وقتی در یک شب سرد به علت سردرد شدید او را به بیمارستان رساندند و به کما رفت، دست ها به یاد دست هایی که آسمان ملبورن و لیون را شکافت تا شکرگزار سرافرازی ایران باشد، به سوی آسمان بلند شد. این بار اما حاجات مشترک بود؛ عقاب!

"چطوره؟ به هوش آمده؟" این سوال تکراری هواداران فوتبال در اواسط اسفند 1380 بود.

امروز 13 اسفند بود. 13 سال پیش در یک 13 اسفند لعنتی که می توانست تلخ تر باشد عابدزاده به کما رفت. ولی انگار او زاده شده تا در سخت ترین لحظات امید را برگرداند. یک روز با پشتک هایش وسط یک بازی سنگین در ملبورن و یک روز روی تخت بیمارستان کسری!

هواداران در یک اقدام منحصر به فرد مقابل بیمارستان تجمع کردند. مسوولان بیمارستان مجبور شدند یک مانیتور بزرگ نصب کنند تا عابدزاده را زنده تماشا کنند. او بازگشت تا سایه اش بالای سر فوتبال ایران باشد. انگار عقاب ها همیشه مقتدرانه باز می گردند.