رامین رضائیان از آن دسته ناشناخته های فوتبال کشور است که چون یک معمای عجیب به دنبال محمدرضا خانزاده و ...
رامین رضائیان عجیب ترین و مرموز ترین مرد این روزهای تیم ملی ایران است، بازیکنی که به تیم ملی دعوت نمی شود اما در آن حضور دارد و هیچ مخالفتی هم با این مسئله از سوی فدراسیون و کادر فنی صورت نمی پذیرد که در نوع خود یک شگفتی است، شگفتی بی توضیح و بی دلیلی که فقط وجود دارد تا به ما ثابت کند، غیر ممکنی در فوتبال کشور وجود ندارد!
در عین ناباوری بازیکنی که در لیست تیم ملی ایران نبوده است، می تواند در رقابتی رسمی که فیفا بر آن نظارت دارد، بر روی نیمکت بنشیند تا او هم یکی از آن بیست و سه تای معروف باشد، شاید در این مرحله بنا بر این بود که می بایست او را بدون دعوت قبلی بر روی نیمکت می نشاندند و در بازی های بعدی میدان می دادند تا خیلی مخاطب شوکه نشود!
پارادوکس و تناقض همین است! چه مفهومی دیگر می تواند پشت این اتفاقات باشد؟! کارلوس کی روش خود را در فوتبال ایران به یک آموزنده و نگارنده نظم تحمیل کرده است، مردی که بر اساس ادعای نزدیکانش برای هر تصمیمی سرسخت و با منطق قبلی است و بدون دلیل هرگز هیچ کاری را صورت نمی دهد، اما در مورد رضائیان و شرایط فعلی اش چه منطقی جز اینکه "هرچه من می گویم می تواند کارآیی داشته باشد"؟
از این عجیب تر اینکه این بازیکن جام جهانی دیده همچنان تصمیمی را برای تیم داشتن ندارد و از شرایط فعلی لذت می برد، بدون تیم اما با مربی اختصاصی! بدون تیم اما در تیم ملی، بدون دعوت به تیم ملی، اما بر روی نیمکت تیم ملی، او یک پدیده بزرگ است که این روزها با مکاتب غیر رسمی اش با واسطه های خود و پرسپولیس به دنبال خریداری بخشش برانکو ایوانکوویچ است.
رامین رضائیان در سه ماه اخیر دائما در تهران حضور داشته است و بر اساس ادعای برخی خبرگزاری ها در حال به پیش بردن پروسه بازگشتش به پرسپولیس در زمستان است، او حتی برای تحقق یافتن این ماجرا هم اذعان داشته است که در روابطش با برانکو اشتباه کرده تا پروفسور را احساساتی کند! چطور می توان این پدیده را نادیده گرفت؟!