الیسه ناهر دروازه‌بان تیم ملی زنان ایالات متحده روز دوشنبه اعلام کرد که از فوتبال بین‌المللی بازنشسته می‌شود و دوران 15 ساله خود را «بزرگ‌ترین افتخار» خواند.

ناهر 36 ساله در دو دیدار دوستانه پیش‌رو در مقابل انگلستان در تاریخ 30 نوامبر و سپس یک بازی مقابل هلند در سه روز بعد شرکت خواهد کرد و در آن زمان 11 سال حضور خود در تیم ملی ایالات متحده را به پایان خواهد رساند.

ناهر همچنان در سطح باشگاهی برای تیم شیکاگو رد استارز بازی خواهد کرد که از سال 2016 برای آن تیم به میدان می‌رود.

ناهر گفت: "داشتن فرصت عضویت در تیم ملی زنان ایالات متحده در طول 15 سال گذشته بزرگ‌ترین افتخار برای من بوده است." او به دوره‌ای اشاره داشت که شامل بازی برای تیم‌های ملی جوانان ایالات متحده نیز می‌شود. "وقتی این سفر را آغاز کردم، هیچ‌گاه نمی‌توانستم تصور کنم که به کجا خواهم رسید، و اکنون خود را بسیار سپاسگزار می‌بینم برای تمامی هم‌تیمی‌های شگفت‌انگیزی که در کنارشان در زمین فوتبال بازی کرده‌ام؛ هم‌تیمی‌هایی که به دوستان همیشگی تبدیل شده‌اند."

او افزود: "از تمامی هم‌تیمی‌ها، مربیان و کارکنانم تشکر می‌کنم که مرا به جلو هل دادند، از من حمایت کردند و هر روز مرا به فرد/بازیکن بهتری تبدیل کردند. از خانواده‌ام به طور ویژه تشکر می‌کنم. شما در سراسر جهان سفر کردید و همیشه در کنار من بودید و من شما را خیلی دوست دارم."

ناهر در زمانی که جایگزین هوپ سولو دروازه‌بان افسانه‌ای ایالات متحده شد، باید جایگاه دشواری را پر می‌کرد. اما او از بریجپورت، کنتیکت توانست فصل خود را در تاریخ تیم ملی ایالات متحده بنویسد. او عضوی از تیم‌های قهرمان جام جهانی 2015 و 2019 بود و همچنین در المپیک 2024 پاریس مدال طلا کسب کرد.

سیو پنالتی او از استف هاوتون در نیمه‌نهایی جام جهانی 2019 مقابل انگلستان کمک کرد تا ایالات متحده با نتیجه 2-1 پیروز شود و این یک لحظه حیاتی در مسیر کسب چهارمین عنوان جام جهانی ایالات متحده بود. او تنها دروازه‌بان تاریخ فوتبال زنان است که در فینال جام جهانی و بازی مدال طلا المپیک دروازه‌اش را بسته نگه داشته است.

ناهر افزود: "این تیم خاص بوده است و من بسیار به آنچه که در زمین و خارج از زمین به دست آورده‌ایم افتخار می‌کنم. خاطراتی که در طول این سال‌ها ساخته‌ام برای من تا پایان عمر باقی خواهد ماند. می‌دانم که یک فصل به پایان می‌رسد، اما بسیار هیجان‌زده هستم که رشد این تیم را در آینده ببینم و چه چیزهای بیشتری می‌توانند به دست آورند."

او در اوایل امسال یکی از بهترین عملکردهای خود را در نیمه‌نهایی جام طلای زنان کونکاکاف داشت. او نه تنها سه سیو در ضربات پنالتی مقابل کانادا داشت، بلکه خود نیز یک پنالتی گل کرد و توپ را با دقت به گوشه دروازه فرستاد.

پس از آن او گفت: "پیروزی بهترین احساس است."

ناهر اولین بازی بین‌المللی خود را در تاریخ 18 دسامبر 2014 در پیروزی 7-0 برابر آرژانتین در برزیل انجام داد و اکنون با رکورد کلی 88 برد، 6 باخت، 14 مساوی و میانگین گل دریافتی 0.50 وارد دو بازی خود در اروپا می‌شود.

مجموعه آمار او در تعداد بازی‌های دروازه‌بانی (113)، شروع‌ها (110)، پیروزی‌ها (88) و کلین شیت‌ها (68) تنها از هوپ سولو و بریانا اسکوری عقب‌تر است. در سطح باشگاهی، علاوه بر زمان حضورش در رد استارز، دو دوره نیز با تیم بوسون بریکرز (اولین بار در لیگ WPS که اکنون منحل شده) و همچنین با تیم آلمانی توربین پوتسدام بازی کرده است.

دوره دوم او با بریکرز باعث شد که در سال 2014 به عنوان دروازه‌بان سال NWSL معرفی شود. در دانشگاه، ناهر برای دانشگاه پن استیت بازی می‌کرد و دوبار All-American شد.

کاسی مورفی و جین کمپبل گزینه‌های پیش‌بینی شده برای جانشینی او به عنوان دروازه‌بان شماره یک تیم ملی ایالات متحده هستند، اما هیچ‌کدام در فهرست تیم برای دیدارهای دوستانه پیش‌رو قرار نگرفته‌اند و در عوض دروازه‌بان تیم یوتا رویالز، ماندی هاو و فالون تولیس-جویس از منچستر یونایتد انتخاب شده‌اند.