واقعاً ۱۳۰۰ صفحه بود؟

در مورد این لایحه و جمله رسول‌پناه، حرف و حدیث‌های زیادی پیرامون باشگاه شنیده می‌شود. البته در مورد اینکه چرا یک لایحه دفاعی در پرونده‌ای که با چشم بسته هم می‌توان فهمید پرسپولیس در آن شکست می‌خورد، باید ۱۳۰۰ صفحه باشد و حالا اگر بود، چه لزومی داشت که رسول‌پناه این موضوع را به صورت علنی و در مصاحبه خود اعلام کند، خیلی صحبت‌ها وجود دارد، اما خلاصه همه این حرف‌ها یک جمله است: «این یک سیاست مدیریتی بود!»

بلوف زدن برای رسیدن به هدف

پرسپولیسی‌ها اعتقاد دارند رسول‌پناه با این جمله، بلوف زده تا برانکو و وکیلش را بار دیگر پای میز مذاکره بکشد. بلوف زدن یکی از مهم‌ترین تاکتیک‌های مدیریتی در سطح کلان به شمار می‌رود هر چند استفاده از این تاکتیک به فضای بهتر یا شرایط متفاوتی نیاز دارد، اما اطرافیان باشگاه می‌گویند رسول‌پناه با این کار قصد داشت برانکو را به نوعی نگران و مضطرب کرده و برای جلوگیری از خنثی شدن رأی کمیته انضباطی و کمیته تعیین وضعیت مربیان و بازیکنان فیفا، به مذاکره دعوت کند. تاکتیکی که البته هنوز جواب نداده است.

همه دفاعیه، علیه برانکو نیست

همچنین این ماجرا را شنیدیم که در لایحه دفاعی باشگاه پرسپولیس، همه چیز علیه برانکو نوشته نشده و مسائل مهم‌تری هم در آن وجود دارد. به عنوان مثال بخشی از این لایحه، شرح دادن وضعیت قرارداد‌های اخیر با برانکو است، بخشی دیگر توضیح شرایط و بند‌های قرارداد از جمله سال باقی‌مانده از این قرارداد و قسمتی نیز در خصوص بی‌توجهی برانکو و وکیلش به بازگشت به ایران و دریافت پول نقد! در این مورد البته هیچ دفاعی برای باشگاه وجود ندارد، چون طبق قوانین بین‌المللی، هیچ فرد حقیقی نمی‌تواند به کشور دیگر رفته و ۸۵۰ هزار دلار را داخل یک چمدان بگذارد و از آن کشور خارج شود!

سیاست جالب برانکو

اما در این میان برانکو هم یک قربانی نبود. او بار‌ها به مسئولان باشگاه گفت به جای پول دادن به کادر فنی، حساب بازیکنان را شارژ کنند، اما این اقدام برانکو دلسوزی نبود بلکه نمی‌خواست پول بگیرد تا بعداً بتواند راهی برای شکایت داشته باشد. برانکو بار‌ها این موضوع را در مصاحبه‌هایش عنوان کرده که در ۴ سال حضور در باشگاه پرسپولیس، بیش از ۵ میلیون دلار برای این باشگاه فقط در لیگ قهرمانان آسیا درآمدزایی کرده، اما مجموع قراردادهایش به ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار نرسیده و حالا از این مبلغ، هنوز یک میلیون دلار طلبکار است! او تمام این موارد را در شکایت خود علیه باشگاه به فیفا ارائه کرده و حکم سنگین علیه باشگاه گرفته است.

ریسک بزرگ برای خرید زمان

کاری که مدیران باشگاه پرسپولیس انجام دادند، یک ریسک اساسی بود. دادگاه CAS اگر شکایت پرسپولیس را رد کند، میزان جریمه این باشگاه سنگین‌تر از امروز می‌شود. یک ریسک بزرگ که تنها حاصل آن می‌تواند خرید زمان باشد. معمولاً پرونده‌هایی که به دادگاه حکمیت ورزش می‌رود، بین ۴ تا ۶ ماه زمان دادرسی دریافت می‌کند و این زمان می‌تواند بیشتر از عمر مدیریت رسول‌پناه در پرسپولیس باشد. به معنای دیگر با کشاندن پرونده به CAS باشگاه موفق شد زمان بیشتری در اختیار بگیرد تا شاید راهی برای حل مناقشه با برانکو پیدا کند، اما آیا راهی وجود دارد؟ این ریسکی است که رسول‌پناه قبول کرد، اما در نهایت مشخص نیست چه بلایی بر سر باشگاه بیاید.