کی روش با یک شیب ملایم مشغول غربال کردن نفرات تیم ملی است.
به گزارش "ورزش سه"، در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی با سیرالئون، کارلوس کی روش گفته بود: "در حال حاضر من با 35 بازیکن کار می کنم و در هر پست 3 بازیکن داریم".

این بازی که به دلایلی حاشیه هایش بر متن غلبه کرد اولین بازی از سری 8 بازی هایی بود که کادر فنی در فاز بهاره تا شروع رقابت های جام جهانی روسیه 2018 تدارک دیده بود. تونس، الجزایر، سوریه، ازبکستان، ترکیه، یونان، لیتوانی به ترتیب با این هدف در تقویم قرار گرفتند که بازی به بازی همه نفرات تجربه کسب کنند، محک بخورند تا نهایتا اسامی 23 مسافر روسیه مشخص شود.

با توجه به گمانه زنی ها، انتظارات، تردیدها و ابهاماتی که برخی کارشناسان نسبت به گزینه های سرمربی تیم ملی در سه بازی اول، مطرح کرده اند لازم است روی این نکته تاکید شود که هدف کی روش در این مرحله از اردو شناخت ترکیب اصلی نبود بلکه اولویت ایشان این است که بداند کدام بازیکن در پست خودش گزینه دوم و کدامیک گزینه سوم و نامزد حذف از لیست نهایی است.

به جز سه دروازه بان(لک، حسینی، بیرانوند)، کی روش در سه بازی اول 25 بازیکن را به میدان فرستاد. به بازیکنانی چون قلی زاده، کامیابی نیا، نورافکن، عبدالله زاده، علی کریمی، خانزاده، ترابی و... فرصت داد تا خود را از گزینه سوم به عنوان گزینه دوم یا ذخیره بازیکن اصلی آن پست تحمیل کنند. درعین حال گزینه اولی هایی چون سید جلال حسینی و پورعلی گنجی به بازی گرفته نشدند. این رفتار کی روش نشان می دهد او بیش ازهر چیز نگران ذخیره های مدافعین مرکزی تیم ملی است.

در واقع می توان شیوه این سرمربی پرتغالی را اینگونه توصیف کرد که وی با یک شیب ملایم مشغول غربال کردن نفرات تیم ملی است. بدین ترتیب اردوی اردیبهشت ماه و دو دیدار با سوریه و ازبکستان فرصتی خواهد بود تا ضمن مشخص شدن تکلیف ذخیره های هر پست، اینبار این ذخیره ها، بازیکنان در نظر گرفته شده در ترکیب اصلی را به چالش بکشند تا نهایتا نزدیک ترین ترکیب به تیمی که مقابل مراکش به میدان خواهد رفت را روز 7 خرداد و بازی با ترکیه روئیت کنیم. 3 بازی آخر با ترکیه، یونان و لتوانی بازی هایی هستند که تمرکز کی روش بر روی پرستاری از اوتوماتیسم های لازم در ترکیب اصلی قرار خواهد گرفت.
استفاده از تاکتیک 4-3-3

ثابت بودن آرایش تاکتیکی ایران مقابل تونس و الجزایر با وجود تغییر مهره ها، این ظن را تقویت می کند که سرمربی تیم اول آسیا، شیوه تاکتیکی تیمش را انتخاب کرده است. بازی با سیستم 4-3-3 و مثلث میانی رو به پایین که در راس آن سعید عزت اللهی گزینه اول است.

کی روش نیک می داند که راس این مثلث باید از خصوصیات فیزیکی و قدرت سرزنی بالایی برخوردار باشد که در غیاب عزت اللهی محروم در بازی با مراکش، تنها روزبه چشمی است که می تواند پاسخگوی شرایط باشد. از این رو به نظر می رسد کی روش حساب خاصی بر روی مدافع-هافبک استقلال باز کرده است تا هم تبدیل به ذخیره مطمئنی برای دو مدافع مرکزی شود و هم ذخیره ای برای تک هافبک دفاعی مرکزی در آرایش 4-3-3.

یکی از تفاوت های سیستم 4-2-3-1 که سال ها مورد اقبال سرمربی تیم ملی بود با 4-3-3 که کم کم در حال تثبیت است، انبساط و فشردگی کمتر فضای بین بازیکنان در سیستم جدید نسبت به قبلی است. فضای بیشتری که نیازمند است تا از پاس های کوتاه کاسته و به پاس های بالا ی ده متر در جریان بازی افزوده شود. لذا شاهدیم که از ابتدای این اردو تصمیم گیری سریع، تصمیم گیری خوب و پاس های تند و تیز و دقیق بالای ده متر در دستور تمرینات و بازی ها قرار گرفته است.