قهرمان اروپا به جام جهانی نرسید...

چه فرایندی باعث شده تا شما تیم محبوب خود را برای طرفداری انتخاب کنید؟ پاسخ به این پرسش دارای مجموعه جواب های بسیار متفاوتی است و وابسته به نحوه آشنایی و دیدگاه هر فرد به فوتبال، متفاوت است. در بین این گوناگونی مجموعه پاسخ ها، یک توجیه و دلیل، جذاب تر از بقیه به نظر می رسد. دلیلی که حاصل انتخاب و سلیقه ای ورای بازی چشم نواز یک ستاره یا تعداد جام های یک تیم است. دلیلی که برآمده از لایه های زیرین عشق به فوتبال است و ما را به سمت تیم های مورد علاقه مان می کشاند؛

زمانی که طرفداری از یک تیم را شروع می کنید، بخشی از شخصیت و وجود خود را در آن تیم پیدا کرده اید

این جمله همان جواب درخشان است. از نظم و خونسردی آلمانی ها گرفته تا تکبر انگلیسی ها، زمانی که شما یک تیم و یا بهتر است بگوییم یک مکتب را برای هواداری انتخاب می کنید، خودآگاه یا ناخودآگاه بخشی از شخصیت خود را در آن مکتب و ایدئولوژی پیدا کرده اید. پشت لحظه لحظه بازی آن تیم، هر واکنشی از سوی بازیکنان هم دسته و هر ضربه به توپ، تفکر و دیدگاهی نهفته است که با اعماق وجود شما گره خورده یا حتی می توانیم این قضیه را به این سمت ببریم که سلیقه شما نمایانگر بخش خاصی از شخصیت شما است. با در نظر گرفتن و پذیرفتن این نظریه می توانیم درک کنیم یک فرد چگونه می تواند عاشق فوتبال درهم ریخته، دیوانه وار و زیبای برزیل باشد یا چگونه یک فرد می تواند با صبر و حوصله اسپانیایی به دنبال رستگاری باشد...

در میان تمام این کشور ها و مکاتب پر زرق و برق،‌ یک گزینه عجیب و غریب وجود دارد،‌ ایتالیا...

از قهرمانی در جام جهانی 2006 و یورو 2020 تا ناکامی در جام جهانی 2002 و تمام شکست های عجیب و غریب، ایتالیا و فوتبال این کشور نماد تمام افرادی است که در عین شایستگی برای رسیدن به دستاورد های بزرگ و کوچک رنج های زیادی را متحمل می شوند، این دیدگاه نماد تمام افرادی است که در عرصه های مختلف دارای بهترین ابزار و بهترین استعداد ها نیستند اما می دانند که برای رسیدن به پیروزی باید دست به هر کاری زد و در عین حال هم زمانی دچار لغزش می شوند که نمی توانید باور کنید،‌ این تیم نماینده تمام هوادارانی است که در زندگی روزمره خود فرصت های زیادی را از دست داده و در این بین هم قافیه را به مقدونیه های زندگی خود باخته اند. به قول معروف فوتبال ایتالیا شباهت زیادی به واقعیت های عمدتا تلخ زندگی دارد.

چه کسی باورش می شد ایتالیای مانچینی در حضور تیم های پرستاره به قهرمانی رقابت های یورو برسد یا در سوی مقابل چه کسی باورش می شد ایتالیا جایی در بین تیم های حاضر در جام جهانی نداشته باشد؟

افرادی که طرفدار این بخش از فوتبال هستند در پی تمامی این نتایج و رفتار های عجیب بخشی از وجود و شخصیت خود را پیدا کرده اند. شاید از بیرون باخت به تیمی مثل مقدونیه یک شرمساری بزرگ باشد اما در اعماق وجود طرفدارانی که فوتبال را از این دیدگاه دنبال می کنند، شاهد علاقه ای به فوتبال ایتالیا هستیم که روز به روز بیشتر می شود. آن ها عاشق فوتبال ایتالیا هستند چرا که ایتالیای در مستطیل سبز شباهت های زیادی با خود آن افراد در زندگی واقعی دارد و زندگی این افراد پر است از موفقیت ها و شکست های به دور از انتظار...