در بزنگاه‌های شکست همه گل‌محمدی و فکری را می‌شناسند نه مدیران و بازیکنان دو تیم را اما به هر حال این دو مربی که حالا سکاندار دو تیم پرطرفدار پایتخت هستند، چاره‌ای ندارند که بیشتر مراقب باشند و صبر و تحمل خود را بالا ببرند.

خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ اگر زمان به عقب برگردد نه یحیی آن شوت را به توپ می‌زند که اخراج شود و نه محمود فکری آن حرف‌ها را بر زبان می‌آورد. بله، روی مربیان، به خصوص مربیان پرسپولیس و استقلال فشار بسیار زیادی وجود دارد. در بزنگاه‌های شکست همه گل‌محمدی و فکری را می‌شناسند نه مدیران و بازیکنان دو تیم را اما به هر حال این دو مربی که حالا سکاندار دو تیم پرطرفدار پایتخت هستند، چاره‌ای ندارند که بیشتر مراقب باشند و صبر و تحمل خود را بالا ببرند. کوچک‌ترین حرکت آنها زیر ذره‌بین است و اگر مراقب رفتار و کلام خود نباشند همین می‌شود که در این چند روز شد.

در استقلال بازیکن‌سالاری وجود دارد که خیلی هم آشکار است ولی راه مدیریت کردن آن خیلی مهم است. اینکه فقط با شیخ دیاباته برخورد شود و کاری به کار بقیه نداشته باشند نه قشنگ است نه انسانی. متأسفانه قرارداد بعضی از بازیکنان استقلال را به حدی بالا برده‌اند که آنها دچار توهم و خودبزرگ‌بینی شده‌اند. بازیکنی که پارسال ۱/۵ میلیارد می‌گرفت و امسال ۸ میلیارد قرارداد بسته مسلماً خودش را «بزرگ» می‌داند و تحمل کوچک‌ترین انتقادی را ندارد. این بزرگ‌ترین مشکل محمود فکری در استقلالِ امسال است که یحیی در پرسپولیس کمتر با آن مواجه است اما تیم گل‌محمدی هم در یکی، دو پست مشکل دارد و نتوانسته برای شجاع، ترابی و آل‌کثیر جانشین پیدا کند. پرسپولیس امسال به همین دلیل فعلاً بوی قهرمانی نمی‌دهد و برای فینال آسیا هم کارش خیلی سخت است اما نکته مثبت اینجاست که یحیی کاملاً جو پرسپولیس و اخلاق بازیکنان را می‌شناسد ولی فکری هنوز تیمش را به طور کامل نشناخته و تعداد بازیکنان عصیانگر استقلال بیشتر از پرسپولیس است. فکری باید بتواند ماجرای گلرها، دیاباته، فرشید باقری و... را مدیریت کند و البته مراقب مصاحبه‌های ۲۰۰ نفر از عوامل اجرایی و غیر اجرایی تیمش هم باشد! آنچه در ۱۰، ۱۵ دقیقه پایانی بازی با فولاد دیدیم آشفتگی محض روی نیمکت استقلال بود و در چنین فضایی است که ناگهان فکری کنترل خود را از دست می‌دهد و آن حرف‌هایی که نباید را می‌زند.