باشگاه نفت تهران به یکبار در چند فصل پیش اوج گرفت در روز های که فوتبال ایران بیمار گونه در رقابت های آسیایی با عدم موفقیت روبرو می شد، توانست امید ها را زنده کند و با کادر مدیریتی قرص و محکمی همچون قنبری و ستارگانی نام دار همچون وحید امیری، سید جلال حسینی، علیرضا بیرانوند، کمال کامیابی نیا، ارسلان مطهری و .. خود را بر روی زبان ها بیاندازد.

از همان نفت کمی فاصله بگیریم، نفت به یکباره دچار فروپاشی درون سازمانی در راس مدیریت خود شد و همه چیزش را با فروش ستارگانش از دست داد، شاید نفتی ها بر این گمان بودند که می توان به سادگی باز هم از امثال امیری ها و بیرانوند و ها سید جلال را در تور خود ببینید! اما هرگز اینگونه نبود!

شاید مقصر اصلی آن حال روز نفت را باید ناجی زمان خود بدانیم، کسی که به نفت با مهره های بزرگش جان داده بود و خودش با دست های خود جان نفت را تسخیر کرد! علیرضا منصوریان، مردی که در رویای حضور بر روی نیمکت تیم محبوبش، همواره به دنبال اثبات خود بود و توانست با موفقیت در باشگاه نفت این مهم را به دست بیاورد.

علی منصور پس از جدایی از باشگاه نفت تهران، تیم را به دو دسته تقسیم کرد، آنهایی که می خواستند استقلالی باشند و با مربی اسبق خود کار کنند، و آنهایی که پرسپولیسی بودند و علی منصور می خواست با آنها کار کند! همین مسئله کافی بود تا نفت تهران هرچه در دست داشت را به سادگی از دست بدهد و با قیام آبی و قرمز در اردوی خود، تمامی مهره هایش را یکی یکی از دست بدهد.

نفت تهران پس از آن روز ها بیماری اش را با خودش به همراه داشت، اما هنوز هم نفس می کشید، می دوید و تلاش می کرد و حداقل چند تماشاچی را به همراه خود می دید ! اما شاید سران به خواب رفته تیم غرور انگیز چند فصل پیش ، فکرش را هم نمی کردند که روزگاری با دردناک ترین شرایط روبرو باشند!

نفت تهران در تابستان امسال برای فصل 96/97 دست حرکتی عجیب و ناجوانمردانه زد! می توان آن را یک پوشش دید و حتی یک شو ! علی کریمی کجا و نفت تهران کجا؟ از همان ابتدا هم قابل لمس بود تمرینات با اخم علی کریمی ! حضورش با لباس شخصی و زمزمه های هنوز شروع به کار نکرده اش مبنی بر خداحافظی ! علی می دانست اوضاع از چه قرار است و محبوبیت اش طعمه حضور بازیکنان است تا آنها بی آنکه روی حرف اسطوره خود حرف بزنند سفید امضا کنند و به یک باره پس از آنکه نفتی ها به خواسته خود رسیدند درخشان را از آستین خود بیرون بیاورند!

روزگاری علی پروین نیز در باشگاه پرسپولیس بارها مورد سوءاستفاده سران وقت قرار می گرفت و در هنگام خشم هواداران به حالت سمبلیک بر روی نیمکت تیم می نشست تا هواداران به احترام سلطانشان با گلوی پر از حرف تنها نام علی پروین را صدا بزنند و چشمشان را بر روی تیم از دست رفته خود ببندند!