چند روزی است درگیر نتیجه ی دربی هستم
نه میخواهیم صدر را از دست بدهیم و نه دلمان می آید گسترش را در لیگ برتر نبینیم
نه میخواهیم رقبای قهرمانی از تراکتور سبقت بگیرند و نه میخواهیم در میان این همه تیم مستحق سقوط گسترش فولاد به لیگ دسته پایین تر سقوط کند
شاید با برد تراکتور بخاطر نزدیک شدن به قهرمانی لیگ برتر خیلی خوشحال شوم اما ته دلم غمگین به شکست گسترش فولاد شوم
با همه ی این تفاسیر، در این چند ساعت باقیمانده تا شروع دربی تبریز میخواهم حرف هایم را صمیمانه و خالصانه بزنم، حرف هایی که حرف دل خیلی از امثال من است.
سقوط به لیگ دسته پایین تر را تجربه کرده ایم...
اما قهرمانی در لیگ برتر را نه...
بعد از سالهای طولانی دوری دوباره به لیگ برتر صعود کردیم، با همین مربی و بعضی از همین بازیکنانی پا به رقابت با تیم های باتجربه ی لیگ برتری گذاشتیم که حالا در گسترش فولادند و پیراهن این تیم را برتن کرده اند.
دغدغه ی اولین سال ماندن در لیگ برتر بود، سال دوم جزو میانه ی بالای جدول شدن و ...
این چنین پیش رفتیم تا آسیا در اولویت اولمان قرار گرفت، جنگیدیم برای کسب سهمیه آسیایی... توانستیم به آسیا هم برویم...
الان فقط تراکتور یک قهرمانی کم دارد. قهرمانی که حق تراکتور و مردم آذربایجان است... قهرمانی که حتی حق گسترش فولاد است چراکه از مربی گرفته تا سرپرست و بسیاری از بازیکنان این تیم زمانی در تراکتور بودند، باغیرت همچون غیرت باکری این بار در مستطیل سبز جنگیدند.
با تمامی احترامی که به هر دو تیم شهرمان قائلیم و همیشه گفتیم، میگوییم و خواهیم گفت که آذربایجان تیم لری فرق المز رنگ لری، از عوامل گسترش فولاد تبریز می خواهیم هوای برادر بزرگتر خودش را داشته باشد و راه را برای قهرمانی تراکتور هموار کند.
همانگونه که تراکتور هفته ی پیش پیکان را شکست داد و به نفع گسترش تمام شد این بار نیز گسترش به نفع تراکتور به پا خیزد.
ما هم می آییم... همگی به استادیوم می آییم و همچون بازیهای گذشته هر دو تیم را تشویق می کنیم و امیدواریم تا با پیروزی تراکتور همگی جشن بگیریم.
دوست دارم وقتی داور سوت پایان بازی را به صدا در آورد کسی نباشد که غیرت و تعصب آذربایجان داشته باشد و از نتیجه ی بدست آمده غمگین باشد...
از چند هزار نفر حاضر در استادیوم گرفته تا زن و مردی که در خانه بازی را دیدند...
دوست دارم بعد از کسب سه امتیاز توسط تراکتور، 11 نفر دیگر هم به اتحاد بازیکنان تراکتور اضافه شوند و این برد را به هواداران تقدیم کنند.
دوست دارم بعد از بازی محمد ابراهیمی مثل روزهایی که در تراکتور بود برایمان خوشحالی کند.
دوست دارم گسترش راه را برای قهرمانی تراکتور هموار کند...
در عوض روز و شب برای ماندن گسترش در لیگ برتر دست به دعا خواهم بود... خالصانه از خدا خواهم خواست تا سال بعد این دربی تکرار شود و دو تیم برای کسب مقام قهرمانی باهم رقابت کنند نه یکی برای قهرمانی و دیگری برای سقوط نکردن...
گسترش کوچولو و تراکتور سیبیلو دوستتان داریم...