شاید نمادین باشد که وقتی پپ گواردیولا روز یکشنبه به ۵۰۰مین بازی خود در منچسترسیتی نزدیک می‌شود، با مشکلات زیادی روبرو است که از ابتدای دوران مربیگری‌اش تاکنون با چنین مسائلی مواجه نبوده است. او در حال تکمیل یک دایره از نوعی است.

تیم اول گواردیولا در منچسترسیتی در فصل ۲۰۱۶-۲۰۱۷ کمی به هم ریخته بود. از ۲۲ بازیکنی که حداقل ۷۰۰ دقیقه در تمام رقابت‌ها بازی کردند، ۱۲ نفر ۳۰ سال یا بیشتر سن داشتند و پنج نفر ۲۲ سال یا کمتر. هافبک ۲۵ ساله، کوین دی‌بروینه، فوق‌العاده بود و به دوران اوج خود نزدیک می‌شد، در حالی که دو بازیکن ۲۸ ساله، مهاجم سرخیو آگوئرو و مدافع نیکولاس اوتامندی، عملکرد درخشانی داشتند. اما خود تیم قبل از آمدن گواردیولا به بن‌بست رسیده بود و بازیکنان جدید و گران‌قیمت مانند رحیم استرلینگ، جان استونز و Leroy Sané هنوز در حال تکامل بودند و نیاز به زمان داشتند تا خود را با خواسته‌های گواردیولا تطبیق دهند.

منچسترسیتی در آن فصل از نقاط اوج زیادی بهره برد، از جمله یک سری ۹ پیروزی متوالی برای آغاز دوران گواردیولا، پیروزی ۳-۱ برابر بارسلونا در لیگ قهرمانان، یک سری ۸ بازی بدون شکست برای پایان فصل، اما در نهایت با ۱۵ امتیاز اختلاف از چلسی در صدر جدول لیگ برتر قرار گرفتند و در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان از آ.اس موناکو حذف شدند. در پایان فصل، گواردیولا گفته بود که اگر در یکی از باشگاه‌های قبلی خود (بارسلونا یا بایرن مونیخ) بود، به دلیل عملکردش اخراج می‌شد، و هرچند که این احتمالاً حقیقت نداشت، اما این اظهارات ناامیدی را که بسیاری احساس کرده بودند، منعکس می‌کرد.

حال پس از ۴۹۹ بازی، مشکلات فعلی سیتی بسیار آشنا به نظر می‌رسند. از ۱۹ بازیکنی که در تمام رقابت‌ها در فصل ۲۰۲۴-۲۰۲۵ حداقل ۶۰۰ دقیقه بازی کرده‌اند، ۱۱ نفر ۲۹ سال یا بیشتر سن دارند، ۴ نفر ۲۲ سال یا کمتر و فقط ۴ نفر -- مهاجم ارلینگ هالند، هافبک‌ها فیل فودن و ماتئوس نونس و مدافع روبن دیاس -- در محدوده سنی اوج به حساب می‌آیند. (فودن، نونس و دیاس همچنین با مصدومیت‌هایی مواجه شده‌اند.) مصدومیت و رکود باعث شده‌اند تا فصلی که با نقاط اوج زیادی همراه بود و یک سری ۱۴ بازی بدون شکست آغاز شد، دچار مشکل شود و گواردیولا بار دیگر به طور غیرواقعی از اخراج خود صحبت کرده است.

گواردیولا و سیتی در بدترین فرم خود در کنار هم، به ۵۰۰مین بازی خود نزدیک می‌شوند و با نزدیک شدن به پنجره نقل و انتقالات ژانویه که انتظار می‌رود فعال باشد، ترکیب تیم ممکن است به زودی احساس تازگی کند، مشابه با تیم ۲۰۱۶-۲۰۱۷. اما ۵۰۰ بازی یک نقطه عطف شگفت‌انگیز است و این یک لحظه بسیار جالب است که کمی به عقب برگردیم و به بررسی ۴۹۹ بازی اول گواردیولا -- و ۳۵۴ پیروزی -- در هدایت تیم بپردازیم.

سر الکس فرگوسن استاندارد مدرن برای جوایز است. او در ۲۷ فصل مربیگری خود در منچستریونایتد ۳۸ جام به دست آورد، از جمله ۱۳ عنوان لیگ برتر و دو لیگ قهرمانان. گواردیولا در یک سوم زمان فرگوسن، نیمی از این جوایز را به دست آورده است. در نه فصل اول خود، فرگوسن تنها ۹ جام به دست آورده بود؛ در حالی که در همان نقطه، آرسن ونگر از آرسنال ۱۱ جام از ۱۷ جام نهایی خود را به دست آورده بود. جمع‌آوری ۱۸ جام گواردیولا تقریباً معادل مجموع این دو است و به گفته من، با جمع جوایز سیتی در ۱۱۵ سال اول خود برابر است (غیر از عناوین دسته دوم).

۲۰۱۶-۲۰۱۷: هیچ ۲۰۱۷-۲۰۱۸: لیگ برتر، کاپ لیگ ۲۰۱۸-۲۰۱۹: لیگ برتر، جام حذفی، کاپ لیگ، سپر جامعه ۲۰۱۹-۲۰: کاپ لیگ، سپر جامعه ۲۰۲۰-۲۱: لیگ برتر، کاپ لیگ ۲۰۲۱-۲۲: لیگ برتر ۲۰۲۲-۲۳: لیگ برتر، جام حذفی، لیگ قهرمانان ۲۰۲۳-۲۴: لیگ برتر، جام جهانی باشگاه‌های فیفا، سوپرکاپ یوفا ۲۰۲۴-۲۵: سپر جامعه*

(*منچسترسیتی از کاپ لیگ در فصل ۲۰۲۴-۲۵ حذف شده است، اما جام حذفی، لیگ قهرمانان و به طور تکنیکی لیگ برتر هنوز در دسترس هستند.)

این شامل ۶ عنوان لیگ برتر، ۴ کاپ لیگ، ۲ جام حذفی، ۳ سپر جامعه و ۱ عنوان لیگ قهرمانان است -- علاوه بر عناوین سوپرکاپ یوفا و جام جهانی باشگاه‌های فیفا که معمولاً با آن همراه است. واضح است که هر دستاورد از این دوران با یک ابر سیاه در قالب ۱۱۵ اتهام خلاف مالی علیه باشگاه همراه است، اما با این حال، گواردیولا با تیمی که به هر نحوی ساخته شده بود، بیشتر از هر کسی در ۴۹۹ بازی پیروزی به دست آورده است.

تعداد جوایز ممکن است کم اهمیت باشد: تنها ۱۲ تیم در تاریخ لیگ برتر بیشتر از ۹۰ امتیاز در یک فصل به دست آورده‌اند، و چهار تیم از آنها تیم‌های سیتی در هفت سال اخیر هستند. تنها یک تیم تا به حال ۱۰۰ امتیاز کسب کرده و آن تیم سیتی است (۲۰۱۷-۲۰۱۸).

اگر به بازیکنانی که بیشتر با تیم‌های گواردیولا در سیتی شناخته می‌شوند نگاه کنیم، هم یادآور عظمت هستند و هم اشاره به دلایل و چگونگی افت اخیر سیتی دارند.

۱۱ بازیکن بیش از ۱۶,۰۰۰ دقیقه برای گواردیولا در سیتی بازی کرده‌اند.

ادرسون، دروازه‌بان: ۳۱,۱۷۷ دقیقه

برناردو سیلوا، هافبک/مهاجم: ۲۶,۷۰۲ دقیقه

کوین دی‌بروینه، هافبک: ۲۶,۳۶۷ دقیقه

کایل واکر، مدافع: ۲۵,۶۲۶ دقیقه

ایلکای گوندوغان، هافبک: ۲۲,۷۰۴ دقیقه

رحیم استرلینگ، مهاجم: ۲۲,۰۷۲ دقیقه

رودری، هافبک: ۲۰,۵۵۵ دقیقه

جان استونز، مدافع: ۲۰,۰۳۶ دقیقه

فرناندینیو، هافبک: ۱۸,۲۱۶ دقیقه

فیل فودن، هافبک/مهاجم: ۱۸,۰۹۲ دقیقه

روبن دیاس، مدافع: ۱۶,۳۵۶ دقیقه

از این ۱۱ نفر، ۹ نفر (به صورت برجسته) هنوز در باشگاه هستند. پنج نفر از این نه نفر حداقل ۳۰ سال سن دارند، سه نفر حداقل ۳۳ سال دارند و شش نفر در یک بازه ۱۳ ماهه اضافه شدند: گوندوغان (از بروسیا دورتموند، جولای ۲۰۱۶)، استونز (از اورتون، آگوست ۲۰۱۶)، ادرسون (از بنفیکا، جولای ۲۰۱۷)، سیلوا (از موناکو، جولای ۲۰۱۷)، واکر (از تاتنهام هاتسپر، جولای ۲۰۱۷) و فودن (از آکادمی سیتی، جولای ۲۰۱۷).

هنگامی که رودری در سپتامبر دچار آسیب‌دیدگی ACL شد، سیتی قبلاً گوندوغان را از بارسلونا به تیم بازگردانده بود. این یک گروه بازیکنان بسیار توانمند و با دستاورد است -- خریدهای تابستان ۲۰۱۷ جزو بزرگترین‌هایی هستند که باشگاهی تا کنون انجام داده است -- اما واقعیت اینکه هنوز از آنها خواسته می‌شود که نقش‌های مهمی ایفا کنند، باید نگران‌کننده باشد. دی‌بروینه اخیراً بیشتر آسیب دیده است و هم گوندوغان و هم واکر به طور محسوس کندتر شده‌اند. این چیزی است که زمانی اتفاق می‌افتد که شما به نیمه ۳۰ سالگی می‌رسید و کیلومترها در بدن شما ثبت شده است.