در آستانه سومین تقابل دروازبان محبوب استمفوردبریج با باشگاه سابق خود در فصل جاری، پیتر چک درخصوص نکته بااهمیتی برای هر فوتبالیست صحبت کرد.
پیتر چک که در سال 2006 با برخورد زانوی هانت به سرش در دقایق ابتدایی دیدار مقابل ردینگ، با شکستگی جمجمه سرش خانه نشین شد و سه ماه از میادین دور بود، در این خصوصو گفت: "مردم زیادی در مورد من می گفتند که احتمالا ان حادثه به پایان دوران حرفه ایم منجر می شود، اینکه من دیگر نمی توانم دوباره بازی کنم.

شما پس از چنین مصدومیت هایی با صحبت های مردم مواجه می شوید مبنی بر اینکه باید مدت بیشتری را به استراحت بپردازید، اینکه شما باید کل فصل را برای درمان کامل خود از فوتبال دور باشید تا به آرامی به میادین بازگردید. اما من خواستم که به میادین بازگردم به صورتی که این چیزی بود که از آن بیشترین لذت را می بردم و آن چالشی بود تا به همه ثابت کنم که نیازی ندارم که کل فصل را از فوتبال دور باشم.

آن چالش بزرگی برای من بود چون روزهایی در دوران حرفه ای شما وجود دارد که شما احساس می کنید که آن اتفاق بد هرگز رخ نخواهد داد، آن به خوبی پیش نمی رود، شما احساس خوبی ندارید و فکر می کنید که "خب، در حال انجام دادن چه چیزی هستم." من پس از آن روزهایی را داشتم که تمام اتفاقات مثبت دوباره برایم بازگشته بودند و من واقعا بابت کاری که انجام داده بودم خوشحال بودم. من هنگامی که به میادین بازگشته بودم در تعطیلات بین فصل لذت می بردم چون برایم به مانند یک عنوان قهرمانی بود. هیچکس انتظار نداشت که در همان فصل مجددا بازی کنم بنابراین من واقعا از آن لذت بردم چون با فشار کمتری بازی می کردم چون این واقعیت را درک کرده بودم که به میادین بازگشتم. پس از آن من متوجه شدم که هر روز احتمال به پایان رسیدن دوران حرفه ای وجود خواهد داشت."