لیونل مسی یا کریستیانو رونالدو؟ این سؤالی است که یک‌دهه است فوتبال بر مبنای آن تعریف شده است. در دوران شبکه‌های اجتماعی نمی‌توانید هر دو را دوست داشته باشید، اما همه قبول دارند که هر دو نفر فوق‌العاده هستند. هرجا صحبت از بهترین بازیکن دنیا می‌شود، نام این دو نفر هم به میان می‌آید. آنها رقابتی بی‌سابقه را در تاریخ فوتبال رقم زده‌اند. این دو برای 9 سال ستارگان دو تیم حاضر در ال‌کلاسیکو بودند.

مسی یک‌بار گفت: «این دوئلی است که همیشه باقی می‌ماند چون سال‌ها ادامه داشت. سخت است که تا این حد در اوج بمانید، به‌ویژه در دو باشگاهی که انتظارات‌شان از شما بسیار بالاست؛ باشگاه‌هایی که در دنیا بهترین هستند.»

زمانی که رونالدو به یوونتوس رفت طرفدارانش هم با او کوچ کردند. تعداد فالوئرهای یوونتوس در شبکه‌های اجتماعی سر به فلک کشید و این نشان می‌داد برخی حالا بیشتر طرفدار بازیکن هستند تا باشگاه. اما پس از بازنشستگی این دو نفر چه خواهد شد؟ آیا فوتبال طرفدارانش را از دست می‌دهد؟

خاویر ساویولا، مهاجم سابق بارسلونا و رئال‌مادرید می‌گوید: «نمی‌خواهم بدبین باشم، اما سخت بتوان به سطح رونالدو و مسی رسید. به‌نظرم بخصوص لیو کارهایی انجام داده که فراتر از توان یک انسان است. خیلی سخت بتوان قهرمانی‌های او را کسب کرد، گل‌های او را زد و به روش او بازی کرد. ما تا دهه‌ها آنها را بهترین بازیکنان خواهیم خواند، چراکه روی هم 11 توپ طلا کسب کرده‌اند.» نکته کلیدی همین است؛ استمرار. اندی وست، نویسنده فوتبال اسپانیا می‌گوید: «آنها این کار را برای مدتی طولانی انجام داده‌اند. آنها حتی یک هفته هم استراحت نمی‌کنند. هر دو نفر آمادگی لازم برای 40 تا 50 بازی در سال را دارند. بازیکنان بسیار کمی هستند که تا این حد استمرار داشته باشند. رونالدو برزیلی عالی بود اما به‌دلیل مصدومیت‌ها مدت کوتاهی در اوج ماند. رونالدینیو در بارسلونا در کلاسی جهانی بود و کارهایی با توپ می‌کرد که کمتر کسی می‌توانست انجام دهد، اما او هم تمرکزش را از دست داد و دوران اوجش کم بود.» حتی ادن آزار هم نمی‌تواند به سطح رونالدو و مسی برسد. او در چلسی در لیگ برتر خوش درخشید. اما آزار خودش اذعان دارد که در حد مسی و رونالدو نیست: «من اغلب از خودم می‌پرسم که چه کار می‌توانم انجام دهم تا مانند مسی و رونالدو در یک فصل 50 یا 60 گل بزنم. البته تلاشم را می‌کنم، اما می‌فهمم که نمی‌توانم گلزنی در حد آنها باشم. این موضوع چیزی ذهنی است؛ این که پس از گلزنی نگویید دیگر کافی است. من به‌دنبال رکوردشکنی نیستم و اگر فصلی 15 تا 20 گل بزنم هم خیلی خوشحال می‌شوم.» البته از آنها چهره‌های کاملاً متفاوتی ترسیم شده است. مسی نابغه‌ای آرام است که تیم برایش اولویت دارد. رونالدو ماشین گلزنی خودساخته‌ای است که به اندازه رکوردهایش، به ظاهرش هم اهمیت می‌دهد. این دو چهره‌ای که ساخته شده کاریکاتوری است. مسی هم می‌تواند مانند رونالدو بی‌رحم و رونالدو هم می‌تواند مانند مسی فداکار باشد.

آنها نه‌تنها بااستعداد هستند، بلکه اراده‌ای قوی هم دارند. وست که کتاب «لیونل مسی و هنر زندگی» را نوشته، می‌گوید: «مسی به‌اندازه رونالدو متعهد است، اما به روشی متفاوت. ما می‌توانیم بی‌تردید بگوییم رونالدو هرچه در توان داشته انجام داده تا بهترین بازیکن دنیا شود. او آشکارا گفته که می‌خواهد دیگران او را بهترین بازیکن دنیا بدانند، اما مسی هم به همین میزان انگیزه دارد، ولی این انگیزه درونی است. او می‌خواهد بهترین نسخه از خودش باشد. او می‌خواهد بهترین باشد، نه به‌خاطر اینکه مردم این را بگویند، بلکه به این دلیل که به آرامش برسد.»

شاید به همین دلیل است که دیگر نمی‌توان گفت نیمار جانشین مسی و رونالدو خواهد شد. تردیدی در توانایی‌های نیمار نیست، اما تمرکز او همیشه مایه دغدغه بوده است. پنج سال پیش بود که یوهان کرویف گفت: «نیمار همیشه در مرکز توفان‌های حواشی فوتبال بوده است. او تنها با تمرکز بر فوتبال می‌تواند به اهدافش برسد، اما او مرتباً درگیر مسائل منفی است.»

اوضاع نیمار بدتر هم شده است. او در پاری‌سن‌ژرمن بارها مصدوم شده و در 28سالگی به‌نظر می‌رسد مسیر رونالدینیو و رونالدو برزیلی را می‌رود. وست می‌گوید: «رونالدو از هر فرصتی که محبوبیتش در فوتبال در زمینه‌های دیگر در اختیارش گذاشته استفاده کرده است. اما او آگاه است که این فرصت‌ها به‌دلیل فوتبالش است. فوتبال در اولویت است. او نمی‌گذارد مسائل تجاری توجه‌اش را از زندگی حرفه‌ای دور کند، اما نیمار اینگونه نیست. اگر به توییت‌های نیمار نگاه کنید، شاید حتی متوجه نشوید او فوتبالیست است. او در درجه اول سلبریتی است، اما رونالدو کاری نمی‌کند که توانایی‌هایش در میدان تحت‌الشعاع قرار بگیرد.

مسی در اوایل دوران بازی‌اش مشکلات فیزیکی داشت، اما کادر پزشکی بارسا بلافاصله متوجه شد مشکل از رژیم غذایی و برنامه تمرینی ضعیف او است. آنها به او گفتند دیگر پیتزا نخورد و کوکاکولا ننوشد تا بتواند آماده‌تر باشد، اما نیمار بیش از حد از چیزهای دیگر زندگی لذت می‌برد. او آن تعهد شدید نسبت به فوتبال را ندارد. او نمی‌تواند به سطح استمرار مسی و رونالدو برسد.»