روزنامه خبر ورزشی نوشت: وقایعی که برخی از آن‌ها همچنان تداوم دارد و به نظر می‌رسد حال‌وهوای بازی‌ها حداقل تا یک هفته آینده بسیار پرحاشیه باشد. روز گذشته گزارش کاملی از درگیری‌های صورت گرفته داخل فرودگاه دوحه پیش از پرواز کاروان استقلال به تهران برای شما به رشته تحریر درآمد (اینجا بخوانید) ولی شاید جالب باشد که بدانید قسمت‌هایی از آن ماجرا همچنان مخفی باقی‌مانده است. اتفاقاتی که به تازگی اطلاعات تازه‌ای پیرامون آن به دست‌مان رسید.
درگیری بدون حضور سرپرست
باز کردن مجدد داستان درگیری به نوعی توضیح واضحات است بر همین اساس از کنارش عبور می‌کنیم ولی ماجرایی که می‌خواهیم برایتان بنویسیم از جایی شروع شد که نصرالله عبداللهی پاسپورت تمام اعضای کاروان استقلال را در اختیار گرفت و به سمت یکی از گیت‌های خروجی رفت تا کارهای مربوط به خارج شدن تمام اعضای کاروان استقلال از قطر را انجام بدهد. در خلال همین جدایی کوتاه‌مدت سرپرست، مدیران و همراهان باشگاه نیز به قسمت دیگری از فرودگاه رفتند و فاصله آن‌ها با بازیکنان چیزی حدود ۱۵۰ متر شد به همین خاطر کاملاً طبیعی بود که صحبت‌های رد و بدل شده میان آن‌ها را نشنوند. دقیقاً در چنین فضایی که سرپرستی سرگرم کارهای خروجی بوده و مدیران هم از جمع بازیکنان فاصله گرفته بودند، درگیری صورت گرفت و اتفاقاتی رخ داد که خودتان به طور کامل در جریان آن قرار گرفته‌اید.
عصبانیت منحصر به‌فرد
بالا رفتن صدای بازیکنان استقلال در فرودگاه توجه نصرالله عبداللهی را به خودش جلب کرد. او که در قیاس با مدیران باشگاه فاصله کمتری نسبت به آبی‌پوشان داشت، خیلی سریع خودش را به بازیکنان رساند و در جریان درگیری قرار گرفت. دقیقاً از این‌جا به بعد بود که چهره دیگری از سرپرست استقلال برای آبی‌ها مشخص شد. عبداللهی همواره در فوتبال ایران به عنوان یک چهره فوق‌العاده آرام شناخته می‌شود و کمتر کسی تاکنون عصبانیت این پیشکسوت محترم را دیده است ولی رفتار چند بازیکن استقلال آن‌قدر او را برآشفته کرد که برای اولین بار طی سالیان اخیر همه چهره جدیدی از عمونصی دیدند. عبداللهی با صدای بسیار بلند بر سر بازیکنان فریاد کشید و طوری رفتار کرد که همه آن‌ها دعوای چند ثانیه قبل را به طور کامل فراموش کرده و به قول معروف، ماست‌های خودشان را کیسه کردند.
آبروی تیم را بردید
سرپرست استقلال که از اتفاق رخ داده و درگیری یکی، دو بازیکن با پزشک تیم در یک محل عمومی به شدت عصبانی شده بود، با صدای بسیار بلند نفرات وارد شده در درگیری را به سکوت فرا خواند و گفت: «ساکت باشید! ساکت می‌شوید یا خودم ساکت‌تان کنم. این چه وضعیه؟ آبروی تیم را بردید. آبروی استقلال را بردید. داخل فرودگاه مقابل این همه آدم چه رفتاریه که می‌کنید؟» صدای بلند و جذبه عبداللهی طوری بود که همه نفرات سکوت اختیار کردند و کسی کوچکترین حرفی نزد. عمو نصی هم تا آخر مسافرت همچنان از این اتفاق ناراحت بود. جالب این‌که بعضی از حاضران در معرکه معتقد بودند یکی، دو بازیکن استقلال اگر کوچک‌ترین واکنشی نشان می‌دادند، احتمالاً در آن لحظه با برخورد فیزیکی عبداللهی مواجه می‌شدند.
تعصب پیرمرد
مدیران باشگاه هم در جریان ماجرا قرار گرفتند و خبر اتفاق فرودگاه خیلی زود به گوش همه اعضای کاروان رسید. اتفاقاً یکی، دو نفر از مسئولان همراه تیم با تمجید از رفتار نصرالله عبداللهی و تقبیح حرکت بازیکنان می‌گفتند: «تعصب و غیرتی که عبداللهی با این سن و سال نسبت به استقلال و حفظ حرمت باشگاه دارد، باید برای خیلی از بازیکنان الگو شود. این پیرمرد آن‌قدر برای استقلال ارزش قائل است که از بروز چنین حرکاتی به شدت ناراحت می‌شود ولی برخی نفرات اصلاً انگار نه انگار که پیراهن تیم بزرگی به نام استقلال را بر تن کرده‌اند. کاش نصف تعصب عبداللهی را داشتند.»