به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، تیم ملی ایران به عنوان یکی از تیم های حاضر در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر مهیای حضور در این مسابقات و رویارویی با تیم‌های انگلیس، آمریکا و برنده پلی‌آف اروپا می‌شود.

در فاصله حدود هفت ماه باقی مانده تا این رقابت‌ها، اظهارات مختلفی در ارتباط با آینده کاری اسکوچیچ به عنوان سرمربی تیم ملی ایران وجود داشته که فدراسیون فوتبال حمایت کامل خود را از این مربی نشان داد و تا حدودی زیاد این مباحث کاهش یافته است.

برخی از انتقادات منفی علیه اسکوچیچ، با هدف قراردادن رزومه او به عنوان سرمربی تیم ملی ایران بود که تا قبل از هدایت ایران، تجربه فعالیت در هیچ تیم ملی را نداشت اما نگاهی به روزمه ۲۹ مربی حاضر در این جام (حضور سه تیم نهایی نشده است) نشان می‌دهد که سرمربی کروات تیم ملی بیشتر از برخی مربیان حاضر در این جام به عنوان مربی هدایت تیم ملی را داشته است.

در این گزارش، به بررسی تجربه و سابقه ۲۹ مربی حاضر در جام جهانی پرداختیم و فعالیت‌ آن‌ها را به عنوان مربی تیم ملی فعلی خود و همینطور سایر تیم‌های ملی که پیش از این در آن‌ها فعالیت کرده‌اند، در نظر گرفتیم.

طبق آمارهای موجود، اسکوچیچ تنها مربی حاضر در جام نیست که بعد از فعالیت در رده باشگاهی، اولین تجربه خود در یک تیم ملی را تجربه می‌کند. از سوی دیگر، در حال حاضر مربیانی جام جهانی قطر می‌آیند که فقط دو بازی به عنوان مربی روی نیمکت‌ تیم‌های خود بوده‌اند و اسکوچیچ با ۱۷ بازی ملی، تجربه بیشتری از دیگر مربیان ملی دارد.

طبق اطلاعات موجود، خراردو مارتینو، سرمربی تیم ملی مکزیک با ۱۴۹ بازی ملی در سه تیم و سپس فرناندو سانتوس با ۱۴۴ بازی ملی در دو تیم و در نهایت هروه رنار، سرمربی عربستان با ۱۲۹ بازی ملی در ۶ تیم، بیشترین تجربه را در میان مربیان حاضر دارند.

اما دیدیه دشان با ۱۲۹ بازی به عنوان سرمربی تیم ملی فرانسه از بیشترین ثبات به عنوان سرمربی یک تیم برخوردار است. بعد از او سانتوس با ۸۸ بازی روی نیمکت پرتغال و آلیو سیسه با ۷۶ بازی ملی با سنگال، دومین و سومین مربیان با بیشترین ثبات در تیم‌های خود هستند.

در این بین مربیان لهستان، تونس، کامرون و غنا با دو بازی ملی و مربی اروگوئه با ۴ بازی ملی، کمترین فعالیت و تجربه را به عنوان سرمربی تیم‌های ملی خود دارا هستند. دراگان اسکوچیچ با ۱۷ بازی ملی بالاتر از مربیانی مانند هانسی فلیک است.

اگر چه بسیاری از این مربیان در عرصه باشگاهی تجربه و افتخارات پرشماری به دست آورده‌اند و از این حیث روزمه آن‌ها قابل قیاس با هیچ مربی دیگری نیست و این دسته بندی نمی‌تواند عیار مناسبی برای سنجش کارایی و افتخارات مربیان در عرصه مربیگری باشد.