این روزها روزهای سختی برای تراکتور است ازاین حیثکه حریفان تا دیروز نا آماده هم ، آماده نشان می دهند. اما چیزی که بیشتر ازهمه در لیگ به چشم

می آیدتنها صدر نشینی تراکتور نیست .تراکتور در بازیهای خارج از خانه همان تراکتور میزبان نیست و این را می شود در نوع بازی این تیم و جنگندگی و انرژی این تیم به وضوح دید.
در جریان بازی با سپاهان که البته با شانس حریف و یک پنالتی باد آورده و یا بهتر بگوییم داور داده همراه بود تراکتور بازی برده را مساوی و سپس باخت . اما نوع بازی این تیم نه تنها برای برد تغییر نکرد بلکه نشان از تیمی کم تحرک و ترسو بود که هیچ نشانی از آن تیم امروز در مقابل سایپا نداشت . بی هیچ حرفی و شاید هیچ بحثی امروز تراکتور بردش را مدیون هوادارانش است که موجی از انرژی مثبت را به تیم خود و دریایی از سیگمال منفی به حریف وارد میکردند .

البته این اولین باری نبود که تراکتور در خانه با حمایت هواداران و استادیوم نتیجه می گرفت ، که در تمامی بازی های خانگی حریفان ابتدا باید از سد هیجانات ناشی از حمایت هواداران تراکتور بگذرند و بعید حریف خود تراکتور شوند .
این یعنی یک سرمایه واقعی برای یک تیم . البته نه ، بایدو بهتراست بگوییم تراکتور دارایی معنوی هواداران است که با چنین انرژی جانبخشی تیم خود را به حرکت در می آورند .
این تیم مال هواداران است و بازیکنی که به این وارد می شود و بازی میکند باید همسنگ خواسته های دل این هواداران رفتار کند . تراکتور تیمی است مردم با آن زندگی می کنند و در کوچه و خیابان از کودک تاپیر و جوان به داخا مغازه ها سرک میکشند تا نتیجه راجویاشوند .

البته گذشته از این حرف ها باید چنین تیمی بار فنی خود را هرسال بهتر و بهتر کند تا هوادارانش به جای اینکه تا دقایق آخر منتظر پیروزی باشند راضی و خشنود از بازی چشم نواز تیم خود منتظر سوت داور باشند .
حرف آخر اینکه این مردم امسال قهرمانی می خواهند و اگر باشگاه و بازیکنان لیاقت این هواداران را داشته باشند این تیم با این بضاعت هم می تواند قهرمان شود .
اما از سال بعد تراکتور باید بی دغدغه تر از امسال برای قهرمانی های نداشته اش تجهیز و تمرین شود و مردم دوست دارندتیم شهر و دیارشان را با عزت نفس و اقتدار بیشتری ببیند . باشگاه از همین الان باید بازیکنان نخبه تر و کوشاتری را برای جذب مد نظر داشته باشد .