یورو جای پیر مرد ها نیست!
ه گزارش "ورزش سه"، یورو بعد از سه دوره عشق بازی با مربیان مسن (دل بوسکه، آراگونس و ره هاگل) دوباره به جوانتر ها میل دارد؛ به خصوص که از بین شصت و چند سالههای جام حالا فقط دو نفر در جدول باقی ماندهاند و مشهورترینهایشان، هاجسون (68 ساله) و دل بوسکه (65 ساله) دیروز از یورو خداحافظی کردند. حذف دل بوسکه در نبرد ایتالیا – اسپانیا در شرایطی رخ داد که آنتونیو کونته سرمربی ایتالیا در تمام بازی مشغول هدایت تیم از کنار خط بود و در پایان، برد را با یک حرکت محیرالعقول و شور انگیز جشن گرفت.
او بعد از گل پله، به سمت نیمکت دوید و با یک جست خود را از سقف آن آویزان کرد تا شادی خود را در تاریخ یورو جاودانه کند. کونته 46 ساله که یکی از جوانترین های جام هم هست، با سبکی مشابه با موفقترین مربیان باشگاهی فعلی دنیا به هدایت تیمش مشغول است. کاری که پپ گواردیولا، ژوزه مورینیو، دیهگو سیمئونه ، یورگن کلوپ و... میکنند. مربیان لب خط که تبدیل به بخشی از جذابیت فوتبال شدهاند. کاری که این مربیان میکنند، الهام بخشی و نمایش است؛ جوش و خروش و حرارتی که مایه سرگرمی هواداران و البته پیش برنده تیمهایی است که با این مربی – کاپیتانها خو گرفته و پیش میروند.
البته در فوتبال هیچ مطلقی وجود ندارد، بنابراین لزوماً شرط سنی (تیم یا مربی) تعیین کننده موفقیت نیست اما اگر هوادار انگلیس یا اسپانیا باشید، جای خالی یک سرمربی جذاب را در یورو حس کردهاید. یک نیروی با استعدادتر و برندهتر، به جای دو مربی مشهور اما مطلقاً آنتی پاتیک که در این تورنمنت دوربینی را به سمت خود نکشانده و ستارهای را به تسخیر خود در نیاوردند.
به خاطر داشته باشیم که با پیشرفت فوتبال و تبدیل آن به یک علم پیچیده جذاب، بازهم نیروهای انسانی کاریزماتیک و خلاقیت و تصمیمهای غیرقابل پیش بینی شان مهمترین تمایز در بازی بزرگان تلقی میشوند. چیزی که جوانهای مربیگری بیشتر توانایی انجاماش را دارند تا مربیانی با استایل پدرانه، مثل دل بوسکه و هاجسون که شاید نصایح تاکتیکی و تدابیرشان برای نسل تازه جذاب نباشد. به خصوص که فوتبال، به خوص در تورنمنتهای فشرده شغل فیزیکیتری شده و البته ارتباط نزدیکتری با روشهای روحی و روانشناسانه برقرار کرده است.
البته بازهم جای شانس، اتفاقها و لحظات مربوط به همان مسابقه به جای خود؛ همان طور که استثناها. استثنایی مثل کلودیو رانیری که در 64 سالگی مهمترین جام زندگی را بالای سر برد و فوتبال دنیا را شیفته خود کرد. البته در ایتالیا به طعنه درباره رانیری می گویند که او از چشمه آب حیات (اشاره به آرزوی دیرپای بشر در کشف معجون جوانی) جرعهای نوشیده و با همین جوانی دیرهنگام با لستر به قهرمانی رسیده است.
بد نیست مروری به هشت مربی برتر یورو و سن و سالشان بیندازیم:
لارس لاگر بک (ایسلند 67 ساله)، فرناندو سانتوس (پرتغال 61 ساله)، آدام ناوالکا (لهستان 58 ساله)، یواخیم لو (آلمان، 58 ساله)، دیدیه دشام (فرانسه،47 ساله)، مارک ویلموتس (بلژیک، 47 ساله)، کریس کولمن (ولز 46 ساله) و آنتونیوکونته (ایتالیا 46 ساله).
او بعد از گل پله، به سمت نیمکت دوید و با یک جست خود را از سقف آن آویزان کرد تا شادی خود را در تاریخ یورو جاودانه کند. کونته 46 ساله که یکی از جوانترین های جام هم هست، با سبکی مشابه با موفقترین مربیان باشگاهی فعلی دنیا به هدایت تیمش مشغول است. کاری که پپ گواردیولا، ژوزه مورینیو، دیهگو سیمئونه ، یورگن کلوپ و... میکنند. مربیان لب خط که تبدیل به بخشی از جذابیت فوتبال شدهاند. کاری که این مربیان میکنند، الهام بخشی و نمایش است؛ جوش و خروش و حرارتی که مایه سرگرمی هواداران و البته پیش برنده تیمهایی است که با این مربی – کاپیتانها خو گرفته و پیش میروند.
البته در فوتبال هیچ مطلقی وجود ندارد، بنابراین لزوماً شرط سنی (تیم یا مربی) تعیین کننده موفقیت نیست اما اگر هوادار انگلیس یا اسپانیا باشید، جای خالی یک سرمربی جذاب را در یورو حس کردهاید. یک نیروی با استعدادتر و برندهتر، به جای دو مربی مشهور اما مطلقاً آنتی پاتیک که در این تورنمنت دوربینی را به سمت خود نکشانده و ستارهای را به تسخیر خود در نیاوردند.
به خاطر داشته باشیم که با پیشرفت فوتبال و تبدیل آن به یک علم پیچیده جذاب، بازهم نیروهای انسانی کاریزماتیک و خلاقیت و تصمیمهای غیرقابل پیش بینی شان مهمترین تمایز در بازی بزرگان تلقی میشوند. چیزی که جوانهای مربیگری بیشتر توانایی انجاماش را دارند تا مربیانی با استایل پدرانه، مثل دل بوسکه و هاجسون که شاید نصایح تاکتیکی و تدابیرشان برای نسل تازه جذاب نباشد. به خصوص که فوتبال، به خوص در تورنمنتهای فشرده شغل فیزیکیتری شده و البته ارتباط نزدیکتری با روشهای روحی و روانشناسانه برقرار کرده است.
البته بازهم جای شانس، اتفاقها و لحظات مربوط به همان مسابقه به جای خود؛ همان طور که استثناها. استثنایی مثل کلودیو رانیری که در 64 سالگی مهمترین جام زندگی را بالای سر برد و فوتبال دنیا را شیفته خود کرد. البته در ایتالیا به طعنه درباره رانیری می گویند که او از چشمه آب حیات (اشاره به آرزوی دیرپای بشر در کشف معجون جوانی) جرعهای نوشیده و با همین جوانی دیرهنگام با لستر به قهرمانی رسیده است.
بد نیست مروری به هشت مربی برتر یورو و سن و سالشان بیندازیم:
لارس لاگر بک (ایسلند 67 ساله)، فرناندو سانتوس (پرتغال 61 ساله)، آدام ناوالکا (لهستان 58 ساله)، یواخیم لو (آلمان، 58 ساله)، دیدیه دشام (فرانسه،47 ساله)، مارک ویلموتس (بلژیک، 47 ساله)، کریس کولمن (ولز 46 ساله) و آنتونیوکونته (ایتالیا 46 ساله).
برچسبها: یورو2016 اسپانیا دل بوسکه
اگر حوصله خواندن ندارید، برای شنیدن اخبار روز فوتبال از هرجای ایران با شماره 9099070330 تماس بگیرید.
در مستر90، می توانید خبرها را پیگیری کنید، با طرفداران فوتبال در ارتباط باشید و جایزه ببرید! {ثبت نام رایگان}