تیم پرستاره پاری‌سن‌ژرمن در فصلی که لیونل مسی را به‌همراه داشت؛ آمده بود تا به حسرت دیرینه هواداران خود پایان داده و فاتح اروپا شود. خریدهای گرانی که مسی فقط یکی از آنها بود و با جذب ستاره‌هایی چون دوناروما ادامه یافت، پاریس را به تیمی تبدیل کرد که روی کاغذ چیزی برای قهرمانی در قاره سبز کم نداشت.

مائوریسیو پوچتینو، سرمربی پاریس در چنین شرایطی بار سنگینی را روی دوش خود احساس می کرد. او که منتقدان زیادی در سرتاسر اروپا دارد، تیمش را در دور گروهی با رتبه دوم پس از سیتی راهی مرحله حذفی کرد. قرعه کشی مرحله یک‌هشتم نهایی انجام و یکی از سخت‌ترین قرعه‌ها نصیب پاریسی‌ها شد.

تقابل با رئال مادرید، آزمونی بود که می‌توانست عیار پوچتینو را در شرایطی نشان دهد که خیلی‌ها عمر مربیگری او در پاریس را تمام شده می‌دانستند. پیروزی یک بر صفر در بازی رفت، اتفاق شیرینی بود که باعث شد PSG با روحیه و اعتماد به‌نفس بالا برای بازی برگشت، راهی مادرید شود. یک نیمه مقاومت و رسیدن به گل روی نبوغ امباپه، حکایت نیمه اول بازی بود که شباهت زیادی به بازی‌های حساس قبلی پاریس داشت.

در نیمه دوم اما روی یک اشتباه از دوناروما، گل اول برای رئال به‌دست آمد و همین یک گل کافی بود تا شیرازه تیم پوچتینو از هم پاشیده و کریم بنزما در عرض پانزده دقیقه این تیم را با سه گل خود تار و مار کند. شکست سه بر یک در سانتیاگو برنابئو، پایان کار زودهنگام PSG در لیگ قهرمانان را به‌همراه داشت تا فینالیست دو دوره قبل، در آغاز دور حذفی، کار خود را پایان یافته ببیند. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد که پوچتینو برای حفظ صندلی خود، حداقل برای فصل‌های بعدی کاملا ناامید شده است چرا که آمار نشان از پسرفت تیم او در اروپا دارد؛ این در حالی است که مسئولان باشگاه طی این دو سال هزینه‌های هنگفتی برای موفقیت کرده‌اند. نتیجه این هزینه‌ها با پوچتینو اما برعکس بوده است؛ شکست در نیمه نهایی و شکست در یک‌هشتم نهایی، دو پایان اروپایی پاریسِ پوچتینو طی دو فصل اخیر بوده که نشان می‌دهد اوضاع هر سال بدتر از سال قبل رقم خورده است.