع تصمیم گیری می‌آورد یا واقعاً درصدد ایجاد مشکلات در استقلال است و با این تصمیمات دو گانه و غلط چوب لای چرخ آبی‌پوشان می‌گذارد؟ به هرحال نیت وزیر ورزش هرچه باشد کارش غلط و غیر متعارف است که اینچنین به بدیهی‌‌ترین اصل مدیریت در مدیریت باشگاه‌های ورزشی بی توجه است.

دخالت های بی مورد وزیر ورزش

فارغ از این اشتباه محرز در چینش اعضای هئیت مدیره‌ و انتخاب مدیرعامل باشگاه که ذکرش در بالا رفت، اعمال نفوذ و دخالت‌های مستقیم مسعود سلطانی‌فر چه به عنوان وزیر ورزش و چه به عنوان رئیس مجمع باشگاه استقلال در فعل و انفعالات مدیریتی آبی‌ها حتی در جزیی‌ترین مسائل باعث شده تا مدیر عامل و اعضای هئیت مدیره‌ به مترسک‌های سرجالیز تبدیل شوند و به راحتی تاثیر گذاری و نقش آفرینی مثبت خود را از دست دهند، کاری به افرادی نداریم که برایشان مهم نیست که وزیر ورزش در امور مدیریتی استقلال دخالت کند یا نکند روی سخن ما با افرادی است که به شدت دوست دارند به استقلال خدمت کنند اما رفتار و رویکرد وزیر ورزش دست آنان را می‌بندد. آیا با این شرایط می‌شود به موفقیت آبی‌پوشان دل بست تا هواداران نگون بخت استقلال تا این اندازه اذیت نشوند.

دایگان مهربان‌تر از مادر

این نوع رفتار که وزیر ورزش و وزارت نشینان به آن مبادرت می‌ورزند بیشتر به دلسوزی دایه برای بچه‌ای محسوب می‌شود که مادرش حضور دارد ولی دایه می‌خواهد به دیگران اثبات کند که دلسوزی او بیشتر از مادر واقعی کودک است و اجازه نمی‌دهد که مادر به درستی کارهای مربوط به بچه را انجام دهد. هرچند نباید از این موضوع هم به سادگی عبور کرد که مدیران منتخب هم چندان باب میل و علاقه هواداران نیستند و معمولاً اتفاقات پشت پرده و ارتباطات سیاسی و جناحی آنان را به استقلال و حتی پرسپولیس وصل کرده است اما چون در پرسپولیس شرایط به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد بی کفایتی و ندانم کاری مدیران قرمز کم‌تر به چشم می‌آید!

احمد سعادتمند و رفتارهای غلط

روزی که احمد سعادتمند به عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال انتخاب شد با تلاش هایی که از سوی پیشکسوتان و اهالی رسانه که متشکل از خبرنگاران و روزنامه‌نگاران استقلالی مطبوعات بودند صورت گرفت فضا برای حمایت همه‌جانبه هواداران از سعادتمند آماده شد تا یک اتفاق بی سابقه در زمینه‌ی حمایت هواداران از مدیران انتخاب شده از سوی سلطانی‌فر در استقلال رخ داده باشد چون تا قبل از حضور احمد سعادتمند هرگز مشاهده نشده بود که هواداران استقلال تا این اندازه حامی مدیرعامل باشگاه باشند.

به هرحال احمد سعادتمند به عنوان مدیرعامل گام در باشگاه استقلال گذاشت و از شانزدهم فروردین ماه سال جاری کارش را رسماً آغاز کرد البته نباید از نظر دور داشت که احمد سعادتمند هم با دیدار‌هایی که با پیشکسوتان استقلال انجام داد نشان داد که می‌خواهد رفتاری متفاوت از مدیران سابق استقلال داشته باشد،

اما متأسفانه آنقدر در استقلال مشکلات و آدم‌های بی ربط وجود دارد که به مرور صف احمد سعادتمند را از پیشکسوتان جدا کرد، احمد سعادتمند بر خلاف وعده‌های ابتدایی حضورش در استقلال پس انجام دیدارهای ابتدایی با تنی چند از پیشکسوتان دیگر پیشکسوتی را به حضور نپذیرفت، چند نفر از همراهان و دوستان خود را که برای سپردن پست‌های اجرایی به استقلال آورده بود را به بهانه‌ی مخالفت وزارت ورزش کنار گذاشت و بیشتر انتخاب‌های خود را از طیف افراد مورد وثوق وزارت ورزش قرار داد، به نظر می‌رسد شاید اگر سعادتمند پشت به پشت پیشکسوتان دلسوز و اهل فن استقلال داده بود حتی می‌توانست نفرات مورد نظر و اعتماد خود را به عنوان مدیران اجرایی و همکاران ستادی خود انتخاب نماید نه اینکه خیلی زود مقاومت خود را بشکند و به دستورات وزارت ورزش کردن نهد، اگر این اتفاق رخ داده بود مطمئناً سعادتمند امروز تا این حد در گرداب مشکلات و چالش‌ها که اغلب آن به واسطه‌ی حضور برخی افراد بی ربط به وجود آمده فرو نمی‌رفت.

اکنون ‌تنها راهی که برای احمد سعادتمند باقی ‌مانده خروج از باشگاه استقلال است، با جوی که برای مدیرعامل استقلال به وجود آمده چاره‌ای جز رفتن از استقلال را ندارد مگر اینکه ماندنی را انتخاب کند که رفتن صد برابر با ارزش تر باشد. او جنگ اول با وزیر ورزش را به صلحی باخته که چندان به حال استقلال توفیری ندارد سعادتمند باید بپذیرید راه سعادت را بد انتخاب کرد.