پایگاه خبری فوتبالی - قربان بردیف سرمربی روسی تراکتور با اختیاراتی فراتر از یک سرمربی هدایت تی تی ها را عهده دار خواهد شد.

به گزارش فوتبالی، بالاخره بحث انتخاب نفر اول کادرفنی تراکتور به پایان رسید و طبق اعلام رسمی رسانه باشگاه سرخ پوش، قربان بردیف سرمربی ترکمنی الاصل سابق باشگاه های روبین کازان و روستوف روسیه پشت فرمان تراکتور خواهد نشست. البته در خبر منتشره باشگاه تراکتور از واژه "سرمربی " در وصف پست بردیف استفاده نشده و عبارت "مسئول و مدیرفنی" برای سرمربی سابق سردار آزمون به کار رفته که نشان می دهد بردیف یک سوپروایزور است ولی از آن جا که بردیف در باشگاه‌های سابق خود هم چنین اختیاراتی را در کنار پست سرمربیگری داشته، نشان می دهد که او می خواهد تجربیاتش را در تبریز به کار بگیرد.

از آن جایی که قربان بردیف طبق اعلام رسمی باشگاه اختیاراتش فراتر از یک سرمربی است و بر توسعه زیرساخت ها و تیم های پایه و آکادمی باشگاه هم‌ نظارت خواهد داشت، ناخودآگاه یاد دو سرمربی قدیمی باشگاه تراکتور می‌افتیم که وجوه اشتراکاتی با سرمربی ترک تبار روسی دارند.

نفر اول بوریس تیبیلیوف روس است در زمان وی برای اولین بار تراکتورِ نوین در آن سال‌ها تشکیل شد و سرمربی روسی علاوه بر وظیفه سرمربیگری تیم بزرگسالان تراکتور بر تیم‌ نوین تشکیل شده نیز نظارت داشت. البته تراکتور نوین خود سرمربی متمایزی داشت و حدود اختیارات تیبیلیوف به هیچ وجه قابل مقایسه با اختیارات اعلامی تی تی ها برای بردیف نبوده است. در رابطه با بوریس تیبیلیوف اشاره به این مورد خالی از لطف نیست که وی آن قدر نتایج ضعیفی گرفت که عمر مربیگری وی در تبریز به نیم‌فصل نرسید و خیلی زود از کار برکنار شد تا اولین تجربه کار با روسی‌ها برای سرخ‌جامگان خوش‌یمن نباشد.

اما نفر دومی که باتوجه به اختیارات ذکر شده برای سرمربی ترکمن در مقام قیاس به یادمان می‌افتد، واسیلی گودجای فقید، سرمربی محبوب تراکتوری هاست. گودجای رومانیایی در سه مقطع هدایت پرشورها را برعهده گرفت و جزو محبوب‌ترین‌های تاریخ این باشگاه است. گفته می‌شود گودجا که اختیاراتش بسیار فراتر از یک سرمربی بود، سبک و سیاق فوتبال حرفه‌ای را به تبریز آورد و بازیکنان آن زمان تراکتور که کارگران کارخانه تراکتورسازی بودند، بعد از حضور واسیلی که موفق شد مدیر آن زمان تراکتور را راضی کند، توانستند به سبک یک تیم حرفه ای تمرین کنند. پیش از آن بازیکنان این تیم هفته‌ای سه بار همراه تیمشان تمرین می کردند و سه روز دیگر را هم در اختیار کارخانه بودند و سر کار خود حاضر می‌شدند. از بازیکنان بزرگی که‌ گودجا به فوتبال تبریز و البته عرصه ملی معرفی کرد می توان به کریم باقری، سیروس و غلامحسین دین‌محمدی، رسول و حسین خطیبی، یونس باهنر، اسماعیل حلالی، جواد شالچی و.... اشاره کرد.

حال باید منتظر ماند و دید آیا قربان بردیف که توانسته در مذاکره با مدیران تراکتور آن ها را راضی به اعطای چنین اختیاراتی کند، خواهد توانست همچون فوتبال روسیه در تبریز هم ساختارسازی کرده و یاد گودجای رومانیایی را برای پرشورها زنده کند یا به مانند هموطن خود تیبیلیوف دومین ناکامی تبریزی ها را در همکاری با سرمربیان روس رقم خواهد زد؟