جده، عربستان سعودی -- در مرکز تاریخی جده، در قلب قدیمی شهر، یک زمین فوتبال وجود دارد. این زمین زیاد بزرگ نیست: سطح چمن مصنوعی ناصاف و دو دروازه کوچک. چراغ‌های روشنایی و خطوط سفید روی زمین وجود دارند، اما هیچ صندلی برای تماشاگران وجود ندارد. این زمین با دیوارهای فرسوده، ساختمان‌های نیمه‌متروکه و چند درخت نخل احاطه شده است. این همان فوتبال است که همیشه بوده، در همه‌جا.

اما بازی تغییر کرده است. جام جهانی ۲۰۳۴ در راه است. کریستیانو رونالدو در اینجا در لیگ حرفه‌ای سعودی بازی می‌کند و همچنین کریم بنزما، در باشگاه الاتحاد جده. و ۲۰ مایل شمال‌تر از این زمین -- یک ساعت رانندگی در روزهای خوب برای ترافیک -- یک زمین دیگر وجود دارد: در استادیوم ۶۲,۰۰۰ نفری "الجوهره" در شهر ورزشی ملک عبدالله، محل برگزاری سوپرکاپ اسپانیا ۲۰۲۵.

این تورنمنت از سال ۲۰۲۰ در عربستان سعودی برگزار شده است -- به جز یک سال به دلیل پاندمی -- و بین جده و پایتخت، ریاض، تغییر مکان داده است. نسخه جدید این تورنمنت، دو تیم برتر لالیگا و فینالیست‌های کوپا دل ری از فصل گذشته را در یک "چهار تیمی" به مصاف هم می‌فرستد. قراردادی که تا سال ۲۰۲۹ امضا شده، سالانه حدود ۴۰ میلیون یورو برای فدراسیون فوتبال اسپانیا (RFEF) درآمد دارد. نیمی از آن به باشگاه‌ها می‌رود.

همه در اینجا، به جز طرفداران دو تیم دیگر حاضر، منتظر یک فینال بین رئال مادرید و بارسلونا هستند. این هدف اصلی تورنمنت اصلاح‌شده است: آوردن یک کلاسیکوی رقابتی با یک جام در دست در عربستان سعودی، با تمام توجهات و سودهای حاصل از آن.

"آیا به بازی می‌روی؟" یکی از کارکنان باربری در فرودگاه بین‌المللی جده از من پرسید، با هیجان. "امیدوارم که این بازی رئال مادرید مقابل بارسلونا باشد. این یک فینال زیبا خواهد بود."

و این طور هم شد، سومین فینال سوپرکاپ کلاسیکو در سه سال متوالی، پس از پیروزی ۳-۱ بارسلونا در ۲۰۲۳ و پیروزی ۴-۱ رئال مادرید در ۲۰۲۴. پیروزی ۵-۲ بارسلونا در یکشنبه همه چیز داشت. هفت گل. یک پنالتی. یک کارت قرمز. این بازی‌ها ذاتاً غیرقابل پیش‌بینی هستند، همانطور که کارلو آنچلوتی، سرمربی مادرید، یک روز پیش از بازی توضیح داد.

"کیفیت غالب است," آنچلوتی گفت. "بسیار کیفیت فردی وجود دارد که بر جمعی غلبه می‌کند، چیزی که در دفاع بیشتر از همه اهمیت دارد."

چطور که معلوم شد، این یک خلاصه بد نبود. کیفیت فردی؟ برای بارسلونا، این به معنای لامینه یامال، رافینیا و رابرت لواندوفسکی بود. برای مادرید: کیلیان امباپه، جود بلینگهام، وینسیوس جونیور.

دفاع؟ نه چندان.

شکست‌ها از هر دو تیم فقط به درام اضافه کرد. بارسلونا دو شانس برای گلزنی در پنج دقیقه اول داشت، که تیبو کورتوا اولین شوت یامال و سپس ضربه سر رافینیا را مهار کرد. اما کمتر از یک دقیقه بعد، مادرید روی ضدحمله جلو افتاد، امباپه از وسط زمین دوید، آلیخاندرو بالده را پیچاند و سپس شوتی به سمت دروازه‌بان وویچک شچسنی زد.

امباپه اولین کلاسیکوی خود را در لالیگا در اکتبر تجربه کرد که شکست ۴-۰ داشت و در آن زمان بحران کوچکی از اعتماد به نفس را تجربه کرد و توسط تله آفساید دقیق بارسلونا هشت بار به دام افتاد. اینجا، اعتماد به نفسش بالا بود. مادرید سه فینال این فصل را بازی کرده است: سوپرکاپ یوفا، جام بین‌قاره‌ای فیفا و سوپرکاپ اسپانیا. امباپه در همه آنها گل زده است. خیلی زود، او با چالشی که به سبک رونالدو نازاریو پاسخ می‌دهد، چالش‌ها را رد کرد قبل از اینکه در نهایت دچار آسیب‌دیدگی مچ پا شود.

اما تسلط بارسلونا بر مالکیت توپ قابل توجه بود، با ۸۳٪ از توپ در ۲۰ دقیقه اول. و خیلی زود به تساوی رسیدند، یک حرکت پاس سریع منجر به این شد که لواندوفسکی توپ را به یامال بدهد، که کاری را که همیشه می‌کند انجام داد -- به داخل برید، به سبک لیونل مسی، و با پای چپ از کورتوا گذشت. گل‌ها ادامه پیدا کردند. در دقیقه ۳۵، پنالتی به نفع بارسلونا، که پس از بررسی VAR به دلیل ضربه‌ای که ادواردو کاماوینگا به گاوی وارد کرد، به بارسلونا داده شد. لواندوفسکی گل زد و بازی ۲-۱ شد.

این دقیقاً همان نمایشی بود که فدراسیون و سعودی‌ها می‌خواستند، دو باشگاه بزرگ جهان به مصاف هم رفتند. اما سپس بارسلونا یک دنده بیشتر گرفت و رئال مادرید فروپاشید.

"آنها گل‌ها را راحت زدند," آنچلوتی بعد از بازی گفت. "ما بسیاری از دوئل‌ها را باختیم... من نیازی به نام بردن از کسی ندارم، من در مورد کل تیم صحبت می‌کنم، ما خوب دفاع نکردیم."

دو گل دیگر از بارسلونا قبل از پایان نیمه اول به ثمر رسید، رافینیا ضربه سر را از کورتوا به داخل دروازه برد، و بالده در آخرین دقیقه از ۹ دقیقه اضافه گل زد. بازی ۴-۱ شد، و روی نیمکت بارسلونا، بازیکنان ذخیره و کادر فنی در حال جشن گرفتن بودند. آنچلوتی تغییراتی انجام داد، دنی سبایوس را به جای کاماوینگا که کارت زرد گرفته بود وارد کرد -- و رودیگو برای مادرید امیدهایی ایجاد کرد، زمانی که ضربه‌اش از یک موقعیت آفساید به تیر دروازه خورد. اما یک دقیقه بعد، رافینیا دوباره گل زد. ۵-۱.

طرفداران رئال مادرید داخل استادیوم در سکوت مبهوت نشسته بودند. طرفداران بارسلونا نیز به سختی می‌توانستند باور کنند چه اتفاقی در حال رخ دادن است. بازی به عنوان یک مسابقه به پایان رسید، اما همچنان عمل ادامه داشت. امباپه از شچسنی عبور کرد و در نزدیکی محوطه جریمه سرنگون شد، دروازه‌بان اخراج شد، بارسلونا با ۱۰ نفر ماند. رودیگو ضربه آزاد را تبدیل کرد. حتی زمانی برای دنی اولمو بود -- که حضورش در این تورنمنت تا زمانی که وزارت ورزش اسپانیا تصمیم گرفت او را به طور موقت به عنوان بازیکن بارسلونا ثبت‌نام کند، در هاله‌ای از ابهام بود -- تا آخرین نیم ساعت را بازی کند. با سوت پایان، بسیاری از طرفداران رئال مادرید قبلاً جای خود را ترک کرده و به سمت خروجی‌ها حرکت کرده بودند.

پیروزی بارسلونا نمادی از فصلی است که تا به حال با عدم قطعیت شناخته شده است. بارسلونا اوایل غیرقابل توقف به نظر می‌رسید، در لالیگا پیشتاز بود؛ سپس فرم آنها خراب شد، در حالی که مادرید به تدریج خود را پیدا کرد و بلینگهام شروع به گلزنی کرد. اما بارسلونا همیشه بد بازی نکرده است، و مادرید اغلب در پیروزی‌ها قانع‌کننده نبوده است. و در حال حاضر، هیچ یک از تیم‌ها در صدر لالیگا نیستند، در میانه فصل: این اتلتیکو مادرید است که به طور آرام ۱-۰ در لیگ برابر اوساسونا پیروز شد.

چه اتفاقی در نیمه دوم فصل رخ دهد هنوز غیرقابل پیش‌بینی است، اما این یک شب پیروزی برای بارسلونا بود، سرمربی هانسی فلیک و بازیکنانش، و یک ضربه بزرگ برای مادرید، که معمولاً فینال‌ها را نمی‌بازند، قطعاً نه با دریافت پنج گل.

و این شب بسیار خوبی برای فدراسیون فوتبال اسپانیا بود. فروش چنین محصولی آسان است.

"برای ما [سعودی‌ها] فوتبال متعلق به دو کشور است: برزیل و اسپانیا," فهد، یک راننده و نگهبان امنیتی، قبل از بازی به من گفت. این یک شرکت برجسته است. پس از پیروزی در یورو ۲۰۲۴، اسپانیا بازگشته است، تصویر تیم ملی بازسازی شده است. پس از این سوپرکاپ، بارسلونا نیز بازگشته است.