بر خلاف فصل گذشته که برای سرخها به اتفاقات پیش بینی نشده و غافل گیری های زیادی پیوند خورده بود، این بار همه چیز طبق برنامه پیش رفت تا بی دردسرترین قهرمانی قرمزها در همه ادوار لیگ حرفه ای، سه هفته زودتر از پایان فصل رقم بخورد. در طول فصل، تیم برانکو نقاط قوت زیادی داشت که این تیم را در وضعیتی متفاوت با سایر رقبا قرار میدادند. تیم پرفسور، پرمهره ترین تیم لیگ برتر نیز بود اما این اتفاق نمیتوانست به تنهایی برای نتیجه گرفتن این تیم در لیگ کافی باشد. تفاوت کلیدی پرسپولیس با استقلال و تراکتورسازی، در فرم ستاره ها شکل گرفت و نه در اسم آنها.

فصل بدنسازی استقلال کاملا دیر آغاز شد و فصل بدنسازی تراکتورسازی نیز بدون چند مهره مهم کلیدی خورد اما پرسپولیسیها یک دوره بدنسازی بی نقص را در شروع فصل سپری کردند تا به لحاظ بدنی، آماده ترین تیم لیگ برتر باشند. مارکو استیلیانوویچ، معمار قهرمانی سرخپوشان در لیگ شانزدهم بود. مربی بدنساز پرسپولیس، بازیکنان تیم را به بهترین سطح دوران فوتبالشان رساند تا بازیکنانی که قبل از پیوستن به سرخها شرایط بدنی ایده آلی نداشتند، در این تیم در مسیر احیا شدن قرار بگیرند. تاکید برانکو روی بدنسازی و تخصص مارکو، تاثیری انکارنشدنی روی پرسپولیس گذاشت. این قهرمانی مقتدرانه، از سختکوشی در تابستان آغاز شد. از ساخته شدن عضله ها، قبل از پرورش رویاها.