سه شنبه شب ، بارسلونا با سوپر گل سوارز موفق شد بایرلورکوزن را شکست دهد اما عملکرد این تیم ، به خصوص در نیمه اول بازی ، هواداران را ترسانده است. شاگردان لوییز انریکه در نیمه ی اول و حتی تا اواسط نیمه ی دوم بازی باکیفیتی ارائه نکرده و موقعیت های آنچنان خطرناکی نیز ایجاد نمی کردند. اما به یکباره در نیمه ی دوم متحول شده و با تفکرات انریکه برنده از بازی خارج شدند!

در بخش اول آنالیز این دیدار، به تفکرات اولیه دو مربی در نیمه ی اول پرداختیم جایی که شاگردان اشمیت توانستند با ارائه یک بازی هجومی و رو به جلو ، میانه میدان را از آبی اناری ها گرفته و بازی خود را به این تیم تحمیل کنند.

در ابتدای نیمه ی دوم نیز انریکه تغییر خاصی در نحوه ی بازی تیمش انجام نداد. طوری به نظر می رسید که انگار آنها به شکست 1-0 نیز راضی هستند و انگیزه ای برای برد ندارند. پاس های متوالی در زمین خودی که عمدتاً بین بوسکتس-پیکه-ماسکرانو و گاهی تراشتگن انجام می شد باعث عصبانیت و عدم رضایت هواداران شده بود. طوری که تماشاچیان حاضر در نیوکمپ با سوت زدن و هو کردن هایشان نارضایتی خود را به گوش بازیکنان و کادر فنی می رساندند.

با مصدومیت آندرس اینیستا در دقیقه ی 60، شب کابوس بار آبی اناری ها در حال تکمیل شدن بود.شاید کم تر کسی فکر می کرد در نبود مسی و مصدومیت بد موقع اینیستا ،بارسلونا شانسی برای باز کردن دروازه ی بایرلورکوزن داشته باشد. اما به هر حال شوالیه از زمین به بیرون رفته و آلبا جانشین وی شده بود. تعویضی که در نوع خود عجیب بود و آوردن مدافع کناری به جای هافبک ، نشان از تغییر سیستم و تاکتیک تیم میداد.

سه دقیقه بعد مونیر نیز به جای ساندرو به زمین آمد تا کم کم تغییرات در چینش بارسا آشکار شود. درست چند دقیقه بعد اشمیت نیز تصمیم به تعویض بلعربی گرفت. تعویضی مرگبار به معنای واقعی کلمه! این تعویض عملاً خط حمله ی بایرلورکوزن را از کار انداخته و فشار روی بازیکنان بارسا را کاهش داد. در نتیجه شاگردان انریکه کمی جلو تر بازی کرده و میانه زمین را در دست گرفتند. سیستم تیم نیز از 3-3-4 به 3-4-3 عوض شد. در نتیجه با سیستم جدید، بازیکنان بیشتری در کار های هجومی شرکت می کردند.

البته با همه این تغییرات ، باز هم دروازه ی لنو به شکل جدی تهدید نشد و به عبارتی هافبک های بارسلونا در بازی سازی ناکام بودند. راکیتیچ نیز در این دقایق عملکرد قابل قبولی ارائه نمی داد در نتیجه با تصمیم انریکه، سرجی روبرتو جانشین وی شد.(دقیقه 72)

این تعویض به مانند خونی تازه در رگ های بارسلونا بود. با آمدن روبرتو هم خط هافبک جانی دوباره گرفته بود و هم تحرک بازیکنان بیشتر از قبل نشان میداد... در ادامه نیز با تاثیر مستقیم این بازیکن، گل مساوی بالاخره زده شد!

مطمئناً اشمیت از تعویض مرگبارش ( تعویض بلعربی ) پشیمان شده و سعی در کنترل بازی در 10 دقیقه ی پایانی داشت. تا حداقل بتواند با کسب 1 امتیاز به آلمان بازگردد. اما بازیکنان بارسلونا که تازه انگیزه گرفته بودند بار دیگر جلو کشیدند و روی حرکت تکنیکی مونیر و پاس دقیق او ، سوارز سوپرگلی بی نظیر زد!

حال اسکوربورد نیوکمپ نتیجه ی 2-1 را نشان میداد. این نتیجه زمانی کسب شده بود که بارسا نه مسی را داشت و نه اینیستا را.

با این پیروزی روحیه بخش، اکنون هم هواداران و هم بازیکنان اعتماد به نفس بیشتری خواهند داشت. آنها به این خود باوری رسیده اند که بارسلونا متکی به مسی، اینیستا یا هر بازیکن دیگری نیست. این برد برای بارسا، خیلی بیشتر از 3 امتیاز ارزش خواهد داشت.