کارلو آنچلوتی روند متقاعد کردن ناپولی را فراتر از دوران موریسیمو ساری ادامه داد، اما متیو سانتانجلو با فورجنتینا مبارزه کرد.

پس از سه سال در رینگ، موریسیمو ساری ناپولی را در تصویر خود ساخت و هر جایگزینی آن را سخت به دنبال داشت. کارلو آنجلوتی برای تجربه، اعتبار و توانایی خود برای تبدیل یک واحد موجود به چیزی جدید انتخاب شد.

شکست 3-0 به سمپدوریا یک فاجعه بود، زیرا مربی برای تلاش برای تغییر بیش از حد، خیلی سریع، مجازات شد. او نادانسته، بازسازی خود را از Partenopei ادامه داد و با نیکولا ماکسیموویچ وارد شد و 4-3-3 را برای شکل گیری 4-4-2 غیر منتظره بازسازی کرد.

طرفداران و سرپرستان به طور یکسان برای Dries Mertens دعوت کرده بودند و آنچلوتی آنها را به آنچه که آنها می خواست به آنها داد - فقط این طور نیست که انتظار داشتیم. نمایندگان بلژیکی و لورنزو به نظر می رسید مکان هایی را به عنوان دو مهاجم به فروش می رسانند، در حال حرکت Jose Callejon به نقش گسترده تر و کمی عمیق تر.

به نظر می رسید پرداخت، به عنوان Callejon و Insigne به یاد خود ساری بهترین، با جنبش های سریع، تند و سریع و توانایی برای راه اندازی ضد حملات بود. در بزرگترین شکست همه از سارتی، آنچلوتی حتی در تمام 90 دقیقه مانکن هامسکی را ترک کرد.

ناپولی در تلاش های خود برای حمله ناکام بود، اما در سومین نهایی با کمی محصولات نابهنگام و خطاها مواجه شد که در نهایت منجر به جلو رفتن از پیش رو شد.

تغییرات نیمه دوم برای Arkadiusz Milik و Adam Ounas باعث ایجاد یک نگاه و زندگی جدیدی شد که بازی را برای ناپولی باز کرد. شروع بازی با قطب، بازی مهار او اجازه داد تا مردان، از جمله پوتیر Zielinski، هموطنان خود، که اغلب شروع به پایین سمت چپ و ترکیب با Insigne برای پوشیدن شکل جامد فیورنتینا، پیش رفت. اوون، یکی دیگر از دارایی های حمله شده تحت ساراری، همچنین نشان داد که مستحکم است و نگاه کوتاهی به آنچه که او باید از نیمکت ارائه می دهد، ارائه شده است.

اعتبار باید به بلوک دفاعی Stefano Pioli داده شود، به رهبری جوان نیکولا میلنکوویچ، 20 ساله صربستان، همراه با دروازه بان دروازه بان بارتلومیا دراگوسکی، که در تلاش برای ضرب و شتم زخمی های آلبانی لافونت بود. جفت پای خود ایستادند و تمام توانایی های خود را برای خنثی کردن فشار ثابت Napoli، اما در نهایت به قهرمان یورش های دیر رساندند.

برای فیورنتینا، که اولین آزمون واقعی خود را از فصل پس از گلزنی هفت گل در دو برنده در مقابل Chievo و Udinese، تلاش جمعی افتخار بود. اما فهمیدم که هر دو فدریکو چیسه و جیووانی سیمون نیاز به تغییرات قوی داشتند، اگر بازدیدکنندگان سه تا سه از آنها را برای شروع این مبارزات انتخاب کنند.

این 20 ساله بار دیگر با وجود عدم توانایی به طور مستقیم بر روی نزاع، درخشید. با پنج ریباند و مقابله با موفقیت، او از میان بقیه برای گسترش کتابنامه و تغییر نگرش دفاع ناپولی تغییر کرد.

Chiesa به عنوان منبع اولیه فیرور برای جرقه حمله ای ظاهر شد و با وجود اینکه ناپولی در زمان غیبت و بی اهمیتی بود، آنها خطاهای دفاعی را به نقطه ای رساندند که نه ایتالیایی و نه سیمونون نمیتوانستند علامت را در این رقابت ترک کنند.

آنچلوتی مطمئنا با ناپولی فضای بسیار زیادی را در میانه میدان به دست نخواهد آورد. در حالی که این روزهای اولیه در فصل 2018-19 برای رقبای Scudetto است، Ancelotti باید محاسبه و به سرعت کار کند تا از زخم های آشکار ما در گروه او دیدن کند.

همانطور که قبل از اینکه آنها را به طور کامل به عقب برگردانیم و در چند هفته گذشته به سمپدوریا پیوستیم، با میلان روبرو شدیم، با استفاده از اجزای «Sarriball» برای به طور موثر بازی Ancelotti، سهم خود را از لحظات عصبی حفظ خواهد کرد.

تا زمانی که طرفداران یک رشته از عملکرد های تمیز و واضح تر را مشاهده کنند، انتظار برخورد های شدیدتری از مسابقات ناپولی را دارند.