تیم ملی افغانستان مسابقه دوستانه در لاهور را با نتیجه 1-2 به پاکستان واگذار کرد.

تیم ملی افغانستان بازی را خوب آغاز کرد و چند حمله روی دروازه پاکستان ترتیب کرد. با این حال، این پاکستان بود که از یک فرصت استفاده کرد محمد ریاض با ضربه سر پاکستان را پیش انداخت.

نیمه اول با همین نتیجه به پایان رسید. نیمه دوم با آوردن فیصل شایسته به همراه بود. تیم افغانستان در نیمه دوم نمایش بهتری داشت، اما در سطح توقع نبود و بعضی بازیکنان کاملاً غایب به نظر می رسیدند.

با اینکه بعضی بازیکنان افغانستان بازی بهتری به تناسب بازیکنان پاکستانی داشتند، اما در کل تاکتیک تیمی وجود نداشت و پلان حمله اصلاً به چشم نمی خورد.

در ادامه مسابقه و در دقیقه 57، امرالدین شریفی روی یک توپ ارسالی به ضربه سر دورازه پاکستان را باز کرد.
انتظار می رفت مربی افغانستان از آن نقطه به بعد یک سیستم تدافعی را اتخاذ کند و در پی ضد حمله باشد، اما او خلاف این کار عمل کرد و مدافعین خود را تبدیل کرد.

در دقیقه 87، فرزاد عطایی یک توپ زیبا روی دروازه پاکستان ارسال کرد که امرالدین شریفی نتوانست توپ را با سر وارد دروازه پاکستان نماید.

انتظار می رفت که مسابقه با همان نتیجه به پایان برسد که بازیکنان افغانستان مرتکب دو خطا در نزدیک دروازه خود شدند. خطای دوم منجر به گل دوم پاکستان در دقایق اضافی شد.

بازی با نتیجه 2-1 به پایان رسید.

افغانستان با این باخت به مقام 144 در رنکینگ فیفا سقوط می کند و احتمال اینکه در قرعه کشی مقدماتی فیفا از ظرف 3 به ظرف 4 سقوط کند وجود دارد.

در ترکیب تیم افغانستان بازیکنان جوانی حضور داشتند و انتظار یک پیروزی بزرگ را از این تیم نداشتیم، اما از یاد نباید برد که بازیکنان ارشدی مثل جلال شریعتیار، آرش هاتفی، فیصل شایسته و بلال آرزو نیز در ترکیب تیم قرار داشتند. انتظار این بود که تیم افغانستان یک بازی زیبا و تکنیکی را به نمایش دهد که این چیز به نظر نمی رسید.

تیم پاکستان هم یک تیم قوی نبود. به جز سه بازیکن که در خارج بازی می کنند، دیگر همه بازیکنان در لیگ پاکستان بازی می کنند. پاکستان از سال 2005 به این سو، نتوانسته بود در داخل پاکستان به پیروزی برسد.

فدراسیون فوتبال باید در تنظیم مسابقات دوستانه به نکاتی چون زمین مسابقه، داوران و پخش تلویزیونی هم توجه کند. پخش تلویزیون این مسابقه واقعاً خراب بود.

به هر حال، این بازی دوستانه برای آماده سازی تیم خوب بود، اما این بازی زنگ خطری برای فدراسیون فوتبال است که نباید بازی های مقدماتی جام جهانی را ساده بگیرد. افغانستان با حریفان به مراتب سخت تری روبرود خواهد شد. حضور در آن مسابقات به آمادگی بیشتر ضرورت دارد و هر بازی از خود یک برنامه منظم می خواهد. متاسفانه افغانستان مربیانی در اختیار ندارد که بتوانند برنامه درست حمله و دفاع را طرح کنند و از نقاط قوت تیم خود استفاده کنند. حضور یک مربی خارجی با تجربه، جذب بازیکنان جدید و تنظیم مسابقات بیشتر دوستانه برای موفقیت افغانستان در مسابقات مقدماتی جام جهانی حتمی به نظر می رسد.