امروز یک مصاحبه جالب از مارک ویلموتس منتشر شد؛ مصاحبه‌ای که به دلیل حرکات شیادگونه و کج‌رفتاری‌های او با تیم ملی ایران برای ما اهمیت چندانی نداشت. فقط با خودمان فکر کردیم این مربی بلژیکی با چه رویی می‌گوید در فوتبال هرگز به کسب نتیجه در لحظه توجهی نداشته است؟!

سوال این است که ویلموتس پس از چند کار مثبت در تیم ملی بلژیک، دیگر چه کارنامه‌ای در فوتبال جهان دارد که کسب نتیجه برایش اهمیت چندانی ندارد؟

او با ساحل‌عاج از صعود به جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه بازماند و در شرایطی وارد فوتبال ایران شد که بدترین نتایج یک دهه اخیر را گرفت. تیم ملی کشورمان را مقابل عراق و بحرین بر باد داد و صعود به جام جهانی را تبدیل به معجزه کرد؛ آن هم در چه تیمی؟ با چه بازیکنانی؟

ویلموتس لقمه حاضر و آماده کی‌روش را به بدترین شکل ممکن خیرات کرد، تیم ملی را به شکست عادت داد و سپس به جای اینکه بابت این عملکرد مشعشع از همه ایرانی ها عذرخواهی کند، به فیفا شکایت کرد و حکم محکومیت فدراسیون فوتبال نیز هم اکنون در دست اوست! مربیانی مانند ویلموتس با این ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری، بیشتر کاسب هستند تا مربی! در غیر این صورت دراگان اسکوچیچ نه به اندازه ویلموتس سابقه بازی در فوتبال دارد، نه در دوران مربیگری‌اش به اندازه ویلموتس پیشنهاد داشته؛ با این همه اسکوچیچ برای کارش در ایران ارزش قائل است.

او کوشش می‌کند در همه جا حضور داشته باشد، روابط عمومی‌اش را کنترل می کند و رفتارهایش محترمانه و متشخص است؛ به بزرگان فوتبال احترام می‌گذارد و در دوران سخت کرونایی هم تیم ملی را رها نمی‌کند.

این مسئولیت‌پذیری و حسن رفتار اسکوچیچ در قبال تیم ملی کشورمان است که تمایز وحشتناکی میان او و ویلموتس ایجاد کرده؛ در واقع دراگان هوشمندانه و بسیار با ظرافت، تیم ملی را در اختیار گرفت و امیدهایی را برای صعود زنده کرد. هر چند پیش از او، ویلموتس بی‌تعهد و بی‌مسئولیت که حرص پول درآوردن و کاسبی از او آدمی طماع را به تصویر کشیده، بدجوری کار تیم ملی ایران را در راه صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر با مشکل مواجه کرده است.