ماریو گوتسه متولد شهر مانهایم، شهری صنعتی در ایالت بادن وورتمبرگ است، مانهایم دومین شهر بزرگ این ایالت پس از اشتوتگارت لقب گرفته، برخلاف برخی تفکرات ماریو هرگز متولد ایالت باواریا، ایالتی که باشگاه بایرن متعلق به آنجاست نیست.
به واسطه شغل پدر که استاد دانشگاه شهر دورتموند بود، ماریو به صورت کامل و از کودکی به این شهر بزرگ در غرب آلمان و واقع شده در بزرگترین ایالت آلمان (روهر) نقل مکان کرد.
این بهانه ای شد که ماریو از همان کودکی کار را در آکادمی دورتموند آغاز کند، او هوش و ذکاوت خاصی داشت که توانست با موفقیت مراحل را یکی از پس از دیگری طی کند.
ماریو گوتسه، از خانواده ای در سطح بالا و متمول بود که باکی از پیشرفت پسرشان زیر نظر برترین آکادمی فوتبال آلمان نداشتند.
دیری نپائید که این پسر، تنها در 17 سالگی موفق شد توسط مربیان پایه دورتموند و به ویژه لارس ریکن مسئول تیمهای پایه و آکادمی بروسیا دورتموند به تیم اصلی معرفی شد.
کلوپو که ترسی از امتحان حتی این نوجوان 17 ساله نداشت، از همان 17 سالگی به وی فرصت خودنمایی داد.
چشمه هایی از استعداد درون ماریو به وضوح مشاهده میشد که همین امر نوید بخشِ آینده ای درخشان برای یک ستاره دیگر در ترکیب پسران طلایی بود.
ماریو قدم به قدم پیش رفت تا اینکه در 19 سالگی رسما به عنوان یکی از مهره های کلیدی ترکیب یورگن کلوپ به حساب می آمد که سرمربی محبوب وستفالنی ها حساب خاصی روی استعداد و انگیره این پسر خوش تکنیک و خوش نقش باز میکرد.
سه سال از حضور ماریو در تیم اصلی دورتموند می گذشت، همه چیز خوب بود، حتی باشگاه دورتموند رفیق دوران کودکی و همیشگی ماریو یعنی مارکو رویس را نیز در انتقالی بزرگ به وستفالن آورد تا ماریو عملا در بهترین شرایط ممکن از نظر روحی و روانی برای دورتموند به فوتبال خود ادامه بدهد.
اما به یکباره اتفاق باور نکردنی رخ داد، درست یک ماه قبل از وقوع این اتفاق بود که پسر طلایی دورتموند در مصاحبه ای عنوان کرد؛ دوست دارد برای همیشه با پیراهن طلایی دورتموند به میدان برود، ولی گویا حرفهای ماریو خیلی دوام نداشت، زیرا که او یک شبه زیر همه چیز زد و در انتقالی جنجالی و غیرقابل باور راهی بایرن مونیخ تیم رقیب و دشمن دیرینه پسران طلایی شد!
باور این اتفاق برای هیچکس ساده نبود حتی هواداران بایرن! درست پس از دیدار مقابل مالاگا در دور برگشت از مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپای سال گذشته، ماریو این تصمیم را به کلوپ و سران باشگاه اطلاع داد.
اما این خبر دقیقا شب قبل از دیدار مقابل رئال مادرید در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان سال گذشته رسما منتشر شد، انتشار جنجالی این خبر که باشگاه بایرن آن را درست در چنین شبی منعکس کرد تا ضمن برهم زدن تمرکز دورتموند در آستانه دیدار مقابل رئال مادرید در لیگ قهرمانان، پوئن مثبتی از رقیب خود در بوندس لیگا و اروپا کسب کند، جنجال غیرقابل توصیفی به ویژه در شهر دورتموند برپا کرد!
این شوک بزرگ نه تنها باشگاه دورتموند و هم تیمی های ماریو گوتسه، بلکه تمامی هواداران بروسیا در سرتاسر جهان را فراگرفت.
واکنش های زیادی در خصوص این انتقال صورت پذیرفت، خیلی از بزرگان فوتبال آلمان این انتقال را به ضرر این ستاره جوان میدانستند و هواداران افراطی دورتموند در سرتاسر شهر به این موضوع واکنشهای تندی نشان میدادند.
باور اینکه این جدایی تراژیک از نظر روحی و روانی در هسته و جوهره این ستاره جوان تاثیر به سزایی خواهد گذاشت، هوادارانی که او را متعلق به دورتموند میدانستند را آزار میداد.
اما مصدومیت مشکوک ماریو در دیدار برگشت مقابل رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو او را از حضور برابر باشگاه بعدی خود یعنی بایرن در فینال لیگ قهرمانان محروم و دورتموند را از در اختیار داشتن یکی از مهره های اصلی ترکیب 11 نفره خود منع کرد، که شاید حضور او می توانست تاثیر خاصی در فینال ومبلی برای پسران طلایی داشته باشد.
به مرور زمان شوک این خبر کمتر و کمتر شد و به نوعی هواداران دورتموند به این باور رسیدند که پسر طلایی که ساخته و پرداخته آکادمی آنها، شهر آنها و دستهای آنها بود تصمیم به جدایی و پیوستن به تیم رقیب گرفته است.
انتقال ماریو گوتسه به بایرن از چندجهت قابل قبول نبود، که نخستین آنها صحبتهای ماریو چندی پیش از این انتقال در خصوص علاقه برای خداحافظی از دنیای فوتبال با پیراهن دورتموند بود، که نشان از عشق وی به پیراهن دورتموند بود. در حالت طبیعی چنین علاقه ای به یک تیم نمی تواند به یکباره از هم بپاشد، در همین راستا این تفکر همه گیر شد که شاید پشت پرده ای نیز در این انتقال نقش داشت.
همه می دانستند پدر ماریو گوتسه (یورگن گوتسه) که یک استاد برجسته دانشگاه در رشته تکنولوژی صنعتی بود، که یک فرد کاملا صنعتی و شُهره در این خصوص در کشور آلمان نیز محسوب می شود و ارتباط او با اولی هوینس مدیر بانفوذ باشگاه بایرن در فعالیتهای صنعتی بر هیچکس پوشیده نبود.
با یک ارتباط ساده فکری می توان به این نتیجه رسید که شاید و البته فقط شاید ماریو به نوعی در میان بازی پدرش و هوینس قرار گرفت و به نوعی زمانی به خود آمد که درست در مرکز و سیبل این بازی قرار داشت.
البته این فقط یک حدس و گمان است که ماریوی جوان بازی خورده این افراد بانفوذ باشد، می توان فکر را به این سمت و سو نیز برد که شاید دستمزد بالای باورایایی ها موجب وسوسه و نهایتا جدایی این ستاره جوان از دورتموندی شد که توانایی رقابت از نظر مالی با این باشگاه ثروتمند و با نفوذ را نداشت.
ولی باید قبول کرد دلیل جدایی ماریو از خانه اصلی خود هر اتفاقی هم باشد، پیشرفت فوتبالی نبود، زیرا که دورتموندِ کنونی زیر نظر تفکرات کلوپو، طلایی ترین نقطه ی اروپا برای پیشرفت و ترقی است، بدون شک.
باشگاه دورتموند برای پر کردن خلا نبود گوتسه بیکار ننشست و جانشین بزرگی را برای او به وستفالن آورد، هنریک مییتاریان ستاره 28 ملیون یوروئی باشگاه شاختار که شاید حتی از گوتسه ی کم تجربه بازیکن کامل تری نیز باشد