مربیان لیگ برتر ایران؛ آنها که میمانند و نمیمانند
لیگ برتر پایان یافته و دورخیز باشگاهها برای جابجایی مربیان آغاز شده...
استقلال: وداع با امیر و کشیدن انتظار
حالا نه امیر قلعه نویی تمایلی به ماندن دارد و نه مدیران باشگاه میخواهند او را حفظ کنند و نه طرفداران نام قلعه نویی را فریاد میزنند. دو فصل ناکامی برای پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر او را آزار داده و به سوی در خروجی باشگاه کشانده. اکنون هم قلعه نویی باید برود و هم بسیاری از بازیکنان که طرفداران اعتقاد دارند خیلیهایشان کم کاری کردهاند. ولی این که چه کسی بیاید در سایه ورود مالک جدید قرار دارد و افشارزاده خودش هم نمیداند بر مسند ریاست باشگاه خواهد ماند یا نه. بنابراین همه چیز در صف آبیپوشها به این پا و آن پا کردن خلاصه شده...
علیرضا منصوریان بهترین گزینه رهبری بشمار میرود و میگویند هیئت مدیره هم او را نامزد اولشان معرفی کردهاند، ولی او هم باید انتظار ورود مالکان جدید و روسای نو را بکشد. پرویز مظلومی مثل همیشه برای بازگشت دورخیز کرده و جمله «استقلال خانه من است و برای خدمت آماده هستم» را تکرار میکند، ولی بعید است شانس چندانی برای بازگشت داشته باشد. نام اسکوچیچ هم به گوش رسیده و همینطور خبر رایزنی چندین نفر برای ورود یک مربی فرنگی. همه اینها یعنی استقلال باید در انتظار باقی بماند.
پرسپولیس: همه چیز ظاهرا آرام است
برانکو ایوانکوویچ تازه وارد شده و برای برپایی تیم ساخته و پرداخته خودش طرحها ریخته. او سومین مربی نشسته روی نیمکت داغ سرخپوشها در فصل پیش بشمار میرفت و بنابراین کسی در باشگاه یا روی سکوها از ورود مربی جدیدی حرف نمیزند. هرچند حتی جایگاه او هم میتواند با ورود مالک جدید مورد بازنگری قرار گیرد، ولی اینکه همه چیز در جبهه سرخپوشها آرام است به خودی خود خبر دلپذیری برای طرفداران محسوب میشود.
تراکتورسازی: چه کردی تونی عزیز؟
طرفداران تراکتور پس از آنچه طی دیدار تیمشان در تبریز برابر نفت تهران گذشت زبان به انتقاد از تونی الیویرا نگشودهاند. ولی اینکه تیمشان 1-3 در خانه جلو افتاد و پس از اخراج آندرانیک تیموریان دو گل خورد و قهرمانی را از کف داد قابل نقد بود. هم چگونگی اخراج باتجربه ترین بازیکنشان و هم ناکامی تیم در حفظ فاصله دو گل برغم ده نفره شدن. تونی در آن لحظات دشوار نشان داد چندان آبدیده نبود و در فضای تبزده میدان حل شد. او میتوانست با کمی تدبیر تراکتور را قهرمان لیگی که در چند میلیمتری قرار داشت کند. او ایران را ترک کرده و کسی با قطعیت از ماندنش حرف نزده. نه خودش و نه مدیران تراکتور.
نفت تهران: ای کاش منصوریان بماند
کسب رتبه سوم در حالی که نفتی تا مرز قهرمان شدن پیش رفته بودند این فصل را برای آنها بیش از حد خاطرهانگیز کرد. جایی که علیرضا منصوریان سرانجام قریحه مربیگریاش را هم به نمایش گذاشت. از امیر قلعه نویی پیشی جست و حسین فرکی را در منگنه قرار داد. مدیران نفت امیدوارند او را حفظ کنند، ولی همه میدانند منصوریان چه عطشی برای در دست گرفتن استقلال دارد و با دریافت اولین تماس دعوت چمدانش را خواهد بست. ولی منصوریان هم کماکان انتظار نتیجه مزایده بیش از حد به درازا کشیده را میکشد.
سپاهان: ماندن یا رفتن فرکی؟
سپاهان قهرمان شده و خیلیها یادشان رفته تا دو ماه پیش حسین فرکی در چه منگنهای در این باشگاه گرفتار آمده بود. ولی بعید است خود فرکی آن دشنامها و «حیا کنها» را فراموش کرده باشد. او در همان برهه تلویحا از نشستن روی نیمکت سپاهان اظهار پشیمانی کرد. همان دورانی که طرفداران علیه او شعار دادند و مدیران باشگاه با بیمیلی نامش را بر زبان آوردند. اکنون زردپوشها با تکیه بر بازیهای خوب آخر فصل و همینطور حوادث نامتعارف تبریز قهرمان شدهاند و مناسبترین زمان جدایی برای حسن فرکی - از موضع بالا - مهیا شده. حالا همه در اصفهان مهربانانه از او سخن میگویند ولی چنین بالا و پایین رفتنهایی با طبع فرکی سازگاری ندارد. او فصل پیش با اشاره به عمل زانویش از فولاد خوزستان جدا شد. حالا او طی دو فصل با دو تیم مختلف در دو شهر و دو استان قهرمان لیگ شده که فوقالعاده بشمار میرود. ولی دل کندن از تیم قهرمان که راهی رقابتهای آسیایی شده آسان نیست.
ذوبآهن: توفیق گل محمدی
اینکه او مربی خوبی است عیان بود، ولی خیلیها با تردید به دوام ذهنی تیم او و مقاوت برابر جریان فرسایش لیگ نگاه میکردند، ولی ذوبآهن هفته به هفته بهتر شد و بازیکنان تیم به ترکیب آرمانیشان دست پیدا کردند. وقتی نیم فصل دوم شروع شد و بازیها جریان یافتند آنها بهترین تیم لیگ بشمار میرفتند. ذوبآهن باشگاه آرامی بشمار میرود که با شخصیت آرام گل محمدی سازگاری دارد. او اعلام کرده در اصفهان کنار ذوبآهن خواهد ماند که هم خبر خوبی برای اصفهانیها است و هم فوتبال ایران. باید دید ذوبآهن در دومین فصل با گل محمدی چه مسیری را خواهد پیمود.
سایپا: ابقای جلالی؟
فصل در آستانه تمام شدن بود که مجید جلالی دو واکنش غیزمنتظره تند انجام داد که با طبیعتش سازگاری نداشتند. او از یک سو برابر دوربینها شروع به فریاد و اعتراض کرد و از سوی دیگر اعلام کرد در پایان فصل نارنجی پوشها را ترک خواهد کرد. همان زمانی که رئیس باشگاه عوض شده بود و خلیل سبحانی جایش را به بیتاله رضایی داده بود. اکنون هم خبر ورود مربی خارجی به سایپا به گوش میرسد و هم ماندن جلالی. این مربی قدیمی فوتبال ایران تیم جوان شده سایپا را بیدردسر در رتبه هفتم لیگ قرار داد که توفیق او بشمار میرفت.
ملوان: زندگی پس از بقا در لیگ
فیروز کریمی ماموریتش را با موفقیت به پایان برد و ملوان را در لیگ نگاه داشت، ولی این مربی خوش سخن تمایلی به ادامه ماندن در انزلی نداشت و به تهران بازگشته. پس از آن به نظر میرسید یک مربی خارجی رهبری مردان انزلی را در دست خواهد گرفت، ولی مهرداد اسکندری معاون اقتصادی ملوان درباره گزینههای رهبری تیم گفت: «... برای سمت سرمربیگری ملوان گزینه نخست باش
استقلال: وداع با امیر و کشیدن انتظار
حالا نه امیر قلعه نویی تمایلی به ماندن دارد و نه مدیران باشگاه میخواهند او را حفظ کنند و نه طرفداران نام قلعه نویی را فریاد میزنند. دو فصل ناکامی برای پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر او را آزار داده و به سوی در خروجی باشگاه کشانده. اکنون هم قلعه نویی باید برود و هم بسیاری از بازیکنان که طرفداران اعتقاد دارند خیلیهایشان کم کاری کردهاند. ولی این که چه کسی بیاید در سایه ورود مالک جدید قرار دارد و افشارزاده خودش هم نمیداند بر مسند ریاست باشگاه خواهد ماند یا نه. بنابراین همه چیز در صف آبیپوشها به این پا و آن پا کردن خلاصه شده...
علیرضا منصوریان بهترین گزینه رهبری بشمار میرود و میگویند هیئت مدیره هم او را نامزد اولشان معرفی کردهاند، ولی او هم باید انتظار ورود مالکان جدید و روسای نو را بکشد. پرویز مظلومی مثل همیشه برای بازگشت دورخیز کرده و جمله «استقلال خانه من است و برای خدمت آماده هستم» را تکرار میکند، ولی بعید است شانس چندانی برای بازگشت داشته باشد. نام اسکوچیچ هم به گوش رسیده و همینطور خبر رایزنی چندین نفر برای ورود یک مربی فرنگی. همه اینها یعنی استقلال باید در انتظار باقی بماند.
پرسپولیس: همه چیز ظاهرا آرام است
برانکو ایوانکوویچ تازه وارد شده و برای برپایی تیم ساخته و پرداخته خودش طرحها ریخته. او سومین مربی نشسته روی نیمکت داغ سرخپوشها در فصل پیش بشمار میرفت و بنابراین کسی در باشگاه یا روی سکوها از ورود مربی جدیدی حرف نمیزند. هرچند حتی جایگاه او هم میتواند با ورود مالک جدید مورد بازنگری قرار گیرد، ولی اینکه همه چیز در جبهه سرخپوشها آرام است به خودی خود خبر دلپذیری برای طرفداران محسوب میشود.
تراکتورسازی: چه کردی تونی عزیز؟
طرفداران تراکتور پس از آنچه طی دیدار تیمشان در تبریز برابر نفت تهران گذشت زبان به انتقاد از تونی الیویرا نگشودهاند. ولی اینکه تیمشان 1-3 در خانه جلو افتاد و پس از اخراج آندرانیک تیموریان دو گل خورد و قهرمانی را از کف داد قابل نقد بود. هم چگونگی اخراج باتجربه ترین بازیکنشان و هم ناکامی تیم در حفظ فاصله دو گل برغم ده نفره شدن. تونی در آن لحظات دشوار نشان داد چندان آبدیده نبود و در فضای تبزده میدان حل شد. او میتوانست با کمی تدبیر تراکتور را قهرمان لیگی که در چند میلیمتری قرار داشت کند. او ایران را ترک کرده و کسی با قطعیت از ماندنش حرف نزده. نه خودش و نه مدیران تراکتور.
نفت تهران: ای کاش منصوریان بماند
کسب رتبه سوم در حالی که نفتی تا مرز قهرمان شدن پیش رفته بودند این فصل را برای آنها بیش از حد خاطرهانگیز کرد. جایی که علیرضا منصوریان سرانجام قریحه مربیگریاش را هم به نمایش گذاشت. از امیر قلعه نویی پیشی جست و حسین فرکی را در منگنه قرار داد. مدیران نفت امیدوارند او را حفظ کنند، ولی همه میدانند منصوریان چه عطشی برای در دست گرفتن استقلال دارد و با دریافت اولین تماس دعوت چمدانش را خواهد بست. ولی منصوریان هم کماکان انتظار نتیجه مزایده بیش از حد به درازا کشیده را میکشد.
سپاهان: ماندن یا رفتن فرکی؟
سپاهان قهرمان شده و خیلیها یادشان رفته تا دو ماه پیش حسین فرکی در چه منگنهای در این باشگاه گرفتار آمده بود. ولی بعید است خود فرکی آن دشنامها و «حیا کنها» را فراموش کرده باشد. او در همان برهه تلویحا از نشستن روی نیمکت سپاهان اظهار پشیمانی کرد. همان دورانی که طرفداران علیه او شعار دادند و مدیران باشگاه با بیمیلی نامش را بر زبان آوردند. اکنون زردپوشها با تکیه بر بازیهای خوب آخر فصل و همینطور حوادث نامتعارف تبریز قهرمان شدهاند و مناسبترین زمان جدایی برای حسن فرکی - از موضع بالا - مهیا شده. حالا همه در اصفهان مهربانانه از او سخن میگویند ولی چنین بالا و پایین رفتنهایی با طبع فرکی سازگاری ندارد. او فصل پیش با اشاره به عمل زانویش از فولاد خوزستان جدا شد. حالا او طی دو فصل با دو تیم مختلف در دو شهر و دو استان قهرمان لیگ شده که فوقالعاده بشمار میرود. ولی دل کندن از تیم قهرمان که راهی رقابتهای آسیایی شده آسان نیست.
ذوبآهن: توفیق گل محمدی
اینکه او مربی خوبی است عیان بود، ولی خیلیها با تردید به دوام ذهنی تیم او و مقاوت برابر جریان فرسایش لیگ نگاه میکردند، ولی ذوبآهن هفته به هفته بهتر شد و بازیکنان تیم به ترکیب آرمانیشان دست پیدا کردند. وقتی نیم فصل دوم شروع شد و بازیها جریان یافتند آنها بهترین تیم لیگ بشمار میرفتند. ذوبآهن باشگاه آرامی بشمار میرود که با شخصیت آرام گل محمدی سازگاری دارد. او اعلام کرده در اصفهان کنار ذوبآهن خواهد ماند که هم خبر خوبی برای اصفهانیها است و هم فوتبال ایران. باید دید ذوبآهن در دومین فصل با گل محمدی چه مسیری را خواهد پیمود.
سایپا: ابقای جلالی؟
فصل در آستانه تمام شدن بود که مجید جلالی دو واکنش غیزمنتظره تند انجام داد که با طبیعتش سازگاری نداشتند. او از یک سو برابر دوربینها شروع به فریاد و اعتراض کرد و از سوی دیگر اعلام کرد در پایان فصل نارنجی پوشها را ترک خواهد کرد. همان زمانی که رئیس باشگاه عوض شده بود و خلیل سبحانی جایش را به بیتاله رضایی داده بود. اکنون هم خبر ورود مربی خارجی به سایپا به گوش میرسد و هم ماندن جلالی. این مربی قدیمی فوتبال ایران تیم جوان شده سایپا را بیدردسر در رتبه هفتم لیگ قرار داد که توفیق او بشمار میرفت.
ملوان: زندگی پس از بقا در لیگ
فیروز کریمی ماموریتش را با موفقیت به پایان برد و ملوان را در لیگ نگاه داشت، ولی این مربی خوش سخن تمایلی به ادامه ماندن در انزلی نداشت و به تهران بازگشته. پس از آن به نظر میرسید یک مربی خارجی رهبری مردان انزلی را در دست خواهد گرفت، ولی مهرداد اسکندری معاون اقتصادی ملوان درباره گزینههای رهبری تیم گفت: «... برای سمت سرمربیگری ملوان گزینه نخست باش
برچسبها: سپاهان نفت تراکتور پرسپلیس استقلال لیگ برتر ملوان حسین فرکی
اگر حوصله خواندن ندارید، برای شنیدن اخبار روز فوتبال از هرجای ایران با شماره 9099070330 تماس بگیرید.
در مستر90، می توانید خبرها را پیگیری کنید، با طرفداران فوتبال در ارتباط باشید و جایزه ببرید! {ثبت نام رایگان}