بازی تراختور و استقلال با تمامی حواشی آن به پایان رسید و فارغ از نتیجه هواداران برنده اصلی دیدار بودند اما مسئله ای که پس از پایان بازی جلب توجه میکند و طی چند روز گذشته نیز ادامه داشته، جوسازی و فرافکنی عوامل باشگاه میهمان در مورد میزبانی تراختور می باشد.

استقلالی ها با طرح مسائلی چون توهین به قلعه نویی و بازیکنان در استادیوم یا در فرودگاه به هنگام ورورد به تبریز سعی در سیاه نمایی جو ورزشگاه و کلا شهر تبریز داشتند.

نگارنده خود در استادیوم حضور داشت و با توجه به تجربه حضور در سایر ورزشگاهها-علی الخصوص آزادی- به صراحت اعلام میکند این بازی علی رغم حساسیت فراوان آن برای دو تیم از جو بسیار سالمی برخوردار بود. جالب است باشگاهی که تماشاگران آن حتی از دادن فحش های رکیک به بازیکن خودی هم دریغ نمی کنند چگونه اجازه اعتراض به جو ورزشگاه یادگار امام را به خود می دهند؟

نکته جالب اینجاست که شخصی از طرف باشگاه استقلال پشت خط برنامه نود آمده و در مورد محرومیت تراختوری ها صحبت می کند.اگر دلیل محرومیت فحاشی به بازیکن حریف باشد، تماشاگران استقلال مگر همین فصل با انواع فحش های رکیک از بازیکن ملوان پذیرایی نکردند؟ ایا محرومیتی شامل آنها شد؟ در حالی که در قضیه رحمتی بر خلاف مورد استقلالی ها بازیکن حریف به شدت تماشاگران میزبان را تحریک می کرد.

اوج هنر نمایی برنامه نود نیز آنجا بود که جناب عادل فردوسی پور فرمودند من در مورد محرومیت هواداران حرف دارم و بقیه ی جاها نیز فقط در مورد توهین های نژادی چنین سختگیریهایی می شود!!! و صد افسوس که کسی از طرف باشگاه در این رابطه تماسی نگرفت و نپرسید که پس چرا در مقابل چندین سال توهین های نژاد پرستانه در ورزشگاههای رقیب نسبت به ما سکوت اختیار کرده اید؟ نکته تامل برانگیز اینجاست که این توهین ها دامنگیر برخی از تیمهای دیگر نیز شده است و هنوز شعار مرگ بر لر توسط اسقلالی ها در اذهان فوتبالدوستان باقیست.

اما مورد دیگری که باید بدان اشاره نمود مصاحبه قلعه نویی در مورد هواداران تراختور می باشد. وی در این مصاحبه علاوه بر اینکه بابت آسایی شدن تراختور بر سر هواداران منت گذاشته از فحاشی ناموسی به خود و فروزان سخن به میان آورده است. در حالی که برخلاف نطر اکثر هواداران-طبق نطرسنجی سایت تراکتور اف سی- عده ای حتی اقدام به تشویق محسن فروزان نمودند! و در مورد آقای قلعه نویی هم شاید تشویقی در کار نبود اما کسی صدای توهین به وی را نشنید و اگر هم صورت گرفته باشد به قدری کم تعداد بوده اند که هیچ صدایی در این ربطه به گوش نرسید.

شاید سرمربی استقلال خاطرات استقبال از وی به هنگام آغاز سرمربی گری در تراختور را به یاد داشته که کری خوانی چند نفر در فرودگاه این چنین وی را برآشفته کرده است. اما باید بداند در فوتبال محبوب شدن چندان سخت نیست ولی محبوب ماندن بسی دشوار است. البته این کار هر چقدر هم مشکل باشد به هر حال غیرممکن نیست و مثال بارز آن تونی محبوب می باشد که مراسم استقبال بازگشت ایشان به تیم، پرشکوهتر از اولین ورودش به تبریز بود.