پنجشنبه ۵ فروردین ۱۳۹۵

مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸/جام ملتهای آسیا ۲۰۱۹، گروه D

ایران-هند

ساعت ۱۹:۰۰،ورزشگاه آزادی تهران

به گزارش وب سایت برنامه نود، فوتبال ایران در سال ۱۳۹۵ فردا(پنجشنبه) با دیدار تیم های ملی ایران و هند شروع می شود. تیم ملی در ادامه دیدارهای انتخابی خود در راه جام جهانی ۲۰۱۸ و جام ملتهای ۲۰۱۹ فردا در ورزشگاه آزادی میزبان تیم نه چندان قدرتمند هند است.

آخرین بازی تیم ملی در ۲۶ آبان ماه مقابل گوام بود و شاگردان کی روش پس از یک وقفه حدودا ۱۰۰ روزه دوباره به میدان می روند.

در گروه D دیدارهای انتخابی جام جهانی ایران با ۱۴ امتیاز صدرنشین است، عمانی ها با ۱۱ امتیاز دوم اند، ترکمنستان ۱۰ امتیازی است، گوام ۷ امتیاز دارد و هند با ۳ امتیاز در قعر جدول حضور دارد.

هند حریف آسانی برای ایران خواهد بود و باید انتظار یک برد پر گل را داشت، هوادارانی که فردا به ورزشگاه آزادی می روند منتظر یک برد پرگل دربرابر تیم ۱۶۰ جهان هستند.

هند در این گروه تنها ۳ امتیاز دارد که آن هم از یک برد خانگی مقابل گوام است و بعید است این تیم حرفی برای گفتن داشته باشد. ایران برای اول شدن در این گروه باید به راحتی این سه امتیاز را کسب کند.

این احتمال وجود دارد که کارلوس کی روش در بازی فردا در چند پست به بازیکنان جوان تر میدان دهد. کی روش باید فردا به یک دروازه بان جدید میدان دهد. علیرضا حقیقی به دلیل آسیب دیدگی بازی با هند را از دست داده است. علیرضا بیرانوند هم به دلیل اخراج در بازی با گوام از این بازی محروم است، با این حساب کی روش باید بین محمدرضا اخباری و رشید مظاهری یکی را انتخاب کند. اشکان دژاگه دیگر بازیکن محروم ایران محسوب می شود.

تیم ملی پس از بازی فردا با هند، پنج روز بعد در تهران در آخرین دیدار این مرحله که مهم ترین بازی هم به شمار می رود میزبان عمان است.

تاریخچه تقابل دو تیم

دیدار فردا ایران-هند یادآور اولین بازی تاریخ فوتبال ایران است که در یکم شهریور ١٣٢٠ در افغانستان برگزار شد. در آن بازی هم ملی‌پوشان ایران مقابل هند به میدان رفتند که با گل دقیقه ٩٠ اکبر حیدری، هندی‌ها را از پیش ‌رو برداشتند.البته درباره اولین دیدار ملی ایران روایت های مختلفی وجود دارد که یکی از آنها این بازی است. دو تیم تا به امروز ۱۱ بار به مصاف هم رفته‌اند. در این ۱۱ تقابل، ایران هشت پیروزی، هند دو پیروزی داشته و یک بازی دو تیم هم به تساوی انجامیده است.

تیمی که زمانی چهارم المپیک بود

هند، روزگاری از قدرت‌های برتر قاره کهن بود. دو قهرمانی در بازی‌های آسیایی ١٩٥١ دهلی نو و ١٩٦٢ جاکارتا، سومی در بازی‌های آسیایی ١٩٧٠ بانکوک و دومی در جام ملت‌های آسیای ١٩٦٤، مهم‌ترین افتخارات تیمی است که حالا در بهترین حالت یک تیم درجه سه در آسیا است. دهه ٥٠ و اوایل دهه ٦٠ دوران طلایی فوتبال هند بود، آنها حتی در المپیک‌های ١٩٥٢ و ١٩٥٦ هم حاضر بودند. هندی‌ها در المپیک ١٩٥٦ ملبورن چهارم شدند، اما حسرت حضور در جام جهانی برایشان باقی مانده است. هندی‌ها جواز حضور در جام جهانی ۱۹۵۰برزیل را به دست آورند، اما فدراسیون فوتبال هند به‌دلیل مشکلات مالی قید حضور در برزیل را زد. فیفا هم به همین‌دلیل هندی‌ها را از شرکت در مرحله مقدماتی جام جهانی ١٩٥٤ محروم کرد. هرچه زمان گذشت هند در فوتبال تیمی ضعیف‌تر شد. بعد از سال ١٩٥٤ و از سال ١٩٨٦ هندی‌ها دوباره تلاش کردند به جام جهانی صعود کنند، اما با توجه به کیفیت این تیم، رفتن به جام جهانی برای مردم هند تبدیل به آرزو شد و به نظر نمی‌رسد در این دوره هم مردم هند به آرزوی خود که حضور در جام جهانی است برسند.

هندی‌ها بعد از چین دومین کشور پرجمعیت جهان هستند. جمعیت کشور هند به‌تنهایی حدود ١٧,٥‌درصد از جمعیت کل جهان است، اما جمعیت زیاد هند به پیشرفت فوتبال در این کشور کمکی نکرده و آنها از کشورهای درجه چندم آسیا در فوتبال به حساب می‌آیند. با اینکه هندی‌ها علاقه زیادی به فوتبال به‌ویژه لیگ‌ برتر انگلیس دارند و حتی دیده می‌شود در دیدارهای لیگ ‌برتر انگلیس برخی هندی‌ها حاضران همیشگی در صندلی‌های ‌گران‌قیمت هستند، اما فوتبال ملی این کشور در آسیا هم تیمی درجه سوم است. ورزش کریکت پرطرفدارترین ورزش در کشور هند به شمار می‌آید. بعد از کریکت که محبوب‌ترین ورزش هندی‌ها است، می‌توان کبدی را دومین ورزش هندوستان دانست.

مربی انگلیسی

هدایت تیم ملی هند برعهده استفن کنتانتین انگلیسی است. سونیل چتری، کاپیتان تیم ملی هند که در باشگاه اف‌سی بنگلور بازی می‌کند ستاره این روزهای فوتبال این کشور محسوب می شود. او بهترین گلزن تاریخ هند است.

نتیجه بازی رفت:هند صفر-ایران۳

جایگاه در جدول:ایران با ۱۴ امتیاز اول، هند با ۳ امتیاز پنجم.

نتیجه بازی قبلی:گوام صفر- ایران ۶، هند یک-گوام صفر.

جایگاه در رده بندی فیفا: ایران؛۴۴، هند؛۱۶۰.

تیم داوری: داور وسط: وو مین تری (ویتنام)، کمک ها: منه لانگ فام، نگوین ترانگ هائو(ویتنام)