اینکه آدم خوبی باشی خیلی مهم است، اما اینکه کار هم بلد باشی اهمیت دارد. مدیران محترم استقلال که روز‌های سختی را سپری می‌کنند همین اندازه هم نمی‌دانستند که وقتی محمود فکری با باشگاه نساجی قرارداد دارد قبل از هر چیز باید با مسئولان این باشگاه مذاکره کنند. این دیگر بدیهی‌ترین مسئله در فوتبال است و یک فردی که ۲ روز مدیریت کرده باشد هم می‌داند که اول باید با باشگاه طرف مذاکره کرد، بعد با خود مربی تحت قرارداد، اما در استقلال این کار ساده انجام نشد و بدتر اینکه اعلام شد استقلال با فکری توافق کرده و همه چیز تمام است! دقیقاً از همین جا بود که باشگاه نساجی مطمئن شد استقلال فکری را می‌خواهد و قیمت او را بالا برد در حالی که اگر استقلال اول با خود نساجی و مالک و مدیرعاملش مذاکره می‌کرد کار این‌قدر گره نمی‌خورد.

وقتی می‌گوییم استقلال مشکل مدیریتی دارد دقیقاً به خاطر همین مسائل ساده است. یک هوادار ۱۵ ساله هم می‌دانست که قبل از دربی و قبل از فینال جام حذفی نباید با اسم استراماچونی تمرکز فرهاد مجیدی را برهم زد، اما مدیران استقلال خواسته یا ناخواسته این کار را کردند و بعد هم فرهاد با آن استعفای بدموقع به خودش لطمه زد. در واقع اشتباه اول را مدیریت انجام داد و اشتباه دوم را مجیدی. الان هم مدیران استقلال که ۲ ماه با اسم استراماچونی و الکس نوری بازی کردند، به همه ایران نشان دادند که حتی قواعد جذب مربی داخلی (آن هم از جنس خود استقلال) را بلد نیستند چه رسد به کار کردن با استراماچونی که یک مربی حرفه‌ای، کاربلد و در عین حال عصبی بود. کار با امثال کی‌روش و استراماچونی که اصول خاصی دارند و از مواضع خود کوتاه نمی‌آیند خیلی سخت است؛ حالا تصور کنید مدیران استقلال که حتی راه مذاکره با نساجی را هم بلد نیستند چطور می‌خواستند دو، سه سال با یکی مثل استراماچونی کار کنند؟!