منچستر یونایتد تحت هدایت روبن آموریم با گل راسموس هویوند توانست اولین پیروزی خود را در دوران حضور این مربی پرتغالی به دست آورد.

در روز پنجشنبه، هویوند دو گل زد تا یونایتد از عقب بیفتد و 3-2 بودو/گلیمت را در لیگ اروپا در اولدترافورد شکست دهد. این بازی به آموریم امیدواری برای آینده می‌دهد و احساس او را تقویت می‌کند که در مسیر پیش رو دچار مشکلات زیادی خواهند شد.

بیشتر خوشبینی‌ها حول هویوند می‌چرخد، که در نیمه اول و دوم دو گل زیبا به ثمر رساند. گل اول او با یک لمس تیز و ضربه والی زیر فشار در محوطه جریمه، به‌ویژه چشمگیر بود. این گل اهمیت زیادی داشت، چون درست قبل از پایان نیمه اول و پس از آنکه یونایتد در دقیقه اول توسط الکساندرو گارناچو پیش افتاده بود و سپس دو گل سریع دریافت کرد، به ثمر رسید.

آموریم در پیش از بازی گفته بود که نگران است که یونایتد، که یکی از کم‌گل‌ترین تیم‌های لیگ برتر این فصل است، گل‌های کافی نمی‌زند. اگر هویوند بتواند به طور منظم گل بزند، بدون شک این امر هفته‌ها و ماه‌های بعدی آموریم را آسان‌تر خواهد کرد.

آموریم همچنین می‌تواند به هویوند کمک کند تا به آن مبلغ عظیم 72 میلیون پوندی که یونایتد برای جذب او از آتالانتا پرداخت کرده است، عمل کند. در دوران حضور سرمربی پیشین، اریک تن هاگ، سوالات زیادی درباره اینکه آیا سبک بازی به توانایی‌های هویوند می‌خورد، مطرح بود.

آموریم گفت: "فکر می‌کنم او ارتباط تیمی را بهتر کرد."

"او باید بیشتر بهبود یابد چون گاهی اوقات وقتی که توپ را در اختیار دارد، بیش از حد لمس می‌کند. اما او برای ما خیلی مهم است چون او همان بازیکنی است که توپ را حفظ می‌کند و برای انتقال‌ها ارتباط برقرار می‌کند. او این کار را خیلی خوب انجام داد. او این ویژگی را دارد."

آموریم گفت که پس از اولین بازی‌اش مقابل ایپسویچ تاون، پیشرفت‌هایی دیده است و از استقبال هواداران در اولدترافورد به عنوان "خاص" یاد کرد، بعد از اینکه هواداران یک بنر در احترام به او قبل از شروع بازی و در طول 90 دقیقه نام او را صدا زدند.

این احساس مانند یک شروع تازه است، اما برخی از مشکلات قدیمی سخت تغییر می‌کنند.

در 18 ماه گذشته در دوران مدیریت تن هاگ، یونایتد دو گل در چهار دقیقه مقابل بایرن مونیخ خورد، دو گل در 10 دقیقه مقابل گالاتاسرای، دو گل در چهار دقیقه مقابل کپنهاگ، دو گل در 9 دقیقه مقابل گالاتاسرای دوباره و دو گل در 7 دقیقه مقابل پورتو.

این عادت سخت به تغییر است و در اولین بازی اروپایی آموریم، آن‌ها اجازه دادند که بودو/گلیمت، که بیش از 6,000 هوادار از نروژ به منچستر آورده بود، در چهار دقیقه دو گل بزنند.

در برخی مواقع، به نظر می‌رسد که آموریم در تلاش است تا یک حیوان وحشی را رام کند. او در خط لمسی ایستاده، فریاد می‌زند، اشاره می‌کند، التماس می‌کند. او به بازیکنانی که دستوراتش را دنبال می‌کنند، تشویق‌های پرشور می‌دهد و زمانی که اوضاع طبق انتظار پیش نمی‌رود، دلسرد به نظر می‌رسد.

او در اولین کنفرانس خبری خود پس از به دست گرفتن شغل گفته بود که این بازیکنان "توپ را خیلی از دست می‌دهند"، و شما می‌توانستید دیدن کنید که انرژی از بدن او زمانی که آن‌ها دوبار در پنج دقیقه اول این کار را کردند، کاهش یافت.

آموریم امیدوار است که این اشتباهات هرچه بیشتر کاهش یابد، هرچقدر که بیشتر با بازیکنان جدیدش وقت بگذراند. اما این خود بخشی از مشکل است.

بعد از بازی پنجشنبه شب مقابل بودو/گلیمت، تیم روز جمعه یک روز استراحت و بازیابی خواهد داشت. بازیکنان روز شنبه تمرین خواهند کرد و روز یکشنبه، اورتون به اولدترافورد در لیگ برتر می‌آید.

آموریم به زمان نیاز دارد، اما او به سختی می‌تواند در میان برنامه فشرده فوتبال انگلیس زمانی پیدا کند. یونایتد باید در حین انجام کار یاد بگیرد.

آموریم هم در حال یادگیری است. او ضعف دفاعی که توسط بودو/گلیمت آشکار شد و روند ادامه‌دار از دست دادن موقعیت‌های طلایی را یادداشت خواهد کرد. گارناچو و مارکوس راشفورد باید هر دو در 15 دقیقه پایانی گل می‌زدند تا بازی را تمام کنند.

در عوض، یونایتد در اواخر بازی خسته شد و به سمت دروازه خود عقب نشست، با اینکه آموریم بارها از تیمش خواسته بود تا بالاتر از زمین دفاع کنند. پیام ادامه‌دار از سرمربی جدید این است که این یک کار در حال پیشرفت است و زمان می‌برد.

آموریم گفت: "ما در مقایسه با بازی آخر پیشرفت‌های مختلفی داشتیم."

"ما با توپ پیشرفت کرده‌ایم، بیشتر بر روی ریتم کنترل داریم، تیم را کمی بالاتر می‌بریم و موقعیت‌های بیشتری می‌سازیم. ما در دو انتقال ضربه خوردیم — باید در آن بهبود پیدا کنیم — این مانند دو حمله بود، اما من بعضی از کارهایی که تیم انجام داد را دوست دارم."

"من از پرتغال آمدم و نیمی از استادیوم من را نمی‌شناسند. هنوز برای این باشگاه کاری نکرده‌ام اما حمایتی که از ابتدا از من شده است، احساس می‌کنم که دیگر تنها نیستم. من یکی از آن‌ها هستم و امیدوارم که آن‌ها را ناامید نکنم."