نزدیک به سه دهه است که روزنامه‌ نگاران ورزشی برای توصیف ترافیک در یک پست از کلمه «دردسر شیرین» استفاده می‌کنند اما گاهی ممکن است این دردسر چندان هم شیرین نباشد.

به گزارش ورزش سه، این شرح وضعیتی است که تیم ملی فوتبال ایران در پست دفاع راست دارد؛ پستی با سه مدعی جدی و سابقه حضور در تیم ملی که هر سه هم حضور ثابت در تیم ملی را حق خود می‌دانند. تازه این شرایط هم به شرطی است که سایر گزینه های قابل اعتنا را در نظر نگیریم.

وریا غفوری کاپیتان استقلال در گفتگویی اعلام کرد در خود می‌بیند که در ترکیب ۱۱ نفره تیم ملی حضور داشته باشد. این احتمالا واکنشی به مصاحبه یک روز پیشتر رامین رضاییان مدافع راست تیم الدحیل بعد از گلزنی مقابل الریان بود که به ورزش سه گفت دوست دارد مورد توجه سرمربی تیم ملی قرار گیرد و افتخار می‌کند دوباره در جمع ملی پوشان باشد.

این بازیکنان از غایبان مهم و اصلی آخرین فهرست تیم ملی بودند. آنها در دوره کارلوس کی‌روش تقریبا در همه فهرست های ملی حضور داشتند. رامین رضاییان اولین بازی های ملی خود را در اردوی پیش از جام ملت های آسیا ۲۰۱۵ در استرالیا انجام داد. وریا غفوری در همان رقابتها تبدیل به چهره قابل اعتنا در فوتبال ایران شد. حالا نزدیک به پنج سال بعد از آن رویدادها این دو بازیکن علاوه بر آن که محبوبیتی قابل اعتنا در میان هواداران فوتبال دارند، از نظر فنی هم در شرایطی هستند که گذشتن از نام آن ها کار بسیار سختی است.

در اردوی قبلی دراگان اسکوچیچ، صادق محرمی مدافع راست دینامو زاگرب را به تیم ملی دعوت کرد و در دیدار با ازبکستان به او میدان داد. محرمی که رقیب رامین رضاییان در پرسپولیس بود و بعد از درخشش با پرسپولیس به بازار اروپا راه پیدا کرده است، از هر دو رقیب خود جوان تر و البته کم تجربه تر است؛ اما بعد از چند نمایش خوب در لباس دینامو در لیگ کرواسی، ظاهراً اسکوچیچ او را به عنوان گزینه اصلی سمت راست خط دفاعی در نظر گرفته است. به جز این سه نفر چهره هایی مثل دانیال اسماعیلی فر و سیامک نعمتی و البته مجتبی نجاریان بازیکن فولاد هم از سرمایه های فوتبال ایران در این پست به حساب می‌آیند. نجاریان در اردوی پیشین جزو نفرات تیم ملی بود؛ بازیکن جوانی که باتوجه به شرایط سنی اگر در مسیر درست پیش برود، مثلث رقابت در جناح راست را به مربع تبدیل خواهد کرد.

حالا در شرایطی که فهرست تازه ای از بازیکنان ملی برای بازی مقابل بوسنی در این کشور شکل خواهد گرفت، همه نگاه ها به انتخاب های جدید اسکوچیچ است. او در اردوی قبلی تعدادی از بازیکنان را محک زد و حالا در دیدار مقابل بوسنی احتمالا تیم را با ترکیب اصلی و مدنظرش برای آینده به زمین خواهد فرستاد. اگرچه در مسیر مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ و همچنین مراحل بعدی (در صورت صعود) تیم ملی ترمیمهایی خواهد داشت و بازیکنان جوان تر جای باتجربه ها را خواهند گرفت.

در این شرایط انتخاب دو یا سه نفر برای پست دفاع راست، آنچنان کار ساده ای به نظر نمی‌رسد. به خصوص که به نسبت گزینه اصلی دراگان چهره های باتجربه تر، حمایت هواداران را نیز پشت سر خود دارد؛ اما اسکوچیچ نشان داده که دستکم در اولین لیست ملی اش، تحت تاثیر کسی یا چیزی نبوده و کار خود را انجام داده است.

صد البته برقراری یک نشست مطبوعاتی و پاسخ به سوالات خبرنگاران از ابهامات خواهد کاست. اسکوچیچ بعد از انتخابش به عنوان سرمربی تیم ملی تنها یک نشست مطبوعاتی با خبرنگاران برگزار کرد و پس از آن گفتگوهای گاه و بیگاهی با نشریات داشته اما هرگز در یک جلسه طولانی، برای پاسخ به سوالات حاضر نبوده است. شاید بعد از اعلام نفرات تیم ملی برای بازی های پیش رو، فرصت خوبی باشد تا اسکوچیچ بیشتر درباره فلسفه کاری اش در تیم ملی توضیح دهد. او باوجود برد مقابل ازبکستان همچنان موقعیت شکنندهای دارد و باید از همه فرصت ها برای بهبود و جلب اعتماد استفاده کند.