به گزارش ورزش 11، باشگاه بارسلونا روز گذشته برای تمدید قرارداد 5 فصله با ساموئل اومتیتی، مدافع آماده خود به توافق رسید. در قرارداد او بند فسخ 250 میلیون یورویی گنجانده شده است. اما چرا این ارقام در قرارداد های جدید باشگاه بارسلونا الزامی شده است؟!
جام جهانی
انتقال نیمار از بارسلونا به مقصد پاری سن ژرمن ، به یک نقطه مرجع در تاریخ فوتبال تبدیل شده است. با انتقال او، رکورد گران قیمت ترین بازیکن تاریخ، به یک باره دو برابر شد. با جدایی نیمار مشخص شد باشگاه‌ها حالا به هر نحوی توانایی این را دارند که 222 میلیون یورو نقد برای خرید تنها یک بازیکن بپردازند.

جدایی نیمار باید به بارسلونا این نکته را آموخته باشد که در فوتبال امروزی، هر اتفاقی ممکن است. با توجه به افزایش روز افزون اسپانسر ها و حامیان مالی بزرگ پرداخت ارقام نجومی در این بازار موضوع عجیبی نیست. بارسا مطمئن بود که هیچ باشگاهی حاضر نخواهد شد تا چنین رقمی برای یک بازیکن بپردازد و به همین دلیل هم وقتی سال گذشته قرارداد نیمار را تمدید کرد، بند فسخ زودهنگامش را خیلی بالا نبرد. اما پاریسی ها در صدد بودند تا یکی از ارکان آبی اناری‌ها را به خدمت بگیرد و در نهایت نیز به هدفشان هم رسیدند.

به همین دلیل باشگاه بارسلونا که به اصطلاح ما ایرانی های چشمش از این موضوع ترسیده بود در اولین گام قرارداد لیونل مسی، ابر ستاره تیمش را تمدید کرد و رقم 700 میلیون یورویی در قرارداد او گنجاند. بارتومئو پس از مسی، با تمدید قرارداد جرارد پیکه و سرجی روبرتو بند های 500 میلیون یورویی برای آنها در نظر گرفت تا حداقل آخرین نماد های لاماسیا به راحتی از این تیم جدا نشوند. پس از این بازیکنان مدیریت بارسا تصمیم گرفت. خرید های نجومی خود ( عثمان دمبله و فیلیپه کوتینیو) را نیز با رقم آزادسازی 400 میلیون یورویی بیمه کرد.

این در حالی است که این رویه سالهاست توسط رقیب دیرینه، رئال مادرید انجام می شود. فلورنتینو پرز ، سوپر استار پرتغالی خود، رونالدو را با 1 میلیارد یورو در مادرید نگه داشته است و کریم بنزما نیز با همین رقم قراردادش را تمدید کرده است. نکته جالب اینجاست که رئالی ها در هر حال برای بازیکنان مهم خود ارقام سنگینی در نظر گرفتند. به طور مثال ایسکو و مارکو آسنسیو بندی 700 میلیون یوروی در قرارداد خود امضا کرده اند و حتی دنی سبایوس نیمکت نشین نیز در رئال مادرید بندی 500 میلیون یوروی دارد.

به طور کلی شاید مدیران بارسلونا بیشتر باید راه و رسم مدیریت را از رقبا بیاموزند اما جدایی نیمار همچنان یک نقطه تاریک بر کارنامه مدیران فعلی بارسلونا خواهد ماند