طرفداری | منچسترسیتی و اینترمیلان روز شنبه ۲۰ خرداد در چارچوب فینال لیگ قهرمانان اروپا به مصاف یکدیگر خواهند رفت. اینتر برای اولین بار پس از سه گانه این باشگاه در سال ۲۰۱۰ به فینال این رقابت‌ها راه پیدا کرده است و در سوی دیگر، تیم آماده و ترسناک پپ گواردیولا که در فینال دو سال قبل در پورتو، مقابل چلسی توماس توخل شکست خورد و دستش از جام کوتاه ماند، قصد دارد با کسب اولین قهرمانی این باشگاه در این رقابت‌ها، سه گانه تاریخی خود را در این فصل تکمیل کند.

در اینجا به سه نبرد تاکتیکی سرنوشت‌ساز در این دیدار می‌پردازیم که پیروزی در این نبردها می‌تواند تا حد زیادی سرنوشت تیم پیروز این نبرد حساس را مشخص کند.

مهار ارلینگ هالند ۵۲ گله

ارلینگ هالند در اولین فصل خود در لیگ برتر، موفق به ثبت 52 گل در تمامی رقابت‌ها، از جمله 12 گل در لیگ قهرمانان اروپا شده است. با وجود سوال‌هایی که در مورد نحوه قرارگیری او در سیستم پپ گواردیولا وجود داشت، هالند ثابت کرده که در اجرای نقش یک مهاجم هدف قاتل، استاد است و نشان داده که در بازی پشت به دروازه نیز مهارت خوبی دارد و می‌تواند با درگیر کردن مداقعان حریف، برای هافبک‌های سیتی فضای گلزنی ایجاد کند.

وظیفه مهار هالند ۲۲ ساله در این دیدار بر عهده فرانچسکو آچربی ۳۵ ساله خواهد بود، و این نه تنها نبرد دو بازیکن بزرگ، بلکه نبرد دو نسل متفاوت نیز هست. اینتر می‌تواند با نگاهی به بازی دور رفت مرحله نیمه‌ نهایی منچسترسیتی، از اینکه چگونه آنتونیو رودیگر، بازیکن رئال مادرید، هالند را به بند کشیده است، درس بگیرد. در آن بازی داوید آلابا نیز زمانی که زوج او در خط دفاعی در موقعیت خود قرار نداشت، با پوشش دادن فضای خالی به او کمک می‌کرد.

با این حال خط دفاع سه نفره اینتر برای خنثی کردن او به کمک نیاز دارند و سیمونه اینزاگی می‌تواند از خط میانی خود بخواهد کمی به عقب‌تر آمده و فضای بازیکنان سیتی برای پیدا کردن هالند را تنگ‌تر کنند.

نبرد خط هافبک: بروزوویچ در مقابل دی بروین

درست است که ایلکای گوندوغان به خاطر گلزنی‌های خود در مقطع پایانی فصل که به قهرمانی سیتیزن‌ها در لیگ و جام حذفی کمک کرد، همه تحسین‌ها را از آن خود کرد، اما شکی وجود ندارد که کوین دی بروین با 10 گل و 31 پاس گل در این فصل، بازیکنی است که برای باز کردن خط دفاعی اینتر به او تکیه می‌شود. اینزاگی آزمایش شکست خورده پرس از بالا را کنار گذاشت تا خط هافبک پنج نفره خود را به مدافعان میانی خود نزدیک کند و دوباره با ساختار تیمی فشرده، در ضدحمله بازی کند.

این تغییر، موفقیت زیادی به همراه داشت و اینتر پس از آن در 11 بازی از 12 بازی اخیر خود در تمام رقابت ها پیروز شده است. با این حال بزرگترین چالش آنها زمانی خواهد بود که دی بروین تصمیم می‌گیرد که نبض بازی را کنترل کرده و آن را در اختیار بگیرد. اینجاست که نقش مارسلو بروزوویچ، بازیکن خط هافبک اینتر، نه تنها در خنثی کردن تلاش‌های دی بروین برای کنترل بازی، بلکه با بازی در عمق خط میانی برای فرار تیم ایتالیایی از پرس سنگین منچسترسیتی اهمیت زیادی دارد.

درخشش خط حمله اینتر

منچسترسیتی علاقه زیادی به مالکیت توپ دارد و میانگین مالکیت ۶۰ درصدی این تیم در لیگ قهرمانان این فصل به خوبی این مساله را نشان می‌دهد. احتمالا اینزاگی از مالکیت زیاد سیتیزن‌ها استقبال می‌کند، چرا که آنها در سری آ در ضدحملات، تیمی بسیار کشنده بوده‌اند. در این فصل ادین ژکو و لائوتارو مارتینز، زوج هجومی اینتر، همکاری خوبی با یکدیگر داشته‌اند و لائوتارو که با 28 گل بهترین گلزن این تیم در این فصل است، بی‌صبرانه منتظر است تا مدال لیگ قهرمانان را نیز به قهرمانی جام جهانی خود در این فصل اضافه کند.

ژکو 37 ساله نیز که در ۱۶ سال گذشته در ۳ لیگ معتبر اروپا بازی کرده است، احتمالا آخرین شانس خود برای کسب یک مدال اروپایی را امتحان می‌کند. مهاجم بوسنیایی اینتر که در گذشته به منچسترسیتی کمک کرد تا دو قهرمانی لیگ برتر و یک جام حذفی را کسب کند، تهدیدی دائمی روی ضربات ایستگاهی خواهد بود، اما مدافع رو‌به‌روی او، روبن دیاز نیز مدافعی سطح بالاست. از آنجا که مارک کردن ادین ژکو به خودی خود یک وظیفه برای مدافعان است و معمولا مدافعان را به خود مشغول می‌کند، مارتینز آرژانتینی در نقش مهاجم دوم به کار گرفته می‌شود که مهار کردن او در این پست کار سخت‌تری برای مدافعان سیتی است.

جان استونز هم که موفق شده در نقش جدید خود به عنوان هافبک دفاعی در سیستم ۱-۴-۲-۳ بدرخشد، نه تنها در برابر مارتینز کار سختی خواهد داشت، بلکه نیکولو بارلا نیز که با دوندگی‌های بی‌امان خود به مهاجمان اینتر کمک خواهد کرد، شرایط دشواری را برای او به وجود می‌آورند.