در نیمه اول بازی این دو تیم، مکزیک با قدرت و سرعت بسیار زیادی بر ژرمن‌ها هجوم می‌آورد.

به گزارش "ورزش سه" ، آن‌ها در نیمه اول، فضای پشت جاشوآ کیمیچ در سمت راست خط دفاعی آلمان را نشان کردند و با استفاده از قدرت و تکنیک هروینگ لوزانو، توانستند مانشافت را وادار به زانو زدن کنند و از این ناحیه، صدمه جبران ناپذیری بر ژرمن‌ها وارد کنند و در نهایت نیز با استفاده از همین فضا و کیفیت لوزانو، بتوانند دروازه مانوئل نویر را باز کنند.

شاید در نگاه اول باید به انتقاد از جاشوا کیمیچ و سبک دفاع کردن او پرداخت اما باید دانست که اگر کیمیچ در پست دفاع راست به این شکل بازی نکند؛ عملا سمت راست ژرمن‌ها فلج شود. در سمت چپ نیز جولیان دراکسلر، توماس مولر و مسوت اوزیل، در این بازی عملکرد چندان مناسبی را ارائه نکردند. اصلی‌ترین دلیل این تمایل کیمیچ به پیش‌روی در تیم ملی آلمان، نبود لروی سانه، وینگر آماده و جوان سیتیزن‌ها در این دوره جام جهانی است.

در صحنه گل نیز، این وظیفه خدیرا، هوملز و بواتنگ بود که با توجه به شرایط، جای خالی کیمیچ را پر کنند اما هیچ کدام از این بازیکنان، وظیفه خود را انجام ندادند تا در نهایت، مانشافت بازنده بازی باشد.