به گزارش "ورزش سه"، تا مدتها نام رونالدو در دنیای فوتبال تنها یک ستاره را تداعی می‌کرد: رونالدو نازاریو ستاره بزرگ برزیلی که سالها دنیای فوتبال را با توانایی خارق العاده اش شیفته خود کرده بود. اما درست در زمانی که ستاره بخت رونالدوی برزیلی در مسیر افول قرار گرفت و فوتبال او به پایان رسید یک ستاره دیگر در حال طلوع بود. ستاره‌ای از پرتغال که او هم در نامش کلمه رونالدو را داشت: کریستیانو رونالدو.
بعد از آن بود که رسانه‌ها و هواداران فوتبال برای تشخیص دادن این دو از همدیگر برای اشاره به ستاره برزیلی معمولاً از پیشوندهایی استفاده می‌کردند. به جز " رونالدوی برزیلی" یا "مریخی" گاهی برای اشاره به او از عناوین " رونالدوی واقعی" یا " رونالدوی چاق" استفاده می‌شود.
رونالدو نازاریو در یک لایو اینستاگرامی با فابیو کاناوارو در این باره صحبت کرد و گفت: "احتمالاً CR7 وقتی می‌شنود که به من رونالدوی واقعی می‌گویند خیلی خوشش نمی‌آید و حوصله اش سر می‌رود. کسی را نمی توان با دیگری مقایسه کرد. کریستیانو به خاطر گلهایی که زده و ثباتی که داشته در تاریخ فوتبال ماندگار خواهد شد. او یکی از بهترینها خواهد ماند. مثل مسی".
رونالدو نازاریا در سال 1996 زمانی که 21ساله بود به عنوان بهترین بازیکن دنیا انتخاب شد و یک سال بعد هم دوباره این عنوان را بدست آورد. رونالدو در سال 1998 در این رتبه بندی دوم شد و به احتمال زیاد اگر به خاطر مصدومیت اسرارآمیزش در روز فینال جام جهانی نبود یک بار دیگر فاتح این عنوان می‌شد.
رونالدوی برزیلی دوران فوتبالی بی نظیری داشته ولی در این شکی نیست که او اگر کمتر مصدوم می‌شد و به خصوص اگر با مصدومیت‌های متعدد زانو درگیر نبود می‌توانست به اسطوره‌ای به مراتب بزرگ‌تر از این تبدیل شود. این دقیقاً همان نکته ای است که کریستیانو رونالدو توانسته تا حد زیادی از آن دور بماند و این روزها با اینکه 35 ساله است کوچکترین نشانه ای از سن بالا در بدنش به چشم نمی خورد.