به اعتقاد گری نویل، هرگز از دوایت یورک به اندازه کافی تمجید نشده است.

اسکای گزارش می‌دهد: در برنامه شب گذشته MNF، پیرامون برد 6-1 منچستریونایتد مقابل آرسنال در سال 2001 بحث شد. در آن برد معروف، دوایت یورک ظرف 22 دقیقه در نیمه اول موفق به ثبت هت تریک شد؛ عملکردی که به باور نویل، نشان از کیفیت این بازیکن داشت.

یورکی بازیکنی باور نکردنی بود. همه کار از دستش بر می‌آمد: می‌توانست گل بزند، گل بسازد، پشت دفاع فرار کند، دریبل بزند و یا بقیه بازیکنان را وارد جریان بازی کند؛ او یک مهاجم همه چیز تمام بود. هر چهار مهاجمی که در آن فصل در اختیار داشتیم، با هم هماهنگ بودند و می‌توانستند درون زمین زوج یکدیگر باشند. در فصلی که سه گانه گرفتیم، یورکی و (اندی) کول بهترین زوج خط حمله‌ای بودند که در منچستریونایتد کنارشان بازی کرده‌ام. واقعا همکاری آن‌ها با یکدیگر شگفت انگیز بود. آن‌ها کل لیگ و کل اروپا را به تسخیر خود در آوردند. همیشه مسابقه‌ای در بارسلونا و در مرحله گروهی لیگ قهرمانان را به خاطر دارم که هرگز چیزی مثل آن را ندیده بودم. ما سه گل دریافت کردیم و من در مرکز خط دفاعی بازی می‌کردم ولی توانستیم سه گل بزنیم و یورکی و کول در آن بازی فوق العاده بودند.
نویل در ادامه از غافلگیر شدن خود و هم تیمی‌هایش از کیفیت یورک گفت:

وقتی یورکی در سال 1998 به ما ملحق شد، فصل شروع شده بود و این انتقال به نوعی عجیب بود چون به صورت ناگهانی رخ داد. از دوران حضورش در استون ویلا می‌دانستیم یورکی بازیکن خوبی است ولی تصور نمی‌کردیم کسی باشد که به یونایتد بیاید. فکر نمی‌کنم در آن دوره کسی از میزان خوب بودنش خبر داشت. شخصا نمی‌دانستم اینقدر خوب است. در واقع می‌دانستم بازیکن خوبی است اما نه در سطحی که پس از آمدن به تیم، ما را با آن غافلگیر کرد. یورکی و کول از همان ابتدا هماهنگ نبودند و این روند 10-15 بازی زمان می‌طلبید. چیزی که به خاطر دارم، بازی خارج از خانه مقابل لستر است و از آن روز به بعد، آن‌ها با هم همکاری می‌کردند، رابطه‌شان در خارج از زمین عالی شد و احترام متقابل نمود پیدا کرد. مسئله در مورد آن‌ها این بود که برای‌شان تفاوتی نداشت چه کسی گلزنی می‌کند؛ چیزی که در خط حمله‌ای متشکل از رود فن نیستلروی و مایکل اوون نمی‌شد دید چون هر دوی آن‌ها برای خوشحال بودن، باید گل می‌زدند.