استقلال یک مربی مثل کی روش می خواهد
جباری: شفر بر سر من معامله کرد!

هافبک شماره ۸ سابق استقلال معتقد است که حضور یک سال و نیمه وینفرد شفر در این تیم اتفاق چندان مثبتی را برای آبی ها رقم زد.

به گزارش ورزش سه، بعد از قطعی شدن جدایی جیری ساناک از کادر فنی استقلال شفر تصمیم داشت که مجتبی جباری را به عنوان جانشین او وارد کادر فنی تیمش کند اما به دلیل مخالفت امیرحسین فتحی، سرمربی وقت استقلال از این تصمیم منصرف شد تا جباری شانس بازگشت به این تیم را در کسوت مربیگری از دست بدهد.

در نهایت در نیم‌فصل دوم فرهاد مجیدی عضو کادر فنی استقلال شد و بعد از چند هفته آزمون و خطا و با برکناری شفر این مربی جوان به عنوان سرمربی موقت تیم تا پایان فصل انتخاب شد.

مجتبی جباری صحبت های جذابی درباره جدایی وینفرد شفر و البته سرمربی گری فرهاد مجیدی در استقلال انجام داد که در ادامه آن را می خوانیم. او با همان لحن همیشگی انتقادی اش پاسخ خبرنگاران را داد:

شما عملکرد شفر را در استقلال چطور می بینید؟ اگر شما مدیرعامل استقلال بودید آیا او را برکنار می کردید؟

من بودم مربی مسن نمی آوردم. در الاهلی تجربه اش را داشتیم که مربی مسن روی کار آمد. در همه جای دنیا هم همین اتفاق می افتد که یک مربی جوان روی کار می آید. من اگر بودم ترجیح می دادم مربی جوان بیاورم.

شما عملکرد شفر را در استقلال مثبت ارزیابی می کنید؟

من در قطر تغییر مربی را تجربه کردم و دو سه بار مربی عوض کردیم، در شرایطی که مربی قبلی اجازه نمی داد بازیکنان ظرفیت خود را آزاد کنند، در این شرایط هر تغییری منجر به نتیجه می شود. استقلال همیشه بازیکنان خوبی داشته، یک نیم فصل تیم نتیجه گرفت چون قبل از شفر شرایط خیلی نرمال نبود و با آمدن او همه چیز برگشت به شرایط طبیعی. اما تغییر زیاد سیستم و تغییر زیاد در ترکیب باعث شد شفر بعد از آن چندان موفق نباشد.

مصاحبه جباری در خصوص استقلال و شفر

دوست دارید بگویید چه اتفاقی افتاد که شما نتوانستید در نیم فصل به کادرفنی استقلال اضافه شوید؟

من قبلا در این باره واضح صحبت کردم، این بار باید به این ضعف اشاره کنم که شفر قدرت لازم را برای تصمیم گیری نداشت. از مشورت های زیادی که با بازیکنان تیم برای انتخاب ترکیب داشت و ثابت قدم نبودن در انتخاب ترکیب تیمش، همین اتفاق در مورد موضوع من هم رخ داد. شفر بعد از دو ماه صحبت و تماس نتوانست خواسته اش را عملی کند. فکر می کنم در این زمینه باشگاه توانست نظر خودش را به شفر تحمیل کند و چون نتایج خوبی نگرفته بود، شفر در مورد من معامله کرد و حتی بعدا گفت حضور من در استقلال شایعه است .من هم دیگر ادامه ندادم وقتی آدم ها را در این موقعیت دیدم، فکر کردم صحبت کردنم بیهوده است.

شاید یکی از بزرگترین انتقادهایی که به شفر می شد این است که او معمولا شکست هایش را گردن بازیکنان می انداخت.

همین رفتار که با من شد در مورد چند بازیکن هم اتفاق افتاد، وقتی در انتخاب پنالتی زن مستاصل بود و بزرگترین اشتباه را انجام داد. شفر نباید در کنفرانس در مورد فرشید اسماعیلی صحبت می کرد، اسماعیلی بازیکنی نبود که خودسر پنالتی بزند و اگر مربی اقتدار داشت 5 دقیقه بعد از اعلام پنالتی زمان بود و او می توانست شخصا وارد شود و اجازه ندهد او ضربه پنالتی را بزند.

خیلی ها می گویند عدم حمایت شفر از بازیکنان تیمش باعث شد آنها به سرمربی تیم شان بی اعتماد شوند.

دقیقا، یا مشاوران خوبی نداشت یا ضعف مربیگری باعث می شد که چنین تصمیم هایی بگیرد. این نمی شود که شالی به گردنت باشد و تمرکزت روی ابراز احساسات به هوادار باشد در حالی اگر توان فنی داشته باشید نیازی به این کارها نیست . وقتی موفقیت به شما می رسد، پس در ناکامی ها هم باید شریک باشید. فرشید اسماعیلی و بازیکنانی شبیه به او اصلا مقصر نیستند و این نوع رفتار شما است که چنین اتفاق هایی را ایجاد می کند. قطعا این ضعف شفر بود که بیشتر در حاشیه ها سعی می کرد خود را پررنگ نشان بدهد.

و در این بین به نظر می رسد همبستگی لازم هم بین بازیکنان بزرگتر تیم وجود ندارد چرا که هیچکس از بازیکنی مثل اسماعیلی و باقری حمایت نکرد.

ببینید من تعجب می کنم فرشید اسماعیلی به شهادت خیلی از بازیکنان پناتی زن اول تیم بود و شب بازی هم این موضوع به او اعلام شده بود. نمی دانم چرا بازیکنان بزرگتر اجازه دادند این همه فشار روی او بیاید و به خانواده اش توهین شود. به وضوح ایرادهای مدیریتی و فنی در تیم بود و بزرگ تر ها نباید دست روی دست می گذاشتند تا قهرمانی از دست برود و بعدا بخواهند کاری کنند. یکسری بازیکنان به خاطر اشتباه های مربی و مدیریتی از تیم دور شدند، در بازی با ماشین سازی به دلیل عدم هماهنگی بین مدیرعامل و سرمربی اسماعیلی و چشمی از تیم دور ماندند، مدیریت و بخش فنی تیم اینقدر ضعیف بودند که فکر نکردند باید 3 امتیاز بازی با ماشین را بگیرند و اصل موضوع را رها کردند و به حواشی پرداختند. شما ببینید فرشید باقری با این توانمندی و با این شرایط خوب بازهم اسیر این مسائل می شود. اعضای کادرفنی می گویند ما شما را الکی جریمه می کنیم ولی در عمل می بینیم او 20 روز از تمرینات دور می شود. سوال من این است که چرا اینقدر باید محرومیت انضباطی یک بازیکن طول بکشد؟ آنها یک اشتباه کردند و در یک زمان کوتاه می شود به آن رسیدگی کرد. دور ماندن یک بازیکن چه نفعی برای بازیکن و باشگاه دارد؟ وقتی بازیکن دور می ماند از آمادگی دور می شود. زمان ما بعضی وقت ها مربی این اتفاق ها را خوب اداره می کرد و سعی می کرد به نتیجه بازی لطمه نخورد. ولی آنقدر جنگ قدرت در استقلال زیاد است همه یادشان رفته هدف قهرمانی دارند. مگر پرسپولیس یا تیم های دیگر از این مشکلات ندارند ولی کجا با بازیکنان چنین رفتاری می شود؟