برای دومین بار در دو هفته اخیر، تیم سرمربی نروژی در خانه توسط یکی از رقبای بزرگ خود تحقیر شد و این بار با نتیجه 2-0 مغلوب منچسترسیتی شد.

به گزارش ایلنا، اوله گونار سولسشر تا چه زمانی می‌تواند به عنوان سرمربی منچستریونایتد به کار خود ادامه دهد؟ با نمایش بدی مثل بازی بعدازظهر شنبه مقابل منچسترسیتی، اکنون جدایی سرمربی نروژی فقط مربوط به موضوع زمان است؟

این فقط یک اتفاق یا مربوط به نتایج نامطلوب نیست. این یک مشکل گسترده است که باید زودتر حل شود. این بار هیچ نمایش قهرمانانه‌ای از سوی کریستیانو رونالدو وجود نداشت زیرا یونایتد در خانه توسط یکی از سرسخت‌ترین رقبای خود برای دومین بار در دو هفته اخیر تحقیر شد.

این شکست 2-0 در دربی از جهاتی بدتر از باخت 5-0 مقابل لیورپول بود. از نظر تفاضل گل نتیجه بازی چندان بد نبود اما یونایتد در حیاط خلوت خود کاملاً تحت سلطه بود البته نه اینکه تعجب آور بود، که به خودی خود خسته کننده است.
این عملکرد صرفاً تأکید کرد که برد هفته گذشته مقابل تاتنهام یک احیای مجدد نبود. این یک ناهنجاری در برابر تیمی بود که در شرایط بدتری قرار داشت. مشکلات سیستمی که گریبانگیر این تیم است همچنان ادامه دارد و این سوال مطرح بوده کن مقصر کیست؟ سولسشر قبلاً گفته بود که مسئولیت نتایج ضعیف با اوست و مخالفت با آن سخت است. او از جایگاه خود به این مبارزه خاص نگاه کرد.

در سمت تیم آبی پوش، پپ گواردیولا بود، یک برنده سریالی که یک تیم پاسور خوب و کاملی را ایجاد کرده که می‌داند چگونه برنده شود. در نتیجه، این به یک بازی تمرینی تبدیل شد، اما یکی از بدترین کنایه آن‌ها از سوی هواداران سیتی بود که بیرحمانه همتایان یونایتد خود را با شعارهای معمولی "شما هول می‌کنید!" مورد تمسخر قرار دادند.

سولسشر در گوشه قرمز بی پناه نشسته بود و قادر به ایجاد پاسخ معنادار از سوی تعدادی از افراد که به نظر می‌رسد قادر به بازی با هم به عنوان یک تیم نیستند، نبود. از نظر دفاعی، آن‌ها دوباره به هم ریخته بودند. سه بازیکن دفاعی که در برابر اسپرز استحکام و امنیت را ارائه کرده بودند، با سانترهای هوشمند به داخل محوطه جریمه و حرکت منظم سیتی از هم جدا می‌شدند.
برای دومین بار در دو هفته اخیر تحقیر شد.

این شکست 2-0 در دربی از جهاتی بدتر از باخت 5-0 مقابل لیورپول بود. از نظر تفاضل گل نتیجه بازی چندان بد نبود اما یونایتد در حیاط خلوت خود کاملاً تحت سلطه بود البته نه اینکه تعجب آور بود، که به خودی خود خسته کننده است.

این عملکرد صرفاً تأکید کرد که برد هفته گذشته مقابل تاتنهام یک احیای مجدد نبود. این یک ناهنجاری در برابر تیمی بود که در شرایط بدتری قرار داشت. مشکلات سیستمی که گریبانگیر این تیم است همچنان ادامه دارد و این سوال مطرح بوده کن مقصر کیست؟ سولسشر قبلاً گفته بود که مسئولیت نتایج ضعیف با اوست و مخالفت با آن سخت است. او از جایگاه خود به این مبارزه خاص نگاه کرد.

در سمت تیم آبی پوش، پپ گواردیولا بود، یک برنده سریالی که یک تیم پاسور خوب و کاملی را ایجاد کرده که می‌داند چگونه برنده شود. در نتیجه، این به یک بازی تمرینی تبدیل شد، اما یکی از بدترین کنایه آن‌ها از سوی هواداران سیتی بود که بیرحمانه همتایان یونایتد خود را با شعارهای معمولی "شما هول می‌کنید!" مورد تمسخر قرار دادند.

سولسشر در گوشه قرمز بی پناه نشسته بود و قادر به ایجاد پاسخ معنادار از سوی تعدادی از افراد که به نظر می‌رسد قادر به بازی با هم به عنوان یک تیم نیستند، نبود. از نظر دفاعی، آن‌ها دوباره به هم ریخته بودند. سه بازیکن دفاعی که در برابر اسپرز استحکام و امنیت را ارائه کرده بودند، با سانترهای هوشمند به داخل محوطه جریمه و حرکت منظم سیتی از هم جدا می‌شدند.

خط هافبک در این میان نتوانست هیچ گونه جای پایی در بازی بگیرد. در 15 دقیقه ابتدایی، میهمان 74 درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت! بازیکنان یونایتد وحشت زده به نظر می‌رسیدند و عقب نشستند و از سیتی دعوت کردند تا آنها را تحت فشار قرار دهد: یک اشتباه بزرگ در برابر چنین حریفی قدرتمند! برای اینکه سیستم پنج خط دفاعه کار کند، آن‌ها باید یک واحد دفاعی فشرده باشند، اما وقتی ژائو کانسلو یک توپ را وارد محوطه کرد و اریک بیلی توپ را وارد دروازه خود کرد، به نظر می رسید که تمام اعتماد به نفس قرمزها از بین رفته است.

به نظر می رسید که پس از تنها هشت دقیقه از بازی، هیچ راهی برای نجات یونایتد وجود ندارد. در واقع، این عدم تطابق ثابت کرد که شکاف سطح کلاس بازی بین این دو رقیب در منچستر اکنون فراوان است. سولسشر در کنفرانس مطبوعاتی پیش از بازی خود گفته بود که یونایتد هنوز هم بزرگترین تیم منچستر است، اما در حالی که آنها ممکن است در عناوین خیلی بالاتر باشند، بدیهی است که یونایتد دیگر در سطح سیتی نیست. اگر آن‌ها به زودی تغییرات بزرگی ایجاد نکنند، پیروزی‌های گذشته تنها چیزی است که طرفداران باید به آن بچسبند، و قابل توجه بود که "Ole's at the wheel! تنها در پایان خارج از خانه با صدای بلند خوانده شد.

هواداران سیتی حتی به طعنه خواستار این بودند که سولسشر پنج سال دیگر به عنوان سرمربی سکان هدایت یونایتد را در اختیار بگیرد پس چرا این کار را نکنند؟ زیرا اگر او در راس کار باقی بماند، آنها دوباره به عنوان یک تهدید معتبر برای "همسایگان پر سر و صدا" خود ظاهر نخواهند شد. در اولدترافورد، سیتی تمام آن چیزی بود که یونایتد نبود؛ شایسته پیروزی با اختلاف بیش از دو گل. تیم گواردیولا دقیق، باکلاس، با کیفیت و با برنامه ای منسجم حرکت می‌کرد. تیم سولسشر منفعل، درهم و برهم، کند و گاهی اوقات مبهوت است. جای تعجب نیست که سوت پایان بازی با هیاهوی هواداران مواجه شد.
آیا رونالدو تصمیم اشتباهی گرفت؟ اگر او قصد داشت چیزی را به دست آورد، به نظر می‌رسید که اینطور باشد، باید به سیتی می‌رفت زیرا یونایتد تحت هدایت سرمربی فعلی به جایی نمی‌رسد.