به گزارش کاپ،تنها تغییر لوییز فن خال در ترکیب ابتدایى تیمش، استفاده از داوید دخیا در درون دروازه بود و در دیگر پست ها تغییرى در ترکیب یونایتد دیده نمى شد.

تغییر محسوس یونایتد در نحوه قرار گیرى دو مهاجم نوک تیم، وین رونى و ممفیس دیپاى بود؛ بدین ترتیب که ممفیس دیپاى عقب تر از وین رونى، وظایفى به مراتب تدافعى تر بر عهده گرفته و مسئول مهار سرخیو بوسکتس بود تا مانع از طراحى حملات بارسا از زمین خودى شود.
لوییز انریکه نیز از سیستم ٣-٣-٤ بهره مى برد. عدم حضور لینل مسى و نیمار، انریکه را ایجاب کرده بود تا از پدرو و رافینیا آلکانترا در کنار لوییس سوارز استفاده کند. دیگر نکته حائز اهمیت در لاین آپ بارسا، به کار گرفته شدن توماس فرمائلن در کنار پیکه در مرکز خط دفاعى بود و سرخى روبرتو نیز جانشین ایوان راکیتیچ شده بود.


بازى با برترى نسبى کاتالان ها شروع شد و تیرک دروازه داوید دخیا تنها پس از ٣ دقیقه از آغاز بازى به لرزه در آمد. در دقیقه ٥ بازى نیز سرخى روبرتو از فضاى ایجاد شده پست سر دالى بلیند بهره اى نبرد تا هواداران یونایتد بار دیگر شاهد "سیو هاى استثنایى" دخیا باشند.

اولین حمله یونایتد از جناح چپ منجر به کرنرى شد که ارسال دقیق یانگ، توسط رونى تبدیل به گل اول یونایتد شد. پس از این گل، آمار ٣ گل از ٥ گل با ضربه سر براى منچستر به ثبت مى رسد!
نظم دفاعى یونایتد در عقب زمین و کنترل بازى توسط کریک و اشنایدرلین پلن A همیشگى بارسلونا یعنى پاس هاى کوتاه و حرکات در عرض را خنثى کرد. بى دقتى سرخیو بوسکتس در ارسال پاس هاى بلند و آفساید گیرى هاى پیاپى خط دفاعى یونایتد مانع از ایجاد فرصت هاى گلزنى براى سه مهاجم بارسلونا مى شد.
باسلونا در ٣٠ دقیقه ابتدایى بازى فشار سنگینى بر خط دفاعى یونایتد آورد اما عملکرد مطمئن جونز و بلیند و کمک اشنایدرلین به آن ها، مانع از وقوع اشتباهات متعدد فصل گذشته مى شد.
در دقیقه ٢٧ بازى دارمیان با عبور از جوردى آلبا فرصتى مناسب را براى ماتا خلق کرد اما پاس زیباى ماتا براى یانگ، با ضربه خوبى همراه نشد. دارمیان نسبت به دو بازى گذشته در سطح بالاترى ظاهر شد تا فصل آینده شاهد رقابت سختى میان دارمیان و والنسیا در پست دفاع راست یونایتد باشیم.
ضعف دالى بلیند در پست دفاع وسط کاملا عیان بود و بارسا با استفاده از این ضعف، حملاتش را از سمت چپ یونایتد طراحى کرده بود اما تیرک دروازه براى بار دوم مانع از گلزنى سوارز شد تا بارسا نیمه اول بازى را با شکست پست سر بگذارد.

در آغاز نیمه دوم راکیتیچ به جاى آدریانو وارد زمین شد تا سرخى روبرتو در دفاع راست قرار گیرد.با این تغییر، سرخیو بوسکتس در هنگام حمله بارسا به عقب بر میگشت تا فضاى لازم براى پیشروى روبرتو و آلبا فراهم شود. با این تغییر، سیستم بارسا هنگام حمله عملا به ٣-٤-٣ تبدیل مى شد. دیگر تغییر بارسا در دروازه بود؛ جایى که ترشتگن جاى خود را به جوردى ماسیپ داد.
در دقیقه ٦٢ نیز لوییز فن خال دست به تغییرات کلى در تیم زد و ترکیب زیر را روانه میدان کرد.

تدبیر جالب فن خال در ٣٠ دقیقه پایانى بازى، استفاده از عدنان یانوزاى در نوک خط حمله و جیمز ویلسون در جناح چپ میدان بود.
ترکیب دوم فن خال، یونایتد را تنها پس از ٢ دقیقه به گل دوم رساند. پاس در عرض پریرا به ویلسون مى رسد تا ویلسون، بلکت را صاحب توپ کند. پاس دقیق بلکت با ضربه بى نقص لینگارد همراه مى شود. هر ٤ بازیکنى که در این گل نقش داشتند، سال ها در تیم پایه هاى یونایتد بازى کرده اند و از ستارگان آینده شیاطین سرخ خواهند بود. در دقیقه ٦٧ بازى، یک بار دیگر بازیکنان آکادمى یونایتد قدرت خود را به رخ حریف مى کشند اما ضربه نهایى یانوزاى راهى به دروازه پیدا نمى کند.
دقیقه ٦٩ بازى با تغییرات بارسا همراه مى شود و آلن هلیلوویچ و گومبائو جانى تازه به بازى بارسلونا دادند. دقیقه ٧١ گومبائو با ضربه سر براى سومین مرتبه تیرک دروازه یونایتد را به لرزه در آورد.

فشار بارسا از جناح چپ یونایتد در نهایت با ارسال سرخى روبرتو بر روى خط محوطه جریمه یونایتد با ضربه والى استثنایى رافینیا همراه مى شود تا اختلاف به حداقل برسد. یک دقیقه بعد یانوزاى با محو کردن مارک بارترا خود را در موقعیت تک به تک قرار داد و دروازه ماسیپ را گشود تا بهترین بازى خود با پیراهن یونایتد را پشت سر بگذارد.
عملکرد کم نظیر شیاطین سرخ هشدارى بزرگ به دیگر تیم هاى مطرح اروپا بود. یونایتد بار دیگر با سیستم ١-١-٤-٤ خود بازگشته است و فصل پیش رو را با توپى پر آغاز خواهد کرد.
عدم حضور مسى، نیمار، براوو و ماسکرانو نیز در مسابقه کاملا محسوس بود.با این حال عملکرد درخشان هالیلوویچ، گومبائو، روبرتو و البته رافینیا نیز امید به ادامه روز هاى درخشان باشگاه را زنده نگه خواهد داشت.