امروز يكم تيرماه است و سالروز تولد هادي نوروزي. كاپيتاني كه هرگز به اندازه لياقت‌هايش پيشرفت نكرد.

بازيكن متعصب و جنگجويي كه از يك روستاي دور، آرزوهايش را دنبال كرد و وقتي داشت همه چيز را در اين دنيا مي‌گذاشت تا سفر ابدي‌‌اش را آغاز كند، بازوبند طلايي رنگ پرسپوليس را بر بازو داشت. چه زندگي عجيبي است! اين همه زحمت بكش، خودت را به دردسر بينداز، از زندگي‌ات بزن و بشو بازيكن پرسپوليس، آن وقت اجل يقه‌ات را بگيرد و همه چيز را با يك ايست قلبي تمام كند. هادي امروز ۳۱ ساله مي‌شود در حالي كه ۹ ماه است خاك سرد را در آغوش گرفته و نفس نمي‌كشد. هادي نازنين با آن اخلاق منحصر به فردش كه نه اهل جنجال بود و نه درگيري. خودش بود و دنياي آرامي كه ساخت تا همه از او در روز وداع به عنوان يك بازيكن بااخلاق و پهلوان نام ببرند.
اين روزها كه بازار نقل و انتقالات براي برخي داغ است و با دلال‌هاي‌شان مشغول مكيدن پول باشگاه‌ها از حساب بيت‌المال هستند، هادي طلب چند صد ميليون توماني از باشگاه پرسپوليس دارد. فصل قبل هم داشت ولي صدايش درنيامد. يكبار قبل از مرگ گفت حاضر است نيمي از مطالباتش را ببخشد تا مشكلات مالي باشگاه كاهش يابد و بعد هم رفت تا قراردادش را سفيد امضا كند. بعد هم از مسئولان باشگاه خواست خودشان با توجه به ‌شأن كاپيتان پرسپوليس، رقمي را در اين قرارداد بنويسند.
لحظات دلتنگي براي خانواده هادي ثانيه به ثانيه تلخ و غمگنانه گذشت. آرامستاني درست در كنار زمين فوتبال روستاي كپورچال، جايي بود كه تولد ۳۱ سالگي هادي را ميزباني كرد در جمع خانواده‌اي با چشمان اشك‌بار. هادي براي هميشه رفته و ديگر برنمي‌گردد. اين جشن‌هاي تولد و روزهاي ديگر، بهانه‌اي‌ است تا يادي كنيم از يك رفيق نازنين و يك پسر خوب كه جاي خالي‌‌اش حالا بيشتر احساس مي‌شود. حالا كه در فصل نقل و انتقالات شاهد جان دادن اخلاق بوديم و يكي مثل هادي به عنوان كاپيتان پرسپوليس مي‌توانست چه الگوي مناسبي باشد با آن قراردادهاي سفيدامضايش. حيف از جان جوانش، حيف... تولدت مبارك هادي‌جان، روحت هميشه در آرامش باشد.