جان لوئیجی بوفون، سنگربان افسانه ای یوونتوس در پایان فصل از یووه و تیفوسی های این تیم پس از سال ها افتخار و برجا گذاشتن خاطرات شیرین و خوش خداحافظی کرد؛ اما همچنان در خصوص آینده خود تصمیم نهایی نگرفته. جیجی در مصاحبه ای در خصوص شرایط خداحافظی، آینده، لحظات خوب و تلخ خود در این سال ها صحبت کرد.

این یک خداحافظی آرام و البته کاملا راحت و با خواسته بود. حالا شرایط سه سال پیش را تجربه می کنم، من کاملا نرمال زندگی کردم. اگر به دو سال پیش برگردم و به ایده ترک باشگاه و بعد تصاویر و ایده هایی که گذشت و بعد بازگشت مجدد می تواند این را به ما بگوید که کسی که می تواند برود می تواند دوباره بازگردد، این تنها ترس و واهمه مردم از لحظه خاص ترک و احساس رها شدن است.

خاطره خاص

بسیاری از سری ب صحبت می کنند اما من آن را به طور طبیعی انجام دادم، این خواسته و احساسات من بود که باعث میشود که چه کاری را انجام دهم و چه کاری اشتباه و یا درست است.

همیشه جزیی از بهترین ها، یکی از قوی ترین ها و ماندگارترین ها هستی

من هرگز به چنین لقب و عنوانی فکر نکردم اما باعث خوشحالی من است و این مسئله به تو می فهماند که در مسیر درستی بودی، قضاوت و نظر دیگران می تواند به ما کمک کند و باعث شود بهتر شوی. فوتبال خیلی تغییر کرده است و در این دوران خیلی چیزها سخت تر و دشوار تر شده اما در کنار آن ابزار اموزشی زیادی نیز به وجود امده اند که کمک بیشتری می کنند. در این میان برخی مانند پله، مارادونا، مسی و رونالدو همیشه جزیی از اصل فوتبال خواهند بود، انها در زمان و فضای فوتبال غرق شدند و همیشه بوده و هستند.

آیا تا به حال برای یووه گریه کردی؟

من به سختی برای یک نتیجه بازی گریه می کنم، اما انچه که مرا اذیت و ناراحت می کند این است که نتیجه چگونه به دست می اید. اگر به مادرید برگردیم و آن بازی زیبا و خاطره انگیزه همیشه به یاد خواهم داشت، آن دیدار بهترین بازی من با یووه است و مردم و هواداران به آن تیم افتخار کردند.

بهترین زمان همراه یووه

لحظه ای که بیشتر از همه خوشحال بودم ان لحظه ای بود که همراه کونته نخستین اسکودتو را بردیم. زیرا از انجا این چرخه شروع شد، قدرت و حس برتری در ان لحظه به دست امد. ما یک دوره خیره کننده و بی نظیر را رقم زدیم. البته قهرمانی در جام جهانی 2006، در ان سال می توانستم از اینجا بروم اما من به این مجموعه باور داشتم و فکر کردم که می توانم با یووه دوباره برنده شوم، شش سال کم نیست و گاهی اوقات فکرهایی به سرم می امد اما حقیقت این است که چیزی در درون من می گوید که وفاداری و اعتماد را باید پرورش داد و رشد داد و این حس به من گفت که راه درست است.

لحظه های ناراحت کننده و دردناک

لحظه دردناک در کاردیف روی داد، نه برای اینکه ما جام را از دست دادیم بلکه برای این که ما در ان جا خودمان را از دست دادیم. در یک نیمه کاملا ذوب شدیم و از هم پاشیدیم. باعث ناراحتی من است که در دیداری در ان سطح ما ان طور نبودیم که باید ظاهر میشدیم. نتیجه بازی باعث شد غرور ما اسیب ببیند.

پاریس

من در پاریس هرگز بازی های یووه را تماشا نکردم. این جدایی خیلی تازه بود و نیاز به زمان داشت. من حتی بازی های تیم ملی را نیز نگاه نکردم و معتقد بودم که باید زمان بگذرد تا شرایط خود به خود درست شود و به تعادل برسم. البته پاریس یک تجربه بسیار عالی و زیبا بود و که از دیدگاه انسانی در زندگی من تاثیر خوبی داشت، احساس امنیت و راحتی داشتم. از نظر ورزشی در یک تیم فنی و در سطح بالا بازی کردم که نیمار و وراتی از جمله بازیکنان ان تیم بودند و صحنه های خاصی از فوتبال را دیدم.

مسئله که باعث ناراحتی شما شد

چیزی که امسال مرا ناراحت کرد کمتر شدن شور و حمایت هواداران در این فصل بود، هواداران نباید در نخستین ناکامی و شرایط دشوار تیم را تنها بگذارند. اگر هوادار واقعی یووه هستی باید بازیکنان را تشویق کنی و بگی بازیکنان تیم من قوی ترین بازیکنان جهان تا پایان ماه می هستند نه تا پایان ماه فوریه. همچنین از نظر هواداران در خصوص حضور من برابر بارسا نیز ناراحت شدم، انهایی که گفتند که برای اینکه جیجی دوست پیرلو هست، من هدیه و لطف نمی پذیرم و این احساسات باعث شد که به ترک اینجا فکر کنم.

آینده

به استراحت نیاز دارم و می خواهم انرژی بگیرم. نمی خواهم انتخابی کنم که بعد پشیمان شوم. امروز خوشحال و خرسند هستم و از این بیشتر را نمی خواهم و نمی خواهم بهتر از این شوم. حتی می توانم متوقف شوم و فوتبال را کنار بگذارم، فکر می کنم که به اندازه کافی درحرفه ام به انچه که باید انجام می دادم رسیدم و همه کار