امیرحسین صادقی سال‌های زیادی با پیراهن استقلال به میدان رفت. صادقی با ۱۱ فصل حضور با پیراهن استقلال در لیگ برتر از این حیث رکورددار است و تجربه دو بار حضور در جام جهانی را یدک می‌کشد. او سال‌ها کاپیتان اول آبی‌پوشان بوده و این روزها نیز در نقش یک کارشناس در فوتبال ایران حضور دارد.

امیرحسین صادقی درباره شرایط استقلال در لیگ بیستم صحبت هایی انجام داده که در ادامه می خوانید:

*استقلال در این چهار پنج سال اخیر چند بار مدیرعامل عوض کرد؟ چند سرمربی را روی نیمکت دید؟ منابع مالی پایدار و ناپایدار این تیم چند بار دستخوش تغییر شدند؟ چقدر بازیکن آمدند و رفتند؟ حتی سرپرست هم در تیم به کرات تغییر کرد تا مشخص شود اصلاً ثباتی وجود نداشته است. چطور می‌شود از مجموعه‌ای که در هیچ بعدی ثبات ندارد توقع موفقیت و قهرمانی داشت؟

*چهار هفته هم از شروع فصل گذشت و هنوز این باشگاه مدیرعامل ندارد و به جای مهم‌ترین پست که مدیرعاملی است، یک سرپرست به صورت موقت عهده دار امور اجرایی است. با سرپرست مدیرعاملی نمی‌توان موفق بود به خصوص که هیأت مدیره هم ساز خودش را می‌زند.

*فکری باید تفاوت میان سرمربیگری استقلال را با نساجی و آلومینیوم و دیگر تیم‌ها بداند. فکری باید افکارش را تغییر دهد و «استقلالیزه» کند. با اینکه خودش این تیم را نبسته، اما بازیکنان خوب در استقلال کم نیستند و می‌توان بهتر از داشته‌ها استفاده کرد.

*در حال حاضر فشارها بر فکری زیاد است. هوادار فشار می‌آورد و حق هم دارد چون سالهاست که قهرمانی ندیده و این برای هوادار استقلال گران تمام می‌شود.

*در استقلال مهره‌ها دنبال سوزاندن و حذف کردن یکدیگر هستند. در استقلال چند دستگی است و گروه‌های مختلف درون این تیم به جای وحدت با یکدیگر و همسو شدن برای مقابله با حریفان و رقبا، مقابل یکدیگر قرار دارند و تلاش برای حذف همدیگر می‌کنند.

*نمونه بارز صحبت‌های من، مناظره جنجالی مدیران پیشین و کنونی باشگاه در برنامه زنده تلویزیونی بود. الان برنامه‌های تلویزیونی همانند فضای مجازی بلای جان استقلال شده است. مدیران ما بازیچه دست این برنامه سازان شده‌اند و در این برنامه‌ها تیم را به حاشیه می‌کشانند.

*همه می‌گویند دپارتمان داوری من می‌گویم آپارتمان داوری. آپارتمانی که خیلی‌ها در آن واحد و اتاق دارند و حق شأن را می‌گیرند اما استقلال در آن یک انباری هم ندارد. در این چهار هفته ابتدایی لیگ نشانه‌های خوبی نمی‌بینیم و امیدوارم آقای مددی اینجا بتواند از حق تیمش دفاع کند.

*تیم ما کلی نفر روی نیمکت دارد که هر کدام از آنها کوهی از تجربه هستند. تعجب می‌کنم چرا همه سکوت می‌کنند. من از دوستانم که روی نیمکت نشسته‌اند انتظار دارم در لحظه اعتراض کنند ولو اینکه اخراج شوند. اخراج برای احقاق حق استقلال باعث افتخار است. با این اوضاع و مشکلات داخلی استقلال و این وضعیت داوری‌ها اگر همین الان مورینیو و چهار تا بازیکن مثل رونالدو را هم بیاوریم، باز هم این تیم نمی‌تواند قهرمان شود.

*من سال‌های زیادی فوتبال بازی کردم و با مربیان بسیار بزرگی کار کردم و از هر کدام نکاتی را آموخته‌ام. کارلوس کی روش و امیر قلعه نویی از جمله مربیان بزرگی بودند که افتخار کار کردن با آنها را داشتم و این دو عزیز یک جمله مشترک داشتند که می‌گفتند؛ «تیم بزرگ بازیکن بزرگ و افکار بزرگ می‌خواهد». همیشه بازی‌های بزرگ برای بازیکنان بزرگ است و تیم‌های بزرگ هم با بازیکنان بزرگ، بزرگ می‌مانند. این قوانین نانوشته‌ای است که باید در فوتبال رعایت شود. اما انگار اینها خیلی در استقلال جدی گرفته نشده است.