آندرانیک تیموریان با روزنامه ایران ورزشی گفتگویی کرده است

آندارنیک تیموریان معتقد است استقلال در بهترین فصل پرسپولیس و سپاهان قهرمان شد.

به گزارش طرفداری، آندرانیک تیموریان، هافبک سابق استقلال و یکی از پیشکسوتان این باشگاه حالا که استقلال صاحب جام قهرمانی لیگ برتر شده به روزهایی اشاره می‌کند که سه مدافع کلیدی از جمع آبی‌ها جدا شدند و خیلی‌ها تصور می‌کردند با جدایی آن بازیکنان قهرمانی از چنگ استقلال درآمده است اما درنهایت استقلال با حفظ شاکله تاکتیکی خود توانست در غیاب آن ستاره‌ها به جام قهرمانی لیگ برتر برسد. آندو حالا منتظر است که با حفظ این تیم، قهرمانی در آسیا هم به دست آید. آیا آرزوی بسیاری از استقلالی‌ها برآورده خواهد شد؟!

استقلال بعد از هشت فصل دوری از قهرمانی لیگ برتر سرانجام توانست به این عنوان دست یابد. آخرین بار که آبی‌ها فاتح لیگ شدند مربوط به فصل دوازدهم می‌شود. چه احساسی داری؟

حسی جز خوشحالی نیست. فکر می‌کنم بعد از قهرمانی همه استقلالی‌ها خوشحال بودند. حتی آنهایی که انتقاد می‌کردند هم از این پیروزی احساس خوبی داشتند. حقیقت این است که در سال‌های اخیر هواداران، بازیکنان، مربیان، مدیران و پیشکسوتان استقلال خیلی تحت فشار بودند، چون به جز یک جام حذفی که در زمان مربیگری وینفرد شفر به دست آمد، استقلال صاحب جامی نشد. این موفقیت می‌تواند نقطه آغاز تصاحب جام‌های بیشتر باشد چون الان مجموعه استقلال باروحیه‌تر از سال‌های قبل شده و دیگر فشار هشت فصل ناکامی روی دوش این باشگاه و عواملش سنگینی نمی‌کند.

بعد از قهرمانی استقلال برخی از کارشناسان مدعی شدند که استقلال در فصلی قهرمان لیگ شده که پرسپولیس و حتی سپاهان حریفان آنچنان سرسختی برای این تیم نبودند. این تحلیل‌ها آیا برای کوچک کردن قهرمانی استقلال نیست؟

نمی‌دانم چرا برخی چنین حرف‌هایی را می‌زنند. پرسپولیس تا قبل از باخت به سپاهان خودش را همچنان مدعی قهرمانی می‌دانست و امیدوار بود اما با شکست مقابل سپاهان و برد بزرگی که استقلال در اهواز به دست آورد، از قهرمانی محروم شد. این حرف‌ها به نظر من هیچ پایه و اساس درستی ندارد و باید واقع‌بینانه به قهرمانی استقلال در لیگ بیست و یکم نگاه کرد. به نظر من استقلال در بهترین فصل فنی پرسپولیس و سپاهان که دو مدعی جدی قهرمانی بودند توانست با اقتدار جام لیگ برتر را صاحب شود. نه پرسپولیس ضعیف بود و نه سپاهان. این دو تیم در اوج بودند اما رقابت را به استقلال باختند. این حرف‌ها کار بزرگی که استقلال در لیگ بیست و یکم انجام داد را کوچک نمی‌کند.
استقلال در بسیاری از آمارها سرآمد همه تیم‌ها است. شاید این یکه‌تازی سبب بیان چنین تحلیل‌هایی شده است.

اینکه استقلال عملکرد درخشانی داشته دلیل نمی‌شود که عده‌ای سطح لیگ را پایین بدانند. اصلاً این‌طوری نبود. رقبای استقلال به اعتقاد من قدرت رقابت با استقلال را نداشتند که سه هفته مانده به پایان لیگ رقابت برای رسیدن به جام قهرمانی را به استقلال باختند. استقلال در بخش دفاعی ساختار بسیار خوبی داشت. از همان ابتدای لیگ استقلال تیم هماهنگی در بخش دفاعی بود و نشان داد با برنامه وارد لیگ شده است. تیمی که خوب دفاع کند قطعاً ثمره‌اش را می‌بیند. شما اگر الان تیم‌های بزرگ دنیا را ببینید اغلب روی تاکتیک دفاعی خیلی حساس هستند و ابتدا سعی می‌کنند سازمان دفاعی منسجمی را به وجود آورند. دیدید که استقلال حتی زمانی که سه بازیکن کلیدی خود را از دست داد (مرادمند، یزدانی و آقاسی) بازهم خللی در هماهنگی دفاعی‌اش ایجاد نشد. این نشان می‌دهد که ساختار دفاعی استقلال بر مبنای یک تفکر شکل گرفته است. یادم می‌آید آن روزها برخی می‌گفتند چون استقلال این سه بازیکن خوب را از دست داده دیگر قهرمان نمی‌شود. حقیقتاً خودم هم نگران شده بودم اما شکر خدا با همت بازیکنان و خرید خوبی که انجام شد اجازه داده نشد بازهم قهرمانی از چنگ استقلال دربیاید.
به نوعی متکی نبودن به فرد نیز معنا شد.

یک تیم نباید به نام‌ها تکیه کند. درست است که این بازیکنان ناخواسته از استقلال رفتند و دل‌شان با استقلال بود اما هماهنگی درون تیمی استقلال باعث شد این تیم از مسیر خود منحرف نشود و به سمت قهرمانی پیش برود. این اتفاقات برای استقلال یک درس بزرگ بود که امیدوارم در آینده به کار این تیم بیاید. باید بابت شکل‌گیری چنین تیمی از همه اعضای کادرفنی استقلال تشکر کرد.
بعد از قهرمانی نگرانی‌هایی بابت جدایی برخی بازیکنان شکل گرفته است.

طبیعی است. هواداران انتظار دارند ستاره‌ها حفظ شوند تا علاوه بر تکرار قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا هم موفقیت‌هایی به دست آید. البته من شنیدم شاید لیگ قهرمانان آسیا در سال‌های بعد در تاریخ جدیدی برگزار شود اما هرچه باشد ما اگر بتوانیم شاکله این تیم خوب را حفظ کنیم بدون شک می‌توانیم در آسیا هم صاحب جام شویم. یک بار با استقلال تا چهار تیم نهایی لیگ قهرمانان آسیا رفتیم. البته آن سال تیم‌های شرق آسیا از مرحله نیمه‌نهایی به تیم‌های غرب می‌خوردند و کار دشوارتر از حالا بود که فقط در فینال شرق و غرب به هم می‌خورند. حسرت قهرمان نشدن با استقلال در آن فصل همیشه در دل من بود. ما آن فصل به تیم بسیار پرستاره اف سی سئول خوردیم که بازیکنان گران‌قیمتی داشت. اما حق‌مان بود به فینال برسیم. امیدوارم مجموعه فعلی طلسم‌شکنی کرده و یک ستاره آسیایی دیگر به کارنامه استقلال اضافه کند. منتظر قهرمانی استقلال با همین مجموعه در لیگ قهرمانان آسیا هستم.
البته مسائل دیگر هم هست که باید لحاظ شود.

همین‌طور است. تیمی که می‌خواهد قهرمان آسیا شود باید تدارکات خوبی داشته باشد. آقای آجورلو باید ساختار مالی منظمی در این باشگاه ایجاد کند و از حمایت دریغ نکند تا این مهم محقق شود. امیدوارم به این دستاورد بزرگ برسیم.