دورتموند توانست با نتیجه سه بر صفر لورکوزن را در هم بکوبد و یازدهمین پیروزی پیاپی خود را به دست آورد، حالا فقط یک سوال در ذهن طرفداران باقی می ماند.
زنبور ها فصل گذشته با تلاش فراوان توانستند رتبه هفتم را به دست آوردند، اما تنها پس از چند ماه و سپری کردن یک تابستان نقل و انتقالاتی موفق، توخل توانست تیم کهنه کلوپ را دوباره به یکی از بهترین های آلمان تبدیل کند. سوال اینجا است، که آیا دورتموند می تواند قهرمان سه دوره قبل بوندس لیگا را به چالش بکشد و آن ها را از قهرمان باز دارد؟ در ادامه به جواب این سوال می پردازیم.

* اولین نکته که باید به آن اشاره کرد، این است که تیم توخل از هر چالشی که پیش رویش قرار گرفته پیروز بیرون آمده است. به نظر می آمد گلادباخ در بازی اول فصل دورتموند را در هم بکوبد اما بر عکس این اتفاق افتاد و دورتموند توانست با چهار گل را به تیم سابق فاوره بزند. لورکوزن نیز به دنبال این بود که انقلاب زرد ها را متوقف سازد اما دورتموند آن ها را نیز با سه گل در هم کوبید. نکته جالب تر اینجا است که بازیکن خاصی که تازه به تیم آمده باشد باعث این تغییرات نیست، این ها همان بازیکنان سابق هستند، با مربی جدیدی که به نظر می رسد می تواند بهترین بازی را از آن ها بگیرد.

* پیر-امریک اوبامیانگ در 11 بازی گذشته دورتموند موفق به زدن 10 گل شده است، طرفداران نیز بسیار از پیشرفت او خوشحالند. به طور حتم طرفداران دورتموند وقتی متوجه شدند توخل سلامت رویس را به خطر نمی اندازد، از پیروزی مقابل لورکوزن حتی بیشتر لذت بردند. خط میانی نیز پیشرفت های بسیاری داشته است، یکی از دلایل آن پیوستن وایگل جوان از مونیخ 1860 به دورتموند است، اما دلیل اصلی پیشرفت سه هافبک اصلی آن ها، یعنی گوندوغان، هنریک و کاگاوا است.

"با همه این تفاسیر باید دید که آیا دورتموند می تواند چالشی برای بایرن مونیخ باشد یا خیر. آن ها ماه بعد در آلیانز آرنا به مصاف باواریایی ها می روند، تا آن موقع توخل و تیمش باید حواسشان را متمرکز کنند و حداقل برای رتبه دومی بجنگند."