قراردادهایی که می توانست تمدید شود و نشد
برانکو - تیام؛ مورد مشترک مدیریت فوتبال ایرانی

جدایی برانکو ایوانکوویچ از پرسپولیس یک چالش بزرگ برای این باشگاه پرطرفدار شد و این شباهت زیادی به جدایی مامه تیام مهاجم سنگالی از استقلال دارد.

به گزارش" ورزش سه" برانکوایوانکوویچ زمانی از پرسپولیس جدا شد که در اوج شهرت و محبوبیت قرار داشت. او سه قهرمانی لیگ برتر، یک جام حذفی، 1 سوپرجام و یک مدال نقره لیگ قهرمانان آسیا را تنها در چهارسال همراه این تیم به دست آورد هرچند خیلی از پرسپولیسی ها نایب قهرمانی در اولین فصل حضور او را نیز قهرمانی تلقی می کنند.

برانکو در حالی از پرسپولیس رفت که تا آخرین لحظه انتشار خبر توافقش با الاهلی عربستان، این ذهنیت وجود داشت که می توان او را برای یک فصل دیگر نگه داشت. در واقع مدیران پرسپولیس برای تمدید قرارداد با برانکو و حال مشکل آن فرصت های مناسب را از دست دادند تا تلاش های دقیقه نودی آن ها نتیجه ای نداشته است. این شباهت زیادی به ماجرای جدایی مامه تیام از استقلال دارد.

زمان شناسی و روانشاسی مدیریتی

مدیران پرسپولیس همان اشتباهی که مدیران استقلال در قبال مامه تیام انجام دادند را درباره برانکو هم تکرار کردند. مدیران استقلال در همان روزهایی که مهاجم سنگالی در این تیم بازی های درخشانی انجام می داد باید قرارداد او را تمدید می کردند اما آن ها همه چیز را به آخر فصل و پایان قرارداد تیام موکول کردند و نتیجه اش این شد که مهاجم گلزن این تیم به پیشنهادی به مراتب بهتر (از نظر مالی) پاسخ داد و رفت.

به نظر می رسد در وهله اول مدیران و مسئولان و سپس هواداران باید دیگر این واقعیت را بپذیرند که فوتبال قبل از هرچیز یک تجارت پولساز و بزرگ است. در ایران اما متاسفانه مدیران به این موضوع دامن می زنند و به نوعی همه به این عادت کرده اند که بخش زیادی از مسئولیتی که برعهده دارند را از روی دوش خودشان برداشته و به گردن طرف مقابل بیندازند. به خصوص که یک خارجی باشد و از ایران برود آن وقت دیگر همه مسئولیت بر دوش آن ها خواهد بود.

مدیران پرسپولیس براساس عادت قدیمی، منتظر این بودند که برانکو وفاداری و تعصب به خرج دهد و بین پیشنهاد 3 میلیون دلاری الاهلی و وضعیت بحرانی مالی و مدیریتی پرسپولیس، در این تیم بماند. انتظاری عجیب که غیرمتناسب با قوانین و ضوابط یک تجارتی به بزرگی فوتبال است. مدیران استقلال هم تصور می کردند تیام در این مدت کوتاه که لباس آبی را به تن کرده باید تعصب و وفاداری بی حد و حصری خرج کند.

البته که هم برانکو و هم تیام آنقدر از حضور در پرسپولیس و استقلال و میزان محبوبیتی که داشتند راضی بودند که اگر در زمان مناسب برای تمدید قراردادشان اقدامات لازم می شد، هر دو احتمالا می ماندند و شاید اتفاق های متفاوت تری از آنچه امروز رخ داده است می افتاد. هواداران استقلال هرگز مدیرانشان را به خاطر جدایی مامه تیام نبخشیده اند و هنوز هم اخبار غیرموثق بازگشت این مهاجم بیش از هر خبر دیگری برای هواداران جذابیت دارد.

رفتن برانکو نیز می تواند تبدیل به نقطه تاریک مدیریت افرادی باشد که شاید صد درصد در عدم تمدید قرارداد مقصر نباشند. اما آنچه مشخص است اینکه پرسپولیسی ها می توانستند این اقدامات برای تهیه پول برانکو را زودتر از این حرف ها انجام داده و در پایان فصل تکلیف سرمربی تیمشان را می دانستند.

فوتبال در حال حاضر یکی از مهمترین تجارت های جهان است و این توقع زیادی است که بخواهیم برانکو پیشنهاد بالای دیگر تیم ها را نادیده بگیرد آن هم در حالی که مدیران پرسپولیس می توانستند با اقدامات سریعتر و به موقع او را مجاب به ماندن کنند.

این موضوعی است که هواداران و رسانه های فوتبالی ایران نیز باید یک بار برای همیشه بپذیرند که فوتبال یک بیزینس جدی و بزرگ است و پول در آن حرف اول را می زند. پول آنقدر قدرت دارد که لوئیز فیگو را از قلب کاتالان به مادرید ببرد و این ذات و فلسفه این تجارت بزرگ است.