این سومین قهرمانی پرسپولیس طی 16 سال گذشته در لیگ برتر است که تعداد این قهرمانی‌ها اندک اما تمام‌شان خاطره انگیز است. در دو مرتبه قبلی، اتفاقاتی رخ داد که شباهت‌ها و تفاوت‌های جالبی با قهرمانی کنونی این تیم دارد.

فصل اول‌؛ فصل خوش‌شانسی سلطان

در لیگ برتر دوره اول، پرسپولیسی‌ها با خوش‌شانسی به قهرمانی رسیدند. آنها در 4 هفته پایانی موفق شدند با کسب 4 پیروزی حساس و البته خوش‌شانسی بابت افت یکباره استقلال، قهرمان شوند. آبی‌پوشان با هدایت منصور پورحیدری در اوج تعجب در بندرانزلی مقابل ملوان شکست خوردند تا پرسپولیس با گل ابراهیم اسدی در تهران مقابل فجرسپاسی، قهرمانی لیگ را از آن خود کند.

فصل هفتم‌؛ قهرمانی دراماتیک

پرسپولیس آنقدر «نو» شده بود که خیلی‌ها، بازیکنان جدید و حتی سرمربی تیم را نمی‌شناختند اما احتمالاً همین موضوع باعث شد پرسپولیس ناشناخته بتواند یک نیم‌فصل تمام بدون شکست به رختکن برود و سپس در پایان فصل به قهرمانی برسد. قهرمانی که با هزاران داستان و حاشیه رقم خورد آن هم در دقیقه 7+90 با گل سپهر حیدری. قرعه طوری افتاده بود که سپاهان و پرسپولیس فینال لیگ را در ورزشگاه آزادی برگزار کنند و پرسپولیسی‌ها برنده بازی شدند. یک قهرمانی دراماتیک با افشین قطبی که محبوبیتش حتی در جمع طرفداران سایر باشگاه‌ها نیز جالب توجه بود.

فصل شانزدهم‌؛ قهرمانی با شایستگی

بالاخره پس از سال‌ها، پرسپولیس توانست یک تیم خوب و شایسته را داشته باشد. تیمی با نیمکت ضعیف، بدون دفاع چپ اما پر از بازیکن ملی‌پوش و در کنار همه اینها، تا یک قدمی قهرمانی پیش رفته است. در واقع در فصلی که استقلال، کار را خیلی بد شروع کرد، استقلال خوزستان تضعیف شد، سپاهان و ذوب‌آهن چندان خوب نبودند و تراکتورسازی با آن مشکلات عجیب مواجه شد، پرسپولیس سه هفته زودتر به قهرمانی رسید اما قهرمانی که لیاقتش را نیز داشت.

سه مربی متفاوت برای قهرمانی

فصل اول، پرسپولیسی‌ها یک مربی صددر‌صد ایرانی داشتند‌؛ علی پروین. آنقدر ایرانی بود که هنوز هم عاشق کله‌پاچه و آبگوشت است و برای بدنسازی، تیمش را می‌فرستاد تپه‌های داودیه! فصل هفتم اما یک مربی ایرانی – آمریکایی روی نیمکت پرسپولیس نشست. افشین قطبی که وقتی می‌خواست بگوید «اشتباه کردی»، می‌گفت «تو الان غلط کردی!» قطبی سال‌ها در هلند و کره‌جنوبی نیز زندگی و کار کرده بود و کمتر در ایران بود. حالا هم با برانکو ایوانکوویچ که یک مربی صددر‌صد خارجی است، این تیم به قهرمانی می‌رسد. برانکو با اینکه سال‌ها ایران بوده اما نمی‌تواند دست از رفتارهای اروپایی‌‌اش بردارد‌؛ رفتارهایی که به راحتی نمی‌توان به آن اشاره کرد!

پرسپولیس قهرمان سه مدل لیگ

لیگ دوره اول با حضور 14 تیم برگزار می‌شد که اولین قهرمانی پرسپولیس در آن دوره رقم خورد. لیگ هفتم اما با 18 تیم انجام شد و این بار نیز پرسپولیس توانست فاتح آن شود. در لیگ امسال، فقط 16 تیم در لیگ حاضر هستند و سرخپوشان نیز برای سومین مدل مختلف، به قهرمانی در آن می‌رسند.

دو آقای گل و یک ناکام

پرسپولیس هرگاه قهرمان لیگ شده، یک آقای گل هم داشته است. به عنوان مثال در فصل هفتم، محسن خلیلی با 18 گل و به صورت مشترک با هادی اصغری آقای گل لیگ برتر شد. در این فصل نیز (بدون احتساب دیدار روز گذشته) مهدی طارمی در جنگی سخت با ساسان انصاری برای کسب عنوان آقای گلی قرار دارد اما سهراب انتظاری در این مورد، گلزن ناکامی بود. او در فصل اول، 10 گل برای پرسپولیس زد و تا هفته پایانی به همراه غلامرضا عنایتی در صدر جدول آقای گل‌ها قرار داشت اما در آن هفته، ابومسلم مشهد موفق شد با حساب 9 بر یک تیم استقلال رشت را شکست دهد که 7 گل توسط عنایتی به ثمر رسید و به همین سادگی، عنایتی با 17 گل، آقای گل آن فصل شد!

آمارهای کوچک برای اتفاقات بزرگ

پرسپولیس در فصل اول با علی پروین صاحب 8/62 درصد کل امتیازات شد و به قهرمانی رسید. در فصل هفتم آنها 65 امتیاز کسب کردند اما با کسر 6 امتیاز مواجه شدند. در واقع سرخپوشان موفق به کسب 7/63 درصد کل امتیازات شده بودند اما با کسر 6 امتیاز، اتفاقات تازه‌ای را تجربه کردند. پرسپولیس (بدون احتساب دیدار روز گذشته مقابل ماشین سازی) در 26 بازی گذشته‌‌اش توانسته بود 59 امتیاز بگیرد و تا پایان هفته بیست‌وششم لیگ برتر، صاحب 6/75 درصد کل امتیازات شده بود.

گل‌های زده، گل‌های خورده

برای فصل اول، 36 گل زده و میانگین 38/1 گل برای هر بازی و همچنین 23 گل خورده با میانگین 88/0 یک گل برای هر بازی به نام پرسپولیس ثبت شد. در فصل هفتم 55 گل زده در 34 بازی با میانگین 61/1 گل در هر دیدار و 34 گل خورده با میانگین 1 گل برای هر بازی به نام سرخپوشان سند خورد. برای بازی دیروز نیز پرسپولیسی‌ها صاحب 37 گل زده (بدون احتساب بازی دیروز با ماشین سازی) و 10 گل خورده در هر بازی بود‌؛ یعنی 4/1 گل زده و 38/0 گل خورده برای هر دیدار.