مارک ویلموتس مصاحبه های خود را در خارج از ایران انجام می‌دهد. خبرنگاران ایرانی فعلا مثل غریبه ها هستند و بنا به تصمیم فدراسیون فوتبال اجازه ندارند به این مربی نزدیک شوند. بی‌شک اینکه یک نفر برای ویلموتس تصمیم بگیرد و به او بگوید چطور راه برود، چطور غذا بخورد، با کی حرف بزند و با کی حرف نزند، نشان دهند قدرت آن فرد نیست بلکه نشان دهنده ضعف مارک ویلموتس است.
روزی روزگاری کارلوس کی‌روش به عنوان مربی تیم‌ملی، با توجه به علم و دانش بالایی که داشت، حداقل درباره خودش تصمیم می گرفت. او یک رای و یک نظر داشت و می‌دانست چه زمانی باید حرف بزند و چه زمانی حرف نزند. فارغ از دعواها و بحث‌ها و اینکه مصاحبه‌هایش درست بود یا نه، این رفتارش نشان می‌داد مستقل است و اجازه نمی‌دهد هرکسی برایش تصمیم بگیرد. از همین چیزهاست که می‌توان قدرت و نفوذ یک مربی را فهمید. شک نکنید اگر بحران مالی فدراسیون «خصوصی» فوتبال که دست به دامن «دولت» شده ادامه داشته باشد، مثل همان کاری که با کی‌روش صورت گرفت، ویلموتس را مقابل رسانه‌ها می‌گذارند تا به همه ارکان دولت و وزارت ورزش انتقاد کند که تیم‌ملی پول ندارد و آقایان توجه نمی‌کند. آن روز خیلی دور نیست.
اما نکته اصلی اینجاست؛ وقتی حتی برای مصاحبه کردن به یک مربی و تیمش اختیار نمی‌دهند، شک نکنید او در خیلی از زمینه‌های دیگر هم حق و رای ندارد. ویلموتس مربی بزرگی است ولی حداقل در این مورد نشان داد که ضعف دارد و شاید هم «زور» ندارد.