دایی در پاسخ به اظهار محبت یکی از خبرنگاران گفت: تا کسی نخواهد برگی از درخت نمی‌افتد. هیچ گاه این داستان‌ها برای آنها درس عبرت نمی‌شود و حتی من هم برای آنها درس عبرت نشده‌ام. من اندازه پشه هم زور ندارم؟ اگر ضربه دست من به کسی بخورد سه روز می‌خوابد. چگونه امکان دارد من به کسی ضربه بزنم اما هیچ اثری روی صورتش باقی نماند.

او ادامه داد: وجدان هم چیز خوبی است اما متاسفانه بعضی از ماها وجدان خود را به چیزهای مادی می‌فروشیم. من او را نزدم. من حتی نام و فامیل این خبرنگار را نمی‌دانستم. فکر می‌کنم پدر این خبرنگار نان و نمک پدر من را در اردبیل خورده است.

دایی اضافه کرد: او شان خبرنگاران را حفظ نکرد. جایگاه شما خبرنگاران مگر در میکسدزون نیست؟ آیا من تا به حال به خبرنگاران بی‌حرمتی کرده‌ام؟ تنها کاری که کرده‌ام این بوده که بعضی وقت‌ها پاسخگوی سوالاتتان نبوده‌ام. بعضی از خبرنگاران دنبال حاشیه هستید و شما به امثال آن خبرنگار بها می‌دهید. اگر شما اثری از ضربه را دیدید بگویید. شما ابتدا باید مسائل را بدانید و بعد عنوان کنید. اگر من چک زدم چرا او شکایت نمی‌کند؟ شما به چه چیزی می‌گویید چک؟ در آن صحنه ۱۰ نفر من را گرفته بودند و من به رختکن رفتم. ناگهان سر و صدایی بلند شد. من بی رگ یا ماست نیستم. چگونه وجدانتان اجازه می‌دهد این چیزها را بنویسید. من کجا با رادوشوویچ درگیر شدم؟ آقای ضیایی چه کاره است؟ مسئول حراست است؟ آیا پلیس امنیت است که می گوید به رختکن بروم؟ آیا این جایگاه شماست؟ کدام یکی از شما خبرنگاران حق دارید به من بگویید به رختکن بروم یا نه؟ او با روی زیاد مصاحبه می‌کند و می‌گوید من را نصیحت کرده است.

او افزود: اگر این‌ها را می‌شندیم قطعا آن چک را می‌زدم. شما خبرنگاران زمانی باید ناراحت شوید که در زمان سوال و جواب من به شما ضربه‌ای بزنم. نه وظیفه او است و نه جایگاهی دارد که بخواهد این کار را بکند. مطمئن باشید اگر کسی از این به بعد از حریمش بیرون بیاید همین برخورد را می‌کنم. چرا نمی‌توانند به چیزهای دیگری گیر بدهند؟ این همه مسائل مختلف هست. برای من زور دارد. اگر من به او چک زده بودم دوربین از آثار ضربه فیلم می‌گرفت. این سوال را پاسخ بدهید که در آن قسمت چه می‌کرده است؟ چه وظیفه‌ای داشته که بگوید بفرمایید داخل رختکن؟ دفعه بعدی اگر این اتفاق بیفتد رفتار دیگری می‌کنم تا آش نخورده و دهان سوخته نشود.

سرمربی سایپا بیان کرد: یکی از روزنامه‌ها که بارها علیه من مطلب زده و بارها می‌گفت که باید جلوی من گرفته شود، خبرنگارش از ایران رفت و با بیگانگان مصاحبه کرد. تا آن بالایی نخواهد هیچ چیزی اتفاق نخواهد افتاد. عشق و علاقه مردم با این اتفاقات به من بیشتر می‌شود. هیچ کس از من نوعی نترسد، من آدم سیاسی نیستم و تا آخر عمرم سیاسی نخواهم شد. من نوکر مردم هستم و افتخار خواهم کرد. اگر آقایان می‌خواهند ناراحت شوند بگذارید ناراحت شوند. یکی از شما خبرنگاران بگویید که آن صحنه چک زدن یا آثاری از آن را دیده‌اید؟

او ادامه داد: هر شبکه هر چه می‌خواهد بگوید. من یک سوال دارم. خانواده‌های شما چه زمانی آن شبکه(شبکه گیلان) را نگاه می‌کنند؟ به ندرت کسی آن شبکه را نگاه می‌کند. مردم یک برنامه را در صدا و سیما با عشق و علاقه نگاه می‌کردم که آن هم تحریم شده است. خودمان را که نمی‌توانیم گول بزنیم. این‌ها سرشان را مثل کبک در برف فرو کرده‌اند.

دایی در مورد پخش نشدن برنامه ۹۰ گفت: با این که من دل خوشی از برنامه ۹۰ ندارم اما آبروی صدا و سیما ما برنامه‌ای مثل ۹۰ بود؛ برنامه‌ای که بیش از چهار میلیون نفر بیننده داشت. الان وقتی پخش نمی‌شود یا نمی‌کنند ایراد دارد. کارهایی که این‌ها انجام می‌دهند نتیجه عکس می‌دهد و علاقه مردم را به برنامه ۹۰ بیشتر می‌کند؛ برنامه‌ای که سابقه‌ای طولانی با یک مجری تحصیل کرده دارد. آیا مهدی ضیایی سخنگو یا رییس صدا و سیما است که در آن برنامه کذایی با مردم حرف می‌زند. من و امثال من به درد صدا و سیمای ایران نمی‌خوریم. ما نمی‌توانیم چیزی را لاپوشانی کنیم یا از آن بگذریم.